Αντιπατερικός και οικουμενιστικός ο Λόγος του μητροπολίτου Λεμεσού κ. Αθανασίου [ΒΙΝΤΕΟ 2014]

Συνταχθέν ὑπό τῶν διαχειριστῶν τοῦ Ἰστολογίου Κατάνυξις

        Ἐναγωνίως ἀναζητοῦμε ἐκκλησιαστικοὺς ἡγέτες, "μὲ κότσια" ὅπως λέγει ὁ λαός, νὰ ὀρθώσουν ἀνάστημα στὴν λαίλαπα ποὺ καταστρέφει τὴν Πίστη τῶν Χριστιανῶν καὶ λέγεται Οἰκουμενισμός. Σὲ ὁλόκληρη τὴν Ὀρθοδοξία, παγκοσμίως, ἐλάχιστοι εἶναι οἱ ἐναπομείναντες ἐπίσκοποι μὲ ὀρθόδοξο φρόνημα ποὺ νὰ ἀναγνωρίζουν τὴν ἀνάγκη αὐτή. Οἱ περισσότεροι εἴτε ἀνήκουν στὴν παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, εἴτε κρύβονται στὰ πέριξ αὐτῆς, προσποιούμενοι τοὺς ὀρθοδόξους, καταφέρνοντας μὲ αὐτὴν τὴ στάση τους νὰ ἐφαρμόσουν τὴ διατεταγμένη ὑπηρεσία ποὺ τοὺς ἔχει ἀνατεθεῖ. Μία ὑπηρεσία ποὺ ἐξυπηρετεῖ ἄριστά τούς σκοποὺς τῆς Νέας Ἐποχῆς καὶ τὸν συγκριτισμὸ πού ἐφαρμόζει. Εἶναι ἄλλωστε γνωστὴ ἡ σύνδεση τῆς αἱρέσεως αὐτῆς μὲ τὴ Μασονία.^[1] 

ΣΚΑΝΔΑΛΟ ΜΕΓΑΤΟΝΩΝ: ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΚΑΝΔΑΛΟ ΒΑΤΟΠΕΔΙΟΥ!!!

Posted: Αυγούστου 20, 2014 at 11:23 μμ

«Το Πολυμελές Πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης με τις υπ’ αρ. 12953 και 12954/2014 αποφάσεις του απέρριψε τις αγωγές του Δημοσίου κατά της Ιεράς Μεγίστης Μονής Βατοπαιδίου, τρίτων αγοραστών και Τραπεζών, με τις οποίες το Δημόσιο ζητούσε την επιστροφή των ακινήτων που είχαν ανταλλαγεί έναντι παραλιμνίων εκτάσεων της Λίμνης Βιστωνίδας.

Το Πολυμελές Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης με εκτενές και εμπεριστατωμένο σκεπτικό

ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ - Ὀάνα Ἰφτίμε-Ἀλεξάντρου Ἰφτίμε

Ὁμοιοπαθητική

Ὀάνα Ἰφτίμε-Ἀλεξάντρου Ἰφτίμε

Σᾶς προτείνουμε τό ἐξαιρετικό αὐτό βιβλίο περί Ὀμοιοπαθητικῆς

ὥστε νά ἐνημερωθεῖτε ὀρθά

γιά τόν ἀσυμβίβαστον τῆς Ὁμοιοπαθητικῆς μέ τήν Ὀρθοδοξία!

Ομοιοπαθητική

Συγγραφείς:  

Οάνα Ιφτίμε, Βιολόγος, Επίκουρη Καθηγήτρια στο Τμήμα Βιολογίας του Πανεπιστημίου του Βουκουρεστίου.

Αλέξαντρου Ιφτίμε, Βιολόγος, Ερευνητής στο Εθνικό Μουσείο Φυσικής Ιστορίας "Grigore Antipa" του Βουκουρεστίου.

ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΕΣ ΥΠΟΔΕΙΞΕΙΣ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΛΕΜΕΣΟΥ ΣΤΟ ΝΤΟΡΤΜΟΥΝΤ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ

ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΕΣ ΥΠΟΔΕΙΞΕΙΣ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΛΕΜΕΣΟΥ ΣΤΟ ΝΤΟΡΤΜΟΥΝΤ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ

Του Β. Χαραλάμπους, θεολόγου

Σε ομιλία του στο Ντόρτμουντ της Γερμανίας, ο Μητροπολίτης Λεμεσού Αθανάσιος, μεταξύ άλλων ανέφερε «Οι Χριστιανοί πρέπει να κάνουν υπακοή στην Εκκλησία και να μην αντιδρούν.  Η αντίδραση οδηγεί στο σχίσμα και την καταστροφή».  Είναι γεγονός ότι το σχίσμα είναι κακό μεγάλο και αιτία απωλείας, όμως η υπακοή στα απαράδεκτα και ανορθόδοξα, είναι εξίσου αιτία απωλείας.  Υπάρχει η οδός της  ορθής ομολογίας της Πίστεως, χωρίς να περιπέσει κανείς σε σχίσμα.  Αλίμονο αν εκείνοι που ομολόγησαν την Πίστη τους, ακολουθούσαν την απαράδεκτη υπόδειξη του Επισκόπου αυτού.

Ακολούθως ανέφερε ότι «Αν κάποιοι επίσκοποι συλλειτουργήσουν με αιρετικούς ή κοινωνήσουν αιρετικούς, δεν βλάπτουν την Εκκλησία αλλά μόνον τον εαυτό τους».  

Ενθυμούμαι παλαιότερα που άκουσα τον Επίσκοπο αυτόν, να ομιλεί περί οικουμενικότητας του ατομικού κακού. Τώρα ομιλεί άκρως αντίθετα, δηλαδή περί ατομικότητας του (οικουμενίστικου) οικουμενικού κακού. Τον σκανδαλισμό των πιστών γιατί τον αγνοεί;

ΚΥΝΕΣ ΕΝΕΟΙ ΚΑΙ ΚΥΝΕΣ ΑΝΑΙΔΕΙΣ...

