Οἱ ὀρθόδοξοι « ἀντιδυτικοί» εἶναι εὐεργέται τῆς Εὐρώπης καί τοῦ «Χριστιανισμοῦ» της

Του Πρωτ. π. Γεωργίου Δ. Μεταλληνού

ΟΙ ΕΝΤΕΤΑΓΜΕΝΟΙ στο στρατόπεδο του Οικουμενισμού και «οπαδοί» της Μεταπατερικής θεολογίας, για την προώθησή του, κάνουν συστηματικό λόγο για «δύο συμπτώματα, που αποτελούν μόνιμους πειρασμούς της νεώτερης ελληνικής ορθόδοξης θεολογίας, ακόμη και στις σοβαρότερες εκδοχές της:

α) την εξιδανίκευση και αγιοποίηση του παρελθόντος, την λατρεία του Έθνους και του λαού (π.Γ.Μ.: τρέμε Παπαδιαμάντη και Ντοστογιέφσκι) και

β) τον ελληνοκεντρισμό και τον ανέξοδο αντιδυτικισμό που στις ήμερες μας είναι σχεδόν συνώνυμος του αντιευρωπαϊσμού».

Διαβάζοντας τις γραμμές αυτές, αυτόματα έφερα στη μνήμη μου όλους τους (νεωτέρους ομολογητές και μάρτυρες στη σύγχρονη Ευρώπη, όπως ο όσιος Ιουστίνος (Πόποβιτς), που χαρακτηρίζει ως το «μεγαλύτερο επίτευγμα» της Ευρώπης τον «άνθρωπο ρομπότ», και ο άγιος Νικόλαος (Βελιμίροβιτς) το καλλίνικο θύμα του Ναζισμού -της συνέχειας, δηλαδή, της Ευρώπης του Παπισμού, της Ιεράς Εξετάσεως, του Καρλομάγνου, της Γαλλικής και Μποσελβιστικής Επαναστάσεως.
Παρακαλώ δε να μελετηθεί το βιβλίο: «ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΘΥΡΟ ΤΗΣ ΦΥΛΑΚΗΣ-ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΣΤΟ ΛΑΟ» του αγίου Νικολάου, Επισκόπου Αχρίδος, πού φιλότιμα εξέδωσαν πρόσφατα οι Εκδόσεις «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ». Στην πατερική Ορθοδοξία αυτό που ενδιαφέρει ως «κανών βίου» είναι τα βιώματα των Αγίων μας και όχι οι πολιτικάντικοι ελιγμοί των όποιων καιροσκόπων, που ενεργούν με βάση και κριτήριο τα συμφέροντά τους, «ἔχοντες μόρφωσιν εὐσεβείας, τὴν δὲ δύναμιν αὐτῆς ἠρνημένοι» [δηλ. ...έχοντας εξωτερική μορφή ευσέβειας, αλλά θα έχουν αρνηθεί τη δύναμή της. (ἐρμηνεία από http://kainidiathiki.agiooros.org)] (Β' Τιμ. 3,5).

Χωρίς τόν Θεό ἡ ἀνθρωπότητα θά ὁδηγηθεῖ στόν παραλογισμό

Αγίου Νικολάου Επισκόπου Αχρίδος
 

Αν οι Ευρωπαίοι πρώτα έψαχναν τον ουράνιο Πατέρα και αναζητούσαν πριν από όλα την Βασιλεία των ουρανών, όλα τα υπόλοιπα θα τους δίνονταν και τότε όλοι τους θα ήταν χαρούμενοι. Με τη χαρά τους θα φώτιζαν όλο τον μη χριστιανικό κόσμο, θα δόξαζαν το Θεό και λόγω αυτού όλοι οι λαοί στη γη θα αρνιόντουσαν τα είδωλα και θα έσπευδαν να βαπτιστούν, να γίνουν μέλη του θεϊκού ευρωπαϊκού χορού.

Και όμως οι Ευρωπαίοι πήραν λανθασμένο δρόμο, μακριά από τον Χριστό. Σκοτώνονται, παλεύοντας για ψωμί και πάντα είναι πεινασμένοι. Παρανόησαν, αρπάζουν αυτό που δεν τους ανήκει και πάλι δεν τους είναι αρκετό.