Ὅσον καί νά ἐπιχειροῦν οἱ ἄνθρωποι νά καλύπτουν τήν πραγματικότητα ἤ νά ρίπτουν στάχτην εἰς τούς ὀφθαλμούς τῶν συνανθρώπων των μέ τίς ψευδοευγένειες καί μέ ὅ,τι ἄλλο ἐφευρίσκουν καί ἐπινοοῦν, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ ἀποκαλύπτει τήν πραγματικότητα καί τοποθετεῖ τά πράγματα εἰς τήν σωστή των θέσιν.

Αὐτό βεβαίως ἰσχύει διά κάθε περίπτωσιν, ἀλλά κυρίως τό βλέπομε ἐναργῶς εἰς τούς Προφήτας τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης. Οἱ ἀτρόμητες αὐτές προσωπικότητες, πού δέν ἔβλεπαν «εἰς πρόσωπον ἀνθρώπου» ἀλλά ἐθεωροῦσαν κατάματα τήν ἀλήθειαν, ἤρχοντο στιγμές πού ἤλεγχαν τούς παρανομοῦντας καί ἐκήρυττον τήν καθολικήν μετάνοιαν. Εἰς αὐτό δέ τό ὑψηλόν ἔργον των δέν ἐπρότασσον τήν ἰδικήν των ἄποψιν, ἀλλά τό «τάδε λέγει Κύριος»!

Ἄς περάσωμε εὐθύς ἀμέσως, πρός ἐπιβεβαίωσιν τοῦ λόγου, εἰς τόν Μεγάλον Προφήτην Ἡσαΐαν.

Σὲ ποιὰν ἀλήθειαν ὁμολογοῦμεν;

Γράφει ὁ Νίκος Χειλαδάκης,

Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος

«Ἡ Ἐκκλησία εἶναι καθολικὴ εἰς πάντα τα μέρη αὐτῆς. Ἕκαστον τῶν μελῶν τῆς, ὄχι μόνον ὁ κληρικὸς ἀλλὰ καὶ πᾶς λαϊκὸς καλεῖται νὰ ὁμολογεῖ καὶ νὰ ὑπερασπίζει τὴν ἀλήθειαν τῆς παραδόσεως καὶ νὰ ἀντιτάσσεται καὶ πρὸ αὐτοὺς ἀκόμη τοὺς Ἐπίσκοπους, ἐὰν οὗτοι πίπτουν εἰς αἵρεσιν.»  (Ἀπὸ «Ἡ Μυστικὴ Θεολογία τῆς Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας», τοῦ Vladimir Lossky).

Τὰ τελευταῖα χρόνια καὶ εἰδικά τους τελευταίους μῆνες αὐξάνονται σάν χιονοστιβάδα οἱ συνεχεῖς δηλώσεις καὶ ἐκδηλώσεις ἱεραρχῶν, ἐπισκόπων, καθηγούμενων καὶ τοῦ Ἁγίου Ὅρους, μὲ πρωτοστατοῦντα τὴν ἴδια τὴν «κεφαλὴν» τῆς Ὀρθοδοξίας, ὑπὲρ νεοταξικῶν προτύπων, (ὅπως τὸ παραμύθι τῆς «ἀντιρατσιστικῆς» ἐκστρατείας), ὑπὲρ τῆς «προοδευτικῆς» ἀλλαγῆς τοῦ κόσμου μὲ «σημαία» τὴν κάθε διαστροφή, ὑπὲρ τῆς σταδιακῆς ἰσλαμοποίησης τῆς ἑλληνικῆς κοινωνίας, (ὄχι τόσο γιατί εἶναι ὑπὲρ τοῦ Ἰσλάμ, ἀλλὰ γιατί πιστεύουν πὼς ἔτσι θὰ «σπάσουν» τὸ ὀρθόδοξο φρόνημα τῶν πιστῶν), ὑπὲρ τοῦ οἰκουμενισμοῦ καὶ γιατί ὄχι, ὑπὲρ τῆς ἕνωσης τῶν «ἐκκλησιῶν». Στὰ μεγάλα μοναστήρια τοῦ Ἁγίου Ὅρους, (ἀπὸ πρόσφατη ἐπίσκεψη), κανεὶς δὲν τολμᾶ νὰ προβάλλει δημόσια τὶς ἐνστάσεις του σὲ αὐτὴ τὴν πορεία ποὺ ἐπιταχύνεται μὲ δραματικὸ τρόπο, (εὐτυχῶς ποὺ ὑπάρχουν οἱ Ἁγιορεῖτες Κελιῶτες). Ἀλήθεια τί συμβαίνει; Ὑπάρχει ὀργανωμένο ἀπὸ «κέντρα» σχέδιο γιὰ....

τετελεσμένα ἀνατροπῆς σε ὅ,τι πιστεύαμε μέχρι σήμερα;

Θὰ πάρουν ἐπιτέλους ἐπίσημη θέση οἱ Ποιμένες, ἢ θὰ συνεχίσουν τὸ «παιχνίδι» του… «ἄλλα λόγια νὰ ἀγαπιόμαστε» χωρὶς νὰ δώσουν λόγο σὲ κανένα, (βέβαια στὸ τέλος ὅλοι θὰ δώσουμε λόγο). Θὰ μᾶς ἀπαντήσουν στὸ ἐρώτημα ποῦ σὲ ἄλλη ἐποχὴ θὰ φάνταζε τὸ ἄκρον ἄωτο τοῦ παραλόγου; Ἐπιτέλους τί πιστεύουμε ἢ καλύτερα σὲ τί πιστεύουν;

Καὶ γιὰ νὰ γίνουμε ἀναπόφευκτα πιὸ συγκεκριμένοι. Μέχρι πρὸ τινὸς ξέραμε πὼς πιστεύουμε σὲ Μιά, Ἁγία, Καθολικὴ καὶ Ἀποστολικὴ Ἐκκλησία. Σήμερα βλέπουμε πὼς ὑπάρχουν πολλὲς «ἐκκλησίες» μὲ τὶς ὁποῖες ἀνοίγουμε κανονικὸ ἐπὶ ἴσης ὄροις διάλογο καὶ πολὺ περισσότερο, πὼς ἡ παπικὴ εἶναι μιὰ «κανονικὴ» ἐκκλησία καὶ μάλιστα «ἀδελφικὴ» ὅπως τὴν ἀποκάλεσε ὁ Πατριάρχης. Μέχρι τώρα γνωρίζαμε ὅτι στὸ δόγμα τῆς Ἁγίας Τριάδας, τὸ θεμελιῶδες δόγμα τοῦ χριστιανισμοῦ, τὸ Ἅγιο Πνεῦμα ἐκπορεύεται ἐκ τοῦ Πατρός. Σήμερα μᾶς βάζουν ἀμφιβολίες ὅτι εἶναι ἔτσι καὶ ὅτι μπορεῖ καὶ οἱ παπικοὶ νὰ ἔχουν δίκιο ὅτι ἐκπορεύεται καὶ ἐκ τοῦ Υἱοῦ καὶ ὅτι στὸ κάτω κάτω αὐτὸ δὲν ἔχει καμία σημασία καὶ ἃς ἀλλοιώνεται ἡ Ἁγία καὶ Ὁμοούσιος Τριάδα.