Η Ευρώπη διαβάζοντας βιβλία για να αποκτήσει περισσότερες γνώσεις τυφλώθηκε, βάρυνε το νου της με το βάρος των γνώσεων και κατέληξε πιο ανόητη, πιο σκοτεινή, πιο φτωχή. Συνήθισε να ψάχνει το ψωμί, την ευτυχία, τη γνώση, μακριά από τον ουράνιο Πατέρα, μακριά από το δρόμο του Χριστού.

Λόγος παραινετικός στήν εἴσοδο τῆς Ἁγίας Τεσσαρακοστῆς - Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου

Ευλόγησον Πάτερ.

ΧΑΙΡΩ και ευφραίνομαι, βλέποντας σήμερον στολισμένην την Εκκλησίαν του Θεού με το πλήθος των παιδιών της, και όλους σας, όπου με πολλήν χαράν εσυντρέξατε. Διότι όταν αποβλέπω εις τα χαρούμενά σας πρόσωπα, έχω σημείον μεγαλώτατον της ψυχικής σας ηδονής, καθώς έλεγε και κάποιος σοφός˙ «Καρδίας ευφραινομένης θάλλει πρόσωπον». Δια τούτο λοιπόν και εγώ εσηκώθηκα σήμερον με περισσοτέραν προθυμίαν, δια να σας μεταδώσω εις τον αυτόν καιρόν αυτήν την πνευματικήν χαράν, και να σας γένω μη νυτής του ερχομού της αγίας Τεσσαρακοστής, του ιατρικού λέγω των ψυχών μας. Διότι ο κοινός απάντων ημών Δεσπότης, θέλων ως φιλόστοργος Πατήρ να ξεπλύνωμεν τας αμαρτίας, όπου εκάμαμεν εις όλον τον καιρόν, επενόησεν εις ημάς την θεραπείαν, και δια μέσου της αγίας Τεσσαρακοστής. Ας μη γίνεται λοιπόν τις κατηφής˙ ας μη γίνεται τις σκυθρωπός, άλλ' ας χορεύη, και ας χαίρεται και ας δοξάζη τον κηδεμόνα, και επιμελητήν των ψυχών μας, όπου μας άνοιξεν αυτήν την εξαίρετον στράταν, και ας δεχθή με πολλήν χαράν τον ερχομόν της.

29 Φεβρουαρίου Συναξαριστής. Ὅσίου Κασσιανού, Οσίου Γερμανού, Αγίου Γεωργίου του Ομολογητού, Οσίου Μελετίου, Αγίου Αρσενίου.

Ὁ Ὅσιος Κασσιανὸς ὁ Ρωμαῖος

Ὁ Ὅσιος Κασσιανὸς γεννήθηκε στὴν Ρώμη ἀπὸ γονεῖς εὐσεβεῖς καὶ ἐπιφανεῖς, οἱ ὁποῖοι φρόντισαν νὰ τὸν ἀναθρέψουν μὲ παιδεία καὶ νουθεσία Κυρίου. Ἡ γνωριμία καὶ ἡ συναναστροφή του, ἀπὸ τὴν παιδική του ἡλικία, μὲ Ἁγίους ἀνθρώπους ἐπέδρασε εὐεργετικὰ στὴ διαμόρφωση τῆς προσωπικότητας καὶ τοῦ ὅλου τρόπου ζωῆς του. Σπούδασε τὴν ἐπιστήμη τῆς φιλοσοφίας καὶ τῆς ἀστρονομίας καὶ μελέτησε ἰδιαίτερα τὰ συγγράμματα τῶν Πατέρων καὶ τὴν Ἁγία Γραφή.

Ὁ Ὅσιος ἀκολούθησε τὸ μοναχικὸ βίο, γενόμενος μοναχὸς σὲ μία σκήτη καὶ ἐπισκέφθηκε τὰ μοναστήρια τῆς Αἰγύπτου καὶ τῆς Θηβαΐδας, τῆς Νιτρίας, τῆς Ἀσίας καὶ τῆς Καππαδοκίας. Ὁ Ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης γράφει χαρακτηριστικά: «ὁ Ἅγιος μετέβη εἰς διαφόρους τόπους καὶ συνήντησε ἁγίους καὶ γνωστικωτάτους Ὁσίους καὶ τὰς ἀρετὰς ὅλων συναθροίζει εἰς τὸν ἑαυτόν του, ὡς ἄλλη φιλόπονος μέλισσα, ὥστε καὶ αὐτὸς ἔγινε εἰς τοὺς ἄλλους τύπος καὶ παράδειγμα παντὸς εἴδους ἀρετῆς. Ὅθεν ἀνώτερος τῶν παθῶν γενόμενος καὶ τὸν νοῦν καθαρίσας, ἐγνώρισε τὴν τελείαν κατὰ τῶν παθῶν νίκην».