Μέχρι πρὸ τίνος πιστεύαμε πὼς οἱ Πατέρες τῆς ἐκκλησίας μας εἶναι αὐτοὶ ποὺ διαφωτίζουν τὴν Ἁγία Γραφή, αὐτοὶ ποὺ μᾶς μετέδωσαν τὴν ἐμπειρία τῆς θέωσης, αὐτοὶ ποὺ ἐμπέδωσαν τὸν ἀγώνα κατὰ τῶν αἱρέσεων. Σήμερα μαθαίνουμε πὼς οἱ Πατέρες τῆς ἐκκλησίας εἶναι ἀντιδραστικοί, ἀναχρονιστικοί, ξεπερασμένοι καὶ βασικὸ ἐμπόδιο στὴν «εὐλογημένη» ἑνότητα τῶν χριστιανῶν. Μέχρι τώρα θεωρούσαμε πὼς ἡ ὀρθόδοξη ἱεροσύνη ἔχει τὴν ἀποστολικὴ διαδοχὴ  γι’ αὐτὸ εἶναι καὶ ἡ μόνη κανονική.  Σήμερα βλέπουμε νὰ ἀναγνωρίζεται σταδιακὰ ἡ ἱεροσύνη καὶ σὲ ἄλλα δόγματα ἀπὸ τὴν ἴδια κεφαλὴ τῆς Ὀρθοδοξίας ποὺ συνέρχεται σὰν ἴσος μὲ ἴσο μὲ ὅλους αὐτοὺς καὶ αὔριο θὰ ἀναγνωρίσουμε τὴν ἱεροσύνη ἀκόμα καὶ στὸ… γυναικεῖο φύλο. Μέχρι σήμερα ξέραμε ὅτι οἱ κανόνες τῆς ἐκκλησίας, (Πηδάλιο),  ἀπαγορεύουν μὲ τὴν ποινὴ τοῦ ἀφορισμοῦ τὶς συμπροσευχὲς μὲ αἱρετικούς, πολὺ περισσότερο μὲ ἀλλόδοξους. Τώρα βλέπουμε ὅτι ὁ ἴδιος ὁ Πατριάρχης ὄχι μόνο συμπροσεύχεται μὲ τοὺς αἱρετικοὺς ἀλλὰ ἀκόμα καὶ μὲ ἀλλόδοξους, (6-13 Σεπτεμβρίου τοῦ 2007 στὴν Γροιλανδία στὸ Ζ΄Οἰκολογικὸ συμποσίο παγκόσμιο οἰκολογικὸ συμπόσιο). Μέχρι σήμερα γνωρίζαμε ὅτι ὁ μεγάλος Ἅγιος Γρήγορος ὁ Παλαμάς, εἶναι αὐτὸς ποὺ ἔχει καθορίσει μὲ θεόπνευστες γραφὲς τὰ βασικὰ δόγματα τῆς Ὀρθοδοξίας, (σὲ συνέχεια τῶν μεγάλων Πατέρων τῆς Καππαδοκίας), σὲ ἀντιδιαστολὴ μὲ τὴν καταδικασμένη αἵρεση τῶν παπικῶν. Σήμερα μᾶς λένε πὼς ὁ Ἅγιος αὐτὸς θὰ πρέπει νὰ ξεπεραστεῖ χάριν τῆς «προόδου» καὶ τῆς Νέας Ἐποχῆς γιὰ νὰ μὴν μείνουμε «πίσω».

Μέχρι σήμερα νομίζαμε πὼς τὰ δόγματα καὶ οἱ Ἅγιοί της ἐκκλησίας μας εἶναι αἰώνια. Σήμερα μαθαίνουμε πὼς ἕνεκα τῆς ἐξέλιξης θὰ πρέπει νὰ ἀναθεωρηθοῦν ὅλα, νὰ ἀλλάξουμε γραμμή, νὰ ἀποδεχτοῦμε κάθε νεωτερισμό, ἀκόμα καὶ τὸ συλλείτουργο μὲ ὅτι ἀπίθανο μπορεῖ κανεὶς νὰ φανταστεῖ, χάριν τῆς… μεγάλης ἀγάπης τῆς θρησκείας μας. Μέχρι σήμερα πιστεύαμε πὼς ἡ Ὀρθοδοξία εἶναι ἡ μόνη ὁδὸς τῆς ἀλήθειας. Σήμερα μαθαίνουμε πὼς ὑπάρχουν καὶ πολλοὶ ἄλλοι δρόμοι ποὺ ὁδηγοῦν στὴν «ἀλήθεια», ἀκόμα καὶ πέραν καὶ ἔξω ἀπὸ τὸν Ἰησοῦ Χριστό. Μέχρι σήμερα νομίζαμε πὼς ἡ προσευχὴ μας εἶναι ἡ μόνη ἀληθινὴ ἐπίκληση πρὸς τὸν Παντοδύναμο. Σήμερα μαθαίνουμε πὼς καὶ οἱ Μουσουλμάνοι καὶ οἱ Βουδιστὲς καὶ ἄλλοι μὲ τὴν δική τους προσευχή, (ὅπως τα… μάντραμς),  βαδίζουν στὸν «ὀρθὸ δρόμο». Μέχρι σήμερα πιστεύαμε πὼς ἡ Νέα Τάξη εἶναι ὁ ἀντίχριστος ποὺ ἐπιδιώκει νὰ κυριαρχήσει στὶς ψυχές μας μὲ τὸ ἠλεκτρονικὸ φακέλωμα, τὸ ἐμπόριο ἀνθρωπίνων ὀργάνων, τὴν ἅλωση καὶ ὑποταγὴ τοῦ αὐτεξούσιού μας κ.α. Σήμερα μᾶς λένε πὼς ἡ Νέα Τάξη καὶ ἡ Παγκοσμιοποίηση, ὅπως μᾶς τὴν ἐπιβάλλουν, εἶναι ἡ μόνη λύση στὰ προβλήματα τῆς ἀνθρωπότητας.