ΛΟ­ΓΟΣ ΠΕ­ΡΙ ΜΕ­ΤΑ­ΦΡΑ­ΣΕ­ΩΝ ΚΑΙ Ο­ΧΙ ΜΟ­ΝΟΝ

Πνευ­μα­τι­κὰ «ὀ­κνη­ροὶ» ἀρ­χι­ε­ρεῖς,

ἱ­ε­ρεῖς κι ἐκ­κλη­σι­α­ζό­με­νοι [1]

Γρa­φει ο Λαυ­ρeν­τι­ος Ντετ­ζι­oρ­τζι­ο

Ἡ ὑ­πο­κρι­σί­α τῶν ὑ­περ­μά­χων τῆς με­τα­φρά­σε­ως τῶν λει­τουρ­γι­κῶν κει­μέ­νων τῆς Ὀρ­θο­δό­ξου Ἐκ­κλη­σί­ας μας πε­ρίσ­σε­ψε πλέ­ον· ἔ­γι­νε θρά­σος καὶ οἴ­η­ση!­!! Ἀ­σχη­μο­νοῦν παν­τοι­ο­τρό­πως καὶ ἀ­πο­κα­λοῦν, κα­τὰ πε­ρί­στα­ση, τοὺς ὀρ­θο­δό­ξως φρο­νοῦν­τες ἀ­πὸ «φον­τα­μεν­τα­λι­στὲς» καὶ «τα­λιμ­πὰν» (χρή­ζον­τες ψυ­χι­α­τρι­κῆς μέ­ρι­μνας καὶ ἀ­γω­γῆς), σὲ «τρο­μο­κρά­τες» (ἁρ­μο­δι­ό­τη­τας τῆς Ἀ­στυ­νο­μί­ας καὶ τῆς Ἀν­τι­τρο­μο­κρα­τι­κῆς), ἕ­ως «ἄ­τα­κτα παι­δι­ὰ» (ποὺ πρὸς φρο­νη­μα­τι­σμό τους ξυ­λο­κο­ποῦν­ται ἐν­τὸς τῶν ἱ­ε­ρῶν να­ῶν μας καὶ ἐν ὥ­ρᾳ θεί­ας Λει­τουρ­γί­ας ἀ­πὸ «ἀ­γα­πό­φι­λους» ἱ­ε­ρεῖς καὶ «μει­λι­χί­ους» δε­σπο­τι­κοὺς μπρά­βους).

Ἡ Ἱ­ε­ρὰ Σύ­νο­δος —κα­τό­πιν τῆς γε­νι­κῆς κα­τα­κραυ­γῆς ποὺ εἶ­χαν προ­κα­λέ­σει— μὲ ἀ­πό­φα­σή της εἶ­χε ἀ­να­στεί­λει προ­σω­ρι­νὰ τὴ με­τα­φρα­στι­κὴ φό­ρα καὶ κα­τη­φό­ρα τῶν νε­ω­τε­ρι­στῶν, κυ­ρί­ως τῶν πε­ρισ­σό­τε­ρο ἐ­κτε­θει­μέ­νων μη­τρο­πο­λι­τῶν Δη­μη­τρι­ά­δος κ. Ἰ­γνα­τί­ου, Πρε­βέ­ζης κ. Με­λε­τί­ου καὶ Σιατίστης Παύλου. Ἄ­φη­νε ὡ­στό­σο ἀ­νοι­κτὸ τὸ θέ­μα, ὅ­τι θὰ δι­ε­ρευ­νη­θεῖ στὸ μέλ­λον ἀ­πὸ εἰ­δι­κὲς ἐ­πι­τρο­πές, συμ­πό­σι­α, ἡ­με­ρί­δες καὶ συ­νέ­δρι­α. Τό­τε οἱ θε­σμι­κοὶ ἀν­τὶ-οἰ­κου­με­νι­στὲς ἀ­κρί­τως καὶ ἀ­δι­α­κρί­τως εἶ­χαν βι­α­στεῖ νὰ πα­νη­γυ­ρί­σουν καὶ νὰ ἐ­παι­νέ­σουν τὴν Ἱ­ε­ρὰ Σύ­νο­δο γι­ὰ τὴν ἀ­πό­φα­σή της. Μά­λι­στα ἐ­πέ­κρι­ναν ἐ­κεί­νους ποὺ ἐ­ξέ­φρα­ζαν ἔν­το­νες ἐ­πι­φυ­λά­ξεις γι­ὰ τὴν εἰ­λι­κρί­νει­α τῆς συ­νο­δι­κῆς ἀ­πο­φά­σε­ως, ἡ ὁποία δὲν ἔ­κλει­νε ὁ­ρι­στι­κὰ τὸ θέ­μα ἀ­πορ­ρί­πτον­τας ρη­τῶς τὶς με­τα­φρά­σεις τῶν λει­τουρ­γι­κῶν κει­μέ­νων ἀλ­λὰ τὸ ἄ­φη­νε ἐκ­κρε­μές.

Ἐ­πι­βε­βαι­ώ­νον­τας τὶς τό­τε ἐκ­φρα­σθεῖ­σες ἐ­πι­φυ­λά­ξεις, προ­σφά­τως συ­νῆλ­θε «ὑ­πὸ τὴν αἰ­γί­δα τοῦ Μακ. Ἀρ­χι­ε­πι­σκό­που Ἀ­θη­νῶν καὶ πά­σης Ἑλ­λά­δος κ. Ἱ­ε­ρω­νύ­μου[2]» «τὸ ΙΓ΄ Πα­νελ­λή­νι­ο Λει­τουρ­γι­κὸ Συμ­πό­σι­ο Στε­λε­χῶν Ἱ­ε­ρῶν Μη­τρο­πό­λε­ων, τὸ ὁ­ποῖ­ο δι­ορ­γα­νώ­νει ἡ Ἱ­ε­ρὰ Σύ­νο­δος τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας τῆς Ἑλ­λά­δος» δι­ὰ τῆς Εἰ­δι­κῆς Συ­νο­δι­κῆς Ἐ­πι­τρο­πῆς Λει­τουρ­γι­κῆς Ἀ­να­γεν­νή­σε­ως[3], μὲ γε­νι­κὸ θέ­μα «Ὁ λει­τουρ­γι­κὸς λό­γος τῆς Ὀρ­θο­δό­ξου Ἐκ­κλη­σί­ας σή­με­ρα», δη­λα­δὴ τὴ με­τά­φρα­ση τῶν λει­τουρ­γι­κῶν κει­μέ­νων, καὶ στὸ ὁ­ποῖ­ο κυ­ρι­αρ­χοῦ­σαν ὡς δι­ορ­γα­νω­τὲς καὶ εἰ­ση­γη­τὲς οἱ νε­ω­τε­ρι­στές, προ­οι­ω­νί­ζον­τας καὶ τὰ ἀ­πο­τε­λέ­σμα­τά του!­.­..[4] Ἄ­ρα τὸ θέ­μα τῶν με­τα­φρά­σε­ων προ­χω­ρεῖ, γι­α­τὶ ὅ­ταν συ­ζη­τεῖ­ται κά­τι «ἀ­δι­α­πραγ­μά­τευ­το» ση­μαί­νει ὅ­τι κα­θί­στα­ται δι­α­πραγ­μα­τεύ­σι­μο κι ἐ­πί­κειν­ται ἐ­ξε­λί­ξεις!­.­..

Ἐλεημοσύνη καί ὑποκρισία

Κάποιος μοναχός από τη Θηβαϊδα είχε λάβει από το Θεό το χάρισμα της διακονίας, ώστε στον καθένα που ερχόταν του εξοικονομούσε ό,τι είχε ανάγκη.
Κάποτε λοιπόν που σε μια κωμόπολη έδινε ελεημοσύνες, τον πλησίασε ζητώντας ελεημοσύνη μια γυναίκα ντυμένη παλιόρουχα. Βλέποντας την εκείνος να φορά παλιά, έβαλε το χέρι του στο σακούλι να της δώσει πολλά, όμως το χέρι του μαζεύτηκε και έβγαλε λίγα.