Αὐτὴ εἶναι ἡ Ὀρθοδοξία καὶ μπορεῖ ἔτσι νὰ ἐκπληρώσει τὸν σωτήριο θεραπευτικό της ρόλο; Μήπως πραγματικὰ θὰ πρέπει νὰ ἀναθεωρήσουμε ὅλα ὅσα ξέραμε καὶ νὰ βαδίσουμε «ἑνωμένοι» μὲ ὅλους αὐτούς τους… «πολύχρωμους» τὸν δρόμο τῆς «ἑνότητας» καὶ τῆς «εἰρήνης» τῆς ἀνθρωπότητας; Μήπως εἶναι ὀρθά το φιλιόκβε, τὸ πρωτεῖο, τὸ ἀλάθητο, ἡ ἄσπιλος σύλληψης τῆς Θεοτόκου, τὰ ἄζυμα, ἡ ἀξιομισθία τῶν ἁγίων, τὸ καθαρτήριο πῦρ; Μήπως ὁ Ἅγιος Μέγας Φώτιος, ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς, ὁ Ἅγιος Μάρκος ὁ Εὐγενικός, ὁ Ἅγιος Νικόδημος ὁ ἁγιορείτης, Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός, ὁ Ἅγιος Νεκτάριος, ὁ Ἅγιος Παΐσιος ὁ ἁγιορείτης  καὶ τόσοι ἄλλοι ἔχουν πιὰ ξεπεραστεῖ καὶ ἡ Νέα Ἐποχὴ ἐπιτάσσει τὴν ριζικὴ ἀλλαγὴ ὅλων τῶν πιστεύω μας; Ἀλήθεια μήπως ὅσοι διαφωνοῦν καὶ μένουν ἀκόμα «πίσω», εἶναι κύμβαλα ἀλαλάζοντα ἀπέναντί σε μιὰ ἱεραρχία ποὺ καθοδηγεῖ τὸ ποίμνιο σὲ «νέους δρόμους» ποὺ δὲν ἔχουν καμία σχέση μὲ ὅτι γνωρίζαμε καὶ πιστεύαμε μέχρι σήμερα;

Σεβασμιώτατοι Μητροπολίτες τῆς Ἑλληνικῆς Ὀρθόδοξης ἐκκλησίας, Ἅγιοι Πατέρες τοῦ Ἁγίου Ὅρους, λοιποὶ Ποιμενάρχες, τί ἔχετε νὰ πεῖτε στὸ ποίμνιο ποῦ ἀγωνιᾶ γιὰ ὅλα αὐτὰ ; Ἡ «Κεφαλὴ τῆς Ὀρθοδοξίας» ἔχει πάρει τὸν δρόμο τῆς χωρὶς νὰ ἐνδιαφέρεται γιὰ τὸ ποίμνιο καὶ φέρεται ἀποφασισμένη γιὰ τὶς ἐπιλογές της. Ἐσεῖς ὅμως σὰν Ποιμενάρχες ἔχετε τὴν ὑποχρέωση νὰ δώσετε μιὰ ἀπάντηση σὲ ὅσους ἀκόμα ἀγωνιοῦν γιὰ τὸ τί γίνεται, γιὰ τὸ τί ἔρχεται καὶ γιὰ τὸ τί θὰ συμβεῖ. Ἀπαντῆστε τουλάχιστον ἂν εἶστε ἀληθινοὶ Ἱεράρχες γιὰ τὸ τί θεωρεῖτε πὼς εἶναι σωστὸ καὶ τί ὄχι, σὲ ὅλα ὅσα γίνονται σήμερα. Εἶναι δυνατὸν νὰ ἔχουν δίκιο ὅλοι αὐτοὶ ποὺ ὑποστηρίζουν τὴν ἕνωση χωρὶς ὅρους καὶ πῶς ἡ Νέα Τάξη εἶναι ἡ σωτήρια τῆς ἀνθρωπότητας, (ἀνθρωπότητας ὅμως, ἀνθρώπων χωρὶς Πρόσωπα);; Εἶναι ἄξιοι ὅσοι σιωποῦν; Εἶναι ἄξιοι ὅσοι βλέπουν τὸν λαὸ νὰ ὑποφέρει καὶ δὲν μιλοῦν τὴν Ἀλήθεια τῶν πραγμάτων νὰ σωθεῖ ὁ κόσμος; Τὸ χειρότερο  εἶναι νὰ κρυβόμαστε ὅλοι πίσω ἀπὸ ἀκριβὲς τιάρες, μακριὰ μαῦρα ράσα, φανταχτερὲς τελετές, πολύχρωμες γραβάτες, ἀκριβὲς τουαλέτες, εὐσεβιστικὲς ὑπεκφυγὲς καὶ ἀπὸ «ὄμορφα» λόγια. Ἀκόμα χειρότερο νὰ ξεφεύγουμε διὰ τῆς «πλαγίας ὁδοῦ».. 

Τὸ παρόν γράφτηκε μετὰ ἀπὸ μιὰ πρόσφατη ἐπίσκεψη- προσκύνημα στὸ Ἅγιο Ὅρος ὅπου μᾶς περίμεναν μιὰ σειρὰ ἀναπάντεχων  καί... δυστυχῶς δυσάρεστων ἐκπλήξεων. Εἶναι τὸ Ἅγιον Ὅρος αὐτὸ πού ξέραμε, δηλαδὴ τὸ Περιβόλι τῆς Παναγίας;

Ο ΑΝΑΣΤΕΝΑΓΜΟΣ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΚΑΙ Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΣΕΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ ΤΟ 1999