Έπειτα ήρθε μια άλλη καλοντυμένη, και βλέποντας το ντύσιμό της έβαλε το χέρι να της δώσει λίγα, αλλά αυτό απλώθηκε και έβγαλε πολλά.
Ρώτησε τότε και για τις δύο, και έμαθε ότι η καλοντυμένη ήταν από πλούσια οικογένεια που φτώχυνε, και έβαλε τα ρούχα αυτά από υπόληψη, ενώ η άλλη έβαλε παλιά, για να πάρει.

Ευεργετινός, Τόμος Γ΄, σελ. 376

Γεροντικό

 http://paterikos.blogspot.com/2012/02/blog-post_1858.html

«Ὅχι ἄνθρωπος ὡς πρός τό ὄνομα ἀλλά στό φρόνημα»

«ΟΧΙ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΑΛΛΑ ΣΤΟ ΦΡΟΝΗΜΑ»

Ἀπό τό βιβλίο «ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΜΑΡΓΑΡΙΤΑΡΙΑ»

τοῦ παμμακαρίστου πυρσοῦ τῆς οἰκουμένης Ἁγίου ΙΩΑΝΝΟΥ τοῦ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ,

τοῦ κήρυκος τῆς μετανοίας καί ἐλεημοσύνης

Ἔγινες πλούσιος σέ χρήματα;

Καί τί σχέση ἔχει αὐτό μέ τήν ψυχή;

Εἶσαι πλουσιότερος σέ χρήματα καί φτωχότερος στήν ψυχή· εἶσαι γεμάτος φύλλα, καί στερεῖσαι ἀπό καρπό. Πές μου, τί τό ὄφελος;

Πῆρες χρήματα, τά ὁποῖα πρόκειται νά ἐγκαταλείψεις ἐδῶ· ἀνέλαβες ἐξουσία ἀπό τήν ὁποία γεννιέται ἡ ἔχθρα. Ἔλα ἀπόλαυσε λόγια φιλοσόφων ξόδεψε τά ἁμαρτήματά σου, κατανάλωσε τά ἀνομήματά σου, καθάρισε τήν συνείδησή σου, κάνε τόν λογισμό σου νά ἀνυψωθεῖ· γίνε Ἄγγελος καί ἄνθρωπος. Ἐγκατάλειψε τήν φύση τῆς σάρκας καί πάρε τά ἐλαφριά φτερά τῆς ζωῆς, ἀπάλλαξε τόν ἑαυτό σου ἀπό τά ὁρατά καί κρέμασε τόν ἑαυτό σου στά ἀόρατα. Ἀνέβα στούς οὐρανούς, ψάλε μαζί μέ τούς Ἀγγέλους, στάσου δίπλα στό οὐράνιο βῆμα, τό ψηλό· ἐγκατέλειψε τόν καπνό καί τή σκιά καί τό χορτάρι καί τήν ἀράχνη· γιατί δέν γνωρίζω ποιό ὄνομα νά δώσω σέ αὐτά τά εὐτελῆ πράγματα.

Αὐτά τά λέγω καί δέν θά παύσω νά τά λέγω. Ἔλα καί γίνε ἄνθρωπος, γιά νά μή σέ ξεγελᾶ ἡ ὀνομασία τῆς φύσεως.

Ἄραγε καταλάβατε αὐτό πού σᾶς λέχθηκε;

Ηχητικό Αγιολόγιο 28 Φεβρουαρίου

Ακούστε το βίο των Αγίων της Ορθοδοξίας που εορτάζουν σήμερα 28 Φεβρουαρίου




Για να κατεβάσετε και να αποθηκεύσετε την ομιλία σε mp3 πατήστε ΕΔΩ (δεξί κλίκ αποθήκευση ως, ή αποθήκευση δεσμού ως)


anavaseis.blogspot.co

28 Φεβρουαρίου Συναξαριστής. Βασιλείου Ὁμολογητοῦ, Ὁ Ὅσιος Κασσιανὸς ὁ Ρωμαῖος ,Νέστορος Μάρτυρος, τῶν Ἁγίων Ἕξι Μαρτύρων ἐξ Αἰγύπτου, Ἀβιρκίου Μάρτυρος, τῶν Ἁγίων Μαρτύρων Μακαρίου, Ρουφίνου, Ἰούστου καὶ Θεοφίλου, τῶν Ἁγίων Μαρτύρων Καιραλίου, Πουπουλίου, Γαΐου καὶ Σεραπίωνος, Προτερίου Ἱερομάρτυρος, Κύρας καὶ Μαράνας, Βάρσου Ὁσίου, Νυμφᾶ καὶ Εὐβούλου Ἀποστόλων, Γερμανοῦ Ὁσίου, Μνήμη Μεγάλου Σεισμοῦ, τῶν Ἁγίων Τεσσαράκοντα Χιλιάδων Μαρτύρων, Κυράννας Νεομάρτυρος, Νικολάου τοῦ Πσκὼφ, Ὁ Ἅγιος Γεώργιος ὁ Ὁμολογητής Ἐπίσκοπος Δεφέλτου, Ὁ Ὅσιος Μελέτιος Ἐπίσκοπος Χαρκώβ, Ὁ Ἅγιος Ἀρσένιος Μητροπολίτης Πσκὼφ.

Ὁ Ὅσιος Βασίλειος ὁ Ὁμολογητὴς

Ὁ Ὅσιος Βασίλειος ὁ Ὁμολογητὴς ἔζησε καὶ ἔδρασε ἐπὶ τοῦ εἰκονομάχου αὐτοκράτορα Λέοντος Γ’ τοῦ Ἰσαύρου (717-741 μ.Χ.). Ἀπὸ νεαρὴ ἡλικία ὁ Ὅσιος ἀφιερώθηκε στὸν ἀσκητικὸ βίο καὶ ἐκάρη μοναχός. Ἔγινε μαθητὴς καὶ ὑποτακτικὸς τοῦ Ὁσίου Προκοπίου τοῦ Δεκαπολίτου (τιμᾶται 27 Φεβρουαρίου).

Ἀρχικὰ ζοῦσε σὲ κάποιο ἐρημητήριο καὶ ἀφοῦ προηγουμένως καλλιέργησε μὲ ἐπιμέλεια τὴν ἀσκητικὴ ζωή, ἀργότερα, ὅταν ἀνέκυψε ἡ αἵρεση κατὰ τῶν ἱερῶν εἰκόνων, ἀντιστάθηκε μὲ πνευματικὴ ἀνδρεία στοὺς εἰκονομάχους. Γιὰ τὸν λόγο αὐτὸ συνελήφθη, τιμωρήθηκε καὶ ὑπέστη πολλὰ βασανιστήρια.

Ὅταν δέ, πέθανε ὁ αὐτοκράτορας, ἀπελευθερώθηκε καὶ ἀφοῦ βγῆκε ἀπὸ τὴ φυλακή, φρόντιζε γιὰ τὴν καλλιέργεια τῆς ἀρχαίας ὑγείας τῆς εὐσέβειας, παρακινώντας πολλοὺς πρὸς τὴν ἀρετὴ καὶ ἐπαναφέροντάς τους πρὸς τὴν ὀρθόδοξη πίστη.

Ἔτσι ἀφοῦ ἀγωνίσθηκε ὁ Ὅσιος Βασίλειος, κοιμήθηκε μὲ εἰρήνη.

Τό Δικαστήριο ἀνάμεσα στόν Χριστό καί στήν Εὐρώπη...

ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΑΧΡΙΔΟΣ

Ο Χριστός απομακρύνθηκε από την Ευρώπη...

Στο δικαστήριο ανάμεσα στον Χριστό και την Ευρώπη πραγματικά έγινε το εξής:

Ο Χριστός λέει στην Ευρώπη πως αυτή βαπτίστηκε στο όνομά Του και πως πρέπει να μείνει πιστή σ' Αυτόν και στο δικό Του ευαγγέλιο.

Η κατηγορουμένη Ευρώπη απαντάει: «Όλες οι θρησκείες είναι ίσες -αυτό είπαν οι Γάλλοι εγκυκλοπαιδιστές- κανένας δεν πρέπει να πιέζεται να πιστεύει αυτό ή εκείνο». Η Ευρώπη ανέχεται όλες τις θρησκείες σαν λαϊκές δεισιδαιμονίες, λόγω των δικών της ιμπεριαλιστικών συμφερόντων. Όμως, η ίδια η Ευρώπη δεν έχει ούτε μία θρησκεία. Όταν η Ευρώπη θα καταφέρει να πετύχει τους πολιτικούς της στόχους, τότε γρήγορα θα κάνει μία εκκαθάριση όλων των λαϊκών δεισιδαιμονιών.