Νί­κου Χει­λα­δά­κη, Δη­μο­σι­ο­γρά­φου-Τουρ­κο­λό­γου

Τὸν Δε­κέμ­βριο τοῦ 1998, ὀ­κτὼ μῆ­νες πε­ρί­που πρὶν ἀ­πὸ τὸν με­γά­λο καὶ αἱ­μα­τη­ρὸ σει­σμὸ τῆς Τουρ­κί­ας, ἡ Πα­ναγία τῶν Ὀρ­θο­δό­ξων μὲ ἕ­να ἐν­τυ­πω­σια­κὸ τρό­πο προ­ει­δο­ποι­οῦ­σε γιὰ τὴν κα­τα­στρο­φὴ ποὺ θὰ βύ­θι­ζε στὸ πέν­θος δε­κά­δες χι­λιά­δες Τούρ­κους. Τὸ ἐκ­πλη­κτι­κὸ εἶ­ναι ὅ­τι αὐ­τὴ ἡ συγ­κλο­νι­στι­κὴ προ­ει­δο­ποί­η­σή της πέ­ρα­σε στοὺς ἴ­διους τούς Τούρ­κους μου­σουλ­μά­νους, οἱ ὁ­ποῖ­οι τα­ρά­χτη­καν ἀ­πὸ τὸ γε­γο­νὸς αὐ­τῆς τῆς κα­τα­πλη­κτι­κῆς ἐκ­δή­λω­σης τῆς Πα­να­γίας. Τὸ γε­γο­νὸς ἑρ­μη­νεύ­τη­κε σὰν ἕ­να ἐ­σχα­το­λο­γι­κὸ μή­νυ­μα γιὰ κά­ποι­ο με­γά­λο κα­κὸ ποὺ ἔρ­χον­ταν ἐξ αἰ­τί­ας τῆς ἀ­πο­στα­σί­ας καὶ τῶν ....ἀν­θρω­πί­νων ἁ­μαρ­τι­ῶν. Ἡ θαυ­μα­τουρ­γι­κὴ αὐ­τὴ πα­ρου­σί­α τῆς Πα­να­γί­ας σὰν ἕ­να ση­μά­δι ἐ­πι­κείμενης με­γά­λης συμ­φο­ρᾶς, δι­α­δρα­μα­τί­στη­κε σὲ ἕ­να Ἑλ­λη­νορ­θό­δο­ξο να­ὸ ἀ­πὸ τοὺς λί­γους ποὺ ἀ­πο­μεί­να­νε νὰ λει­τουρ­γοῦν ἔ­στω καὶ μὲ ἐ­λά­χι­στους πι­στοὺς στὴν ση­με­ρι­νὴ μου­σουλ­μα­νι­κὴ Τουρ­κί­α, ἕ­να στοι­χεῖ­ο ποὺ προ­κα­λεῖ ἀ­κό­μα καὶ τύ­ψεις στοὺς ση­με­ρι­νοὺς ἰ­δι­ο­κτῆ­τες τῆς πε­ρι­ο­χῆς. Ἡ ὅ­λη ἱ­στο­ρί­α πῆ­ρε ἰ­δι­αι­τέ­ρες δι­α­στά­σεις καὶ ἀ­πὸ τὸ γε­γο­νὸς ὅ­τι ἡ θεί­α αὐ­τὴ πα­ρέμ­βα­ση τῆς Πα­να­γί­ας προ­κά­λε­σε τὸ ἐν­δι­α­φέ­ρον καὶ κά­ποι­ων τουρ­κι­κῶν ΜΜΕ ποὺ πα­ρου­σί­α­σαν τὸ γε­γο­νὸς μὲ τὸν ἐν­τυ­πω­σια­κὸ τί­τλο, «Τὸ Θαῦ­μα τῆς Πα­να­γί­ας», πράγ­μα­τι ἐν­τυ­πω­σια­κὸς τί­τλος γιὰ μί­α μου­σουλ­μα­νι­κὴ χώ­ρα.

Ἀρ­χὲς Δε­κεμ­βρί­ου τοῦ 1998. Λί­γο πρὶν ἀ­πὸ τὰ Χρι­στού­γεν­να καὶ λί­γους μῆ­νες πρὶν ἀ­πὸ τὸν με­γά­λο καὶ κα­τα­στρε­πτι­κὸ σει­σμὸ τῆς Τουρ­κί­ας, τὸν Αὔ­γου­στο τοῦ 1999, μὲ 16.000 νε­κρούς, δε­κά­δες χι­λιά­δες τραυ­μα­τί­ες καὶ πολ­λοὺς μέ­χρι σή­με­ρα ἀ­γνο­ου­μέ­νους. Τὶς ἡ­μέ­ρες ἐ­κεῖ­νες

ΟΙ ΓΕΝΙΕΣ ΠΟΥ ΘΡΕΦΟΥΝ ΑΓΙΟΥΣ

ΤΟΥ ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ

ΚΑΘΗΓΟΥΜΕΝΟΥ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΔΟΧΕΙΑΡΙΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ

Οι γενιές που θρέφουν αγίους

Μα εκείνο που ομόρφαινε τα βράδια τα νησιά μας ήταν οι λεγόμενες βεγγέρες. Οι νύχτες στο σκοτεινό χωρίο το χειμώνα ήταν ατέλειωτες και οι λάμπες με το 5 νούμερο γυαλί λίγο φέγγανε στο εσωτερικό του σπιτιού. Κι αυτές ήταν πάντα χαμηλωμένες, να μην κάψουν πολύ πετρέλαιο. Οικονομία παντού. Στο νερό, στα ξύλα, στο φαγητό, στα ρούχα. Πιο παλιά μήτε λάμπες δεν υπήρχαν. Ό βενετσιάνικος λύχνος έφεγγε στη μάννα να εργοχειρήση. Εκεί, μπροστά στη βενετσιάνικη λουσέρνα, όπως την έλεγαν, συναγμένοι παππούδες, γονείς και παιδιά, διάβαζαν τα συναξάρια των Αγίων, αφηγούνταν θαύματα, θαλασσινές περιπέτειες, τυραγνίες του γένους μας, πειρατικές επιδρομές στο νησί μας, όπως τις άκουσαν από τους παλιούς.

Κι ήταν όλα μυσταγωγία για μας τα παιδιά. Από μικρός άκουγα το βίο του άγιου Ιωάννου του Καλυβίτου, τους πειρασμούς του Μεγάλου Αντωνίου, τα μαρτύρια της Αγίας Βαρβάρας. Έτσι το πρωί, αν ζητούσα κάτι άλλο, έκτος από το παρατιθέμενο, για φαγητό, η γιαγιά: -Δεν άκουσες, παιδί μου, πόσα υπέφερε η αγία για την αγάπη του Χριστού, κι εμείς λίγη νηστεία δε θα κρατήσουμε; Κι έτσι όχι μόνο νηστεύαμε, αλλά ποθούσαμε τη νηστεία.