Σ’ αυτά τα λόγια ο Χριστός ρωτάει λυπημένος:

Ηχητικό Αγιολόγιο 27 Φεβρουαρίου

Ακούστε το βίο των Αγίων της Ορθοδοξίας που εορτάζουν σήμερα 27 Φεβρουαρίου




Για να κατεβάσετε και να αποθηκεύσετε την ομιλία σε mp3 πατήστε ΕΔΩ (δεξί κλίκ αποθήκευση ως, ή αποθήκευση δεσμού ως)


anavaseis.blogspot.com

27 Φεβρουαρίου Συναξαριστής. Καθαρὰ Δευτέρα, Προκοπίου Δεκαπολίτου, Νησῖου Μάρτυρος, τῶν Ἁγίων Μαρτύρων Ἀβουνδαντίου, Ἀλεξάνδρου, Ἀντιγόνου, Καλανοῦ, Ἰανουαρίου, Μακαρίου, Σεβηριανοῦ, Τιτιανοῦ, Φορτουνίωνος καὶ τῶν σὺν αὐτῶν, Γελασίου Μάρτυρος, Ἀσκληπιοῦ καὶ Ἰακώβου Ὁσίων, Θαλλελαίου Ὁσίου, Στεφάνου Ὁσίου, Τιμοθέου ἐν Καισαρείᾳ, Λεάνδρου Ἐπισκόπου, Τίτου Ὁσίου, Ἠλία Νεομάρτυρος, Φωτίου Ὁσίου, Ραφαὴλ Ἐπισκόπου

Ὁ Ὅσιος Προκόπιος ὁ Δεκαπολίτης ὁ Ὁμολογητὴς

Ὁ Ὅσιος Προκόπιος ὁ Δεκαπολίτης ἔζησε στὰ χρόνια τοῦ εἰκονομάχου αὐτοκράτορα Λέοντος τοῦ Ἰσαύρου (717-741 μ.Χ.) καὶ διακρίθηκε γιὰ τὴν πνευματικὴ γενναιότητά του ὡς ὑπέρμαχος τῆς Ὀρθοδοξίας.

Ἂν καὶ ἀπὸ νεαρὴ ἡλικία ἀκολούθησε τὸ μοναχισμό, δὲν ἔμεινε στὴν ἀπομόνωση τοῦ κελιοῦ του, ἀλλὰ ἀγωνίσθηκε σθεναρὰ κατὰ τῶν εἰκονομάχων.

Γι’ αὐτὸ ὑπέστη πολλὰ βασανιστήρια, μαστιγώσεις, φυλακὲς καὶ ἐξορίες. Διακρίθηκε, ἐπίσης, στὸν ἀγῶνα τῆς Ἐκκλησίας κατὰ τῶν αἱρετικῶν Μονοφυσιτῶν.

Ὁ Ἅγιος Προκόπιος φαίνεται ὅτι λίγο μετὰ τὴν ἀποφυλάκισή του κοιμήθηκε, ἐνῷ κατ’ ἄλλους ὑπέμεινε μαρτυρικὸ θάνατο.

Ἀπολυτίκιο. Ἦχος α’. Τῆς ἐρήμου πολίτης.

Φερωνύμως προκύπτων ἐν ἀσκήσει Προκόπιε, ἤρθης ἐκ δυνάμεως Πάτερ, πρὸς ἀθλήσεως ἔλλαμψιν Χρίστου γὰρ τὴν Εἰκόνα προσκυνῶν, Μαρτύρων ἀνεδείχθης κοινωνός, μεθ' ὧν πρέσβευε παμμάκαρ διαπαντός, ὑπὲρ τῶν ἐκβοώντων σοι, δόξα τῷ δεδωκότι σοι ἰσχύν, δόξα τῷ σὲ στεφανώσαντι, δόξα τῷ ἐνερνούντι διὰ σοῦ, πασιν ἰάματα.

Ὄχι ἄλλη μιά Σαρακοστή …μά μιά ἄλλη Σαρακοστή …..