Η ΔΩΡΕΑ ΟΡΓΑΝΩΝ ΚΑΙ Ο ΤΕΚΤΟΝΙΣΜΟΣ

  Η ΔΩΡΕΑ ΟΡΓΑΝΩΝ ΚΑΙ Ο ΤΕΚΤΟΝΙΣΜΟΣ

του Παναγιωτη Νουνη

Διαβάζουμε στο Μασονικό Ιστολόγιο [1] της Στοάς «Πλάτων» της Καβάλας, τα εξής  προπαγανδιστικά  ανόητα και χριστιανικοφανή μασονικά «καμώματα»:
“Του Αδ.'. Β.Π.
Στις αρχές Νοεμβρίου μια σπάνια συγκλονιστική είδηση. Οι γονείς ενός πιτσιρίκου 13 ετών από τη Ναύπακτο δώρισαν τα όργανα του παιδιού τους που ήταν κλινικά νεκρό, σε ανθρώπους των οποίων η ζωή τους κρεμόταν μόνο από δωρητή οργάνων και στάλθηκαν μέχρι την Ιταλία !Το γεγονός συγκλόνισε την Πάτρα

ΖΩΟΛΑΤΡΙΑ: ΜΙΑ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΜΟΡΦΗ ΧΥΔΑΙΑΣ ΕΙΔΩΛΟΛΑΤΡΙΑΣ

ΖΩΟΛΑΤΡΙΑ: ΜΙΑ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΜΟΡΦΗ ΧΥΔΑΙΑΣ ΕΙΔΩΛΟΛΑΤΡΙΑΣ

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου - καθηγητού

       Δε χρειάζεται να είναι κάποιος ειδικός για να διαπιστώσει την τραγικότητα του σημερινού ανθρώπου, η οποία οφείλεται κατά κύριο στην πρωτοφανή πνευματική του κατάπτωση. Ο σύγχρονος άνθρωπος είναι μια τραγική ύπαρξη, έχοντας χάσει τον προσανατολισμό του και το αληθινό νόημα της ζωής του, διότι αποστασιοποιήθηκε από το Θεό, την πηγή της ζωής και του αγιασμού. Έγινε αποδέκτης των αντίθεων αρχών του άθεου ευρωπαϊκού «διαφωτισμού» και εμβολιάστηκε με το πνευματικό δηλητήριο του διδάγματός του περί του «θανάτου του Θεού». Στη θέση του «πεθαμένου Θεού» αναγκάστηκε να τοποθετήσει είδωλα, προκειμένου να γεμίσει το χαώδες υπαρξιακό του κενό. Έτσι κατάντησε να είναι ειδωλολάτρης και μάλιστα λάτρης της πιο χυδαίας μορφής ειδωλολατρίας. Είναι βεβαιωμένο πως η απουσία του Θεού υποκαθίσταται νομοτελειακά με την παρουσία ειδώλων!

«ΞΗΛΩΝΕΤΑΙ» ἡ Ὀρθόδοξος Ἑλλὰς καὶ παραχωρεῖ τὴν θέσιν της εἰς τὸ Ἰσλὰμ καί τὸν πολυθεϊσμόν

«Ξηλώνεται» ἡ Ὀρθόδοξος Ἑλλὰς καὶ παραχωρεῖ τὴνθέσιν της εἰς τὸ Ἰσλὰμ καί τὸν πολυθεϊσμόν

ΕΙΣ ΤΟ ΕΡΓΟΝ ΤΩΝ ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΕΞΟΥΣΙΑΣΤΑΙ ΕΧΟΥΝ ΤΗΝ ΕΝΕΡΓΟΝ ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΙΝ ΩΡΙΣΜΕΝΩΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΩΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΦΩΝΙΑΝ ΤΗΣ ΙΕΡΑΡΧΙΑΣ. ΑΣ ΑΝΤΙΛΗΦΘΟΥΝ ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΣΥΝΟΔΙΚΟΙ ΤΗΣ Ι. Σ. ΤΗΣ ΙΕΡΑΡΧΙΑΣ ΚΑΙ ΟΙ ΠΟΛΥΑΡΙΘΜΟΙ ΕΠΙΣΚΟΠΟΙ ΒΟΗΘΟΙ ΟΤΙ ΤΗΝ ΔΥΝΑΜΙΝ ΕΧΕΙ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΟΙ ΝΕΟΟΘΩΜΑΝΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΚΑΙ ΕΞΟΥΣΙΑΣΤΑΙ

Ἡ Ὀρθόδοξία εἰς τήν Ἑλλὰδα εἶναι ἡ ἐπικρατοῦσα Ἐκκλησία μόνον εἰς τὰ χαρτιά. Ἡ πολιτικὴ ἡγεσία τῆς Χώρας τὴν περιθωριοποιεῖ καὶ ἀλλοιώνει τὴν Ὀρθόδοξον ταυτότητα τῆς Χώρας. Πρὸ εἴκοσι ἐτῶν ἤνοιξε τὰ σύνορα καὶ εἰσῆλθον εἰς τὴν Ἑλλάδα παράνομοι μετανάσται ἐκ τῆς Ἀλβανίας κι ἄλλας Βαλκανικὰς χώρας. Ἀργότερον ἤνοιξε τὰς πύλας της διὰ τὴν παράνομον εἰσαγωγὴν μεταναστῶν ἐκ τῆς Ἀφρικῆς καὶ τῆς Ἀσίας.

Ὅλοι των ἐχρησιμοποιήθησαν, διὰ νὰ «σπάσουν» τὰ «μεροκάματα», τὴν ὀργανωμένην ἐργασιακὴν καὶἐργατικὴν τάξιν, τὸ ὡράριον καὶ τὸ ὁμοιογενὲς τῆς κοινωνίας καὶ τοῦ Ἔθνους. Ἔκτοτε συνεχίζεται ἡ μεταφορὰ παρανόμων μεταναστῶν πρὸς τὴν Ἑλλάδα. Πρωταγωνιστικὸν ρόλον εἰς τὴν ἐξέλιξιν αὐτὴν «παίζει»

Ἐξέλιξη τῶν δογμάτων

Δεν εξελίσσεται το Δόγμα, αλλά η διατύπωση τού Δόγματος

τού π. Ι. Ρωμανίδη

Μελετώντας κανείς τις αποφάσεις των Οικουμενικών Συνόδων, διαπιστώνει ότι η ορολογία καθορίζεται και, μερικές φορές, αλλάζει, ανάλογα με την πολεμική των αιρετικών και με σκοπό να αντιμετωπισθούν οι αιρέσεις. Δεν πρόκειται δηλαδή για εξέλιξη στην κατανόηση του δόγματος, αλλά εξέλιξη στην διατύπωσή του.

«Δεν υπάρχει εξέλιξη στην κατανόηση του δόγματος. Εξέλιξη στην κατανόηση του δόγματος δεν μπορεί να υπάρχη. Δεν μπορεί ποτέ το δόγμα να κατανοηθή. Διότι το δόγμα, δεν είναι αντικείμενο της λογικής του ανθρώπου, αλλά το δόγμα βιώνεται από την εμπειρία της Θεώσεως. Τότε το δόγμα μεταβάλλεται σε βίωμα γίνεται βίωμα, γίνεται θεοπτία. Το δόγμα είναι το ρητό».

Μερικοί υποστηρίζουν, εσφαλμένως, ότι η Εκκλησία, με την πάροδο του χρόνου, εμβαθύνει περισσότερο στα δόγματα και τα κατανοεί καλύτερα. Αυτό δεν είναι ορθό.

Ὁ Μέγας Παρακλητικός Κανών. Ἕνας Αὐτοκράτορας ἱκέτης τῆς Θεοτόκου

Πρωτοπρ. Γεώργιος Μεταλληνός

Τά γλυκά βράδια τοῦ Δεκαπενταύγουστου ψάλλονται στίς Ἐκκλησίες μας ἐναλλάξ οἱ δύο κατανυκτικοί παρακλητικοί Κανόνες, ὁ Μικρός καί ὁ Μέγας. Δυό ὕμνοι πασίγνωστοι, δημοφιλεῖς, πού ἔχουν καταστεῖ ἡδύτατο «ἄκουσμα καί λάλημα» τῶν ἑλληνοφώνων Ὀρθοδόξων, ταπεινή ἐξομολόγηση ἀμέτρητων ψυχῶν, θρηνητική καί παρακλητική ἀναφορά τοῦ πληρώματος τῶν πιστῶν στήν Κυρία καί Δέσποινα τοῦ κόσμου, τήν Ὑπεραγία Θεοτόκο. ‘Ο δεύτερος ἀπό τούς Κανόνες αὐτούς, ὁ καί Μέγας ὀνομαζόμενος, εἶναι ποίημα τοῦ Αὐτοκράτορα τῆς Νικαίας Θεοδώρου B΄ τοῦ Λασκάρεως, τοῦ Βασιλιᾶ πού τίμησε καί ὕμνησε ὅσο λίγοι τήν Παναγία.

Ὁ Μέγας Παρακλητικός Κανών. Ἕνας Αὐτοκράτορας ἱκέτης τῆς Θεοτόκου

Πρωτοπρ. Γεώργιος Μεταλληνός

Τά γλυκά βράδια τοῦ Δεκαπενταύγουστου ψάλλονται στίς Ἐκκλησίες μας ἐναλλάξ οἱ δύο κατανυκτικοί παρακλητικοί Κανόνες, ὁ Μικρός καί ὁ Μέγας. Δυό ὕμνοι πασίγνωστοι, δημοφιλεῖς, πού ἔχουν καταστεῖ ἡδύτατο «ἄκουσμα καί λάλημα» τῶν ἑλληνοφώνων Ὀρθοδόξων, ταπεινή ἐξομολόγηση ἀμέτρητων ψυχῶν, θρηνητική καί παρακλητική ἀναφορά τοῦ πληρώματος τῶν πιστῶν στήν Κυρία καί Δέσποινα τοῦ κόσμου, τήν Ὑπεραγία Θεοτόκο. ‘Ο δεύτερος ἀπό τούς Κανόνες αὐτούς, ὁ καί Μέγας ὀνομαζόμενος, εἶναι ποίημα τοῦ Αὐτοκράτορα τῆς Νικαίας Θεοδώρου B΄ τοῦ Λασκάρεως, τοῦ Βασιλιᾶ πού τίμησε καί ὕμνησε ὅσο λίγοι τήν Παναγία.

Ἀνάπτυξη ἢ Χρεωκοπία "ἀλὰ Τούρκα";

Γράφει ὁ Δρ. Κωνσταντῖνος Βαρδάκας

Αὔγουστος 2014, Προεδρικὲς ἐκλογὲς στὴν Τουρκία.

Τὸ ¨ΕΓΩ τοῦ Σουλτάνου¨ θά ἠρεμήσει ἢ θὰ κοιτάξει πρὸς τὰ Δυτικά;

Ποῦ θὰ κοιτάξει  εἴπαμε;

Στὴν Ἑλλάδα ποὺ βρίσκεται σὲ τροχιὰ ¨ἀναπτυξης¨.

Πῶς τὸ κατόρθωσε αὐτὸ τὸ πράγμα ἡ ¨μνημονιακὴ ψωροκώσταινα¨;

Καταπατώντας τὴν ἀργία τῆς Κυριακῆς καὶ κάνοντας τὰ Κυριακάτικα πρωινὰ στὶς μεγαλουπόλεις της ¨τουρκικὰ παζάρια¨;

Καλοδεχούμενος ὁ Τοῦρκος τουρίστας, σὰν φίλος καὶ γείτονας, δὲν εἶναι ὅμως καλοδεχούμενη ἡ τουρκικὴ προπαγάνδα ποὺ ἔρχεται μέσω αὐτοῦ καὶ ἐν ἀγνοία του.