Κυριακή της Τυρινής …Λαχτάρα στην ψυχή του …Το στάδιο των αρετών ορθώνεται πνευματικά θελκτικότατο εμπρός του ….Κάθε αμαρτωλός, όπως ωραία γράφτηκε, κρύβει αλυσοδεμένο μέσα του έναν άγιο …Φέτος θέλει να τα καταφέρει, να σπάσει τα δεσμά του …Σκέψεις ,σχέδια για πνευματικά παλαίσματα για αμέτρητες πνευματικές σελίδες που φέτος θα αντικαταστήσουν την τηλεόραση , για πνευματικούς λόγους που θα πάρουν την θέση των ασμάτων και της μουσικής υπόκρουσης στις καθημερινές διαδρομές του με το αυτοκίνητο ….

Αρχίζουν και οι κατανυκτικοί εσπερινοί και οι Προηγιασμένες και οι Χαιρετισμοί …δεν θα λείψει φέτος από καμμία …θα 'ναι πάντα εκεί από την αρχή ….Και θα νηστέψει φέτος …Δόξα τω Θεώ δεν έχει προβλήματα υγείας και δεν είναι και ασθενικός για να του λείψει κάτι…και θα 'ναι λιγόλογος …όχι αργολογίες, ανούσια ρήματα …κατακρίσεις για να περνά η ώρα και πάντα για το …καλό των άλλων…άλλωστε πόσες μέρες είναι μέσα στο χρόνο ….όπως , πολύ εύστοχα, κάποιος είπε :ένας πνευματικός δεκατισμός ….

Μα και όλες να τις μετρήσει μιά-μιά βγαίνουν σαράντα οκτώ μέχρι το βράδυ της Αναστάσεως …δεν θ' αφήσει καμμιά λοιπόν να περάσει, χωρίς να βιώσει την ιερή χαρμολύπη, την αγία κατάνυξη… φέτος θα διεκδικήσει με όλην του τη δύναμη τον αληθινό στέφανο από τον Παμβασιλέα Χριστό …. Και θα πολεμήσει αληθινά τον μισόκαλο εχθρό με θώρακα την προσευχή, περικεφαλαία την ελεημοσύνη και μαχαίρι την νηστεία …

Ηχητικό Αγιολόγιο 26 Φεβρουαρίου

Ακούστε το βίο των Αγίων της Ορθοδοξίας που εορτάζουν σήμερα 26 Φεβρουαρίου




Για να κατεβάσετε και να αποθηκεύσετε την ομιλία σε mp3 πατήστε ΕΔΩ (δεξί κλίκ αποθήκευση ως, ή αποθήκευση δεσμού ως)


anavaseis.blogspot.com

26 Φεβρουαρίου Συναξαριστής. ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΤΥΡΟΦΑΓΟΥ, Πορφυρίου Ἐπισκόπου, Φωτεινῆς Σαμαρείτιδος, τῶν Ἁγίων Φωτούς, Φωτίδος, Παρασκευῆς, Κυριακῆς καὶ Ἀνατολῆς Μαρτύρων, τῶν Ἁγίων Ἰωσὴ καὶ Βίκτωρος Μαρτύρων, Σεβαστιανοῦ δουκός, Θεοκλήτου φαρμακοῦ, Βίκτωρος καὶ Χριστοδούλου Μαρτύρων, Νικολάου Κατοπινοῦ, Σεβαστιανοῦ Ὁσίου, Ἰωάννου Κάλφα, Σύναξις Ὑπεραγίας Θεοτόκου ἐν Κιέβῳ.

ΚΥΡΙΑΚΗ «ΤΗΣ ΤΥΡΟΦΑΓΟΥ»
Ματθ. στ’ 14-21

Ἐὰν γὰρ ἀφῆτε τοῖς ἀνθρώποις τὰ παραπτώματα αὐτῶν, ἀφήσει καὶ ὑμῖν ὁ πατὴρ ὑμῶν ὁ οὐράνιος· ἐὰν δὲ μὴ ἀφῆτε τοῖς ἀνθρώποις τὰ παραπτώματα αὐτῶν, οὐδὲ ὁ πατὴρ ὑμῶν ἀφήσει τὰ παραπτώματα ὑμῶν. 

Οταν δὲ νηστεύητε, μὴ γίνεσθε ὥσπερ οἱ ὑποκριταὶ σκυθρωποί· ἀφανίζουσι γὰρ τὰ πρόσωπα αὐτῶν ὅπως