Καὶ ἐνῶ ὁ Θεσσαλονικεὺς Δήμαρχος ἐπιθυμεῖ νὰ ὑποδεχθεῖ τὸν Τοῦρκο τουρίστα στοὺς ἱστορικοὺς Μεντρεσέδες τῆς Συμβασιλεύουσας, αὐτὸς (ὁ  τουρίστας) τὴν ¨κοπανάει¨ καὶ πάει καὶ προσκυνᾶ τὸν ΑΓΙΟ ΔΗΜΗΤΡΙΟ.

Τί συμβαίνει;

Μᾶλλον ὁ ΘΕΟΣ ¨μᾶς τὴν βγαίνει ἀνάποδα¨…

Γέροντας Παΐσιος: Πῶς ἀντιμετώπιζε τίς ἀρρώστιες του

Ὁ π. Παϊσιος ἀπὸ τὸ 1949 (25 ετών), ὡς φαντάρος εἶχε προβλήματα ὑγείας στοὺς πνεύμονες΄ τὸ 1956 ἔκανε θεραπεία γιὰ φυματίωση χωρὶς βελτίωση, καθὼς οἱαἱμοπτύσεις συνεχίζονταν, καί τελικὰ χειρουργήθηκε γιὰ βρογχεκτασία τὸ 1966, μὲνοσηλεία 4 μηνῶν. Ἀπὸ τὸ χρόνο αὐτῆς τῆς ἐπέμβασης, λόγω κακῆς ἀντίδρασης στὴνἀντιβίωση, εἶχε μεγάλο πρόβλημα στὸ ἔντερο ποὺ τὸν ταλαιπώρησε γιὰ ὅλα του τὰχρόνια μὲ αἱμορραγίες καὶ πόνους΄ τὸ 1987, ἀφοῦ ὑπέφερε χρόνια κὶ ἀπὸ κήλη, ἔκανεἐγχείρηση βουβωνοκήλης. Ο ίδιος για αυτά μιλά:

ΡΟΥΜΑΝΙΑ: Ἱστορική ἀπόφαση καταδικάζει σέ πρόστιμο ἰστοσελίδα ἐφημερίδας γιά χαρακτηρισμούς πού συνιστοῦν διακρίσεις εἰς βάρος τῶν Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν

ΒΟΥΚΟΥΡΕΣΤΙ, Ρουμανία –

Η απόφαση του Συμβουλίου της Ρουμανίας κατά των Διακρίσεων (CNCD) πρόσφατα αναγνώρισε οριστικά το δικαίωμα στην αξιοπρέπεια όλων των Ορθόδοξων Χριστιανών της χώρας.

Διαμαρτυρία της Ιεράς Κοινότητος του Αγίου Όρους για τα οικουμενιστικά ανοίγματα του Πατριάρχη Βαρθολομαίου

ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ ΤΗΣ Ι. ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ 

ΓΙΑ ΤΑ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΙΚΑ ΑΝΟΙΓΜΑΤΑ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ

Επιστολή διαμαρτυρίας προς τον Οικουμενικό Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίο έστειλε η Ιερά Κοινότητα Αγίου Όρους, μετά από όσα διαδραματίσθηκαν κατά την επίσκεψη του Πατριάρχη στα Ιεροσόλυμα και το Κοινό Ανακοινωθέν με τον Πάπα, καθώς και για την παρουσία του στη Ρώμη και την συμπροσευχή του με τον Πάπα και τους ηγέτες των Εβραίων και των Παλαιστινίων (μουσουλμάνων).

Στην επιστολή τους οι Αντιπρόσωποι των Ιερών Μονών εκφράζουν την αντίδραση των Αγιορειτών για τις παραπάνω ενέργειες και κάνουν έκκληση προς τον Πατριάρχη για τη διαφύλαξη της εκκλησιαστικής ενότητας στην Ορθόδοξη Εκκλησία.

Μάλιστα κάνουν ιδιαίτερη αναφορά στα γεγονότα της δεκαετίας του '60, όταν οι Αγιορείτες διέκοψαν το «μνημόσυνο» του Πατριάρχη Αθηναγόρα, μετά τα «ανοίγματά» του προς τους παπικούς.

Αναμένεται με ενδιαφέρον η απάντηση του Πατριάρχη και η θέση του απέναντι στον Οικουμενισμό.

http://thriskeftika.blogspot.gr/2014/08/blog-post_75.html

Ἡ παρακμή στήν ἐνδυμασία

Γράφει ο Ελευθέριος Αναστασιάδης.

Αν ψάξετε στο διαδίκτυο πως ντύνονταν οι πόρνες την δεκαετία του 70, θα έχετε μία έκπληξη: ακριβώς όπως ντύνεται σήμερα μεγάλος αριθμός κοριτσιών το καλοκαίρι. Αν  θυμηθείτε πως ήταν τα ρούχα που οι νέοι άνδρες πέταγαν ως άχρηστα κουρέλια στα σκουπίδια 30-40 χρόνια πριν, και πάλι θα έχετε  μία έκπληξη: σήμερα αυτά τα κουρέλια πωλούνται σε πανάκριβες τιμές στα πιο καλά καταστήματα.

Συμπέρασμα:

Οἱ Ἅγιοι Ἑπτὰ Παῖδες ἐν Ἐφέσῳ

Στὰ μέσα του 3ου αἰῶνα μ.Χ., ὅταν ὁ αὐτοκράτωρ Δέκιος ἄναψε τὸ καμίνι τῶν διωγμῶν καὶ χωρὶς καμιὰ διάκριση βασάνιζε καὶ σκότωνε νέους καὶ γέρους, τότε καὶ οἱ ἑπτὰ παῖδες, Μαξιμιλιανός, Ἐξακουστοδιανός, Ἰάμβλιχος, Μαρτινιανός, Διονύσιος, Ἀντωνῖνος καὶ Κωνσταντῖνος, γιὰ νὰ μὴν ἀρνηθοῦν τὴν πίστη τους, ἀφοῦ διαμοίρασαν τὰ ὑπάρχοντά τους στοὺς φτωχούς, ἔφυγαν ἀπὸ τὴν πόλη καὶ κρύφτηκαν σὲ κάποια σπηλιά, μέχρι νὰ πάψει ὁ διωγμός.
Ἐπειδή, ὅμως, ὁ κίνδυνος ὁλοένα καὶ πλησίαζε στὴν κρυψώνα τους, προσευχήθηκαν ὅλη τὴ νύκτα νὰ πάρει ὁ Θεὸς τὶς ψυχές τους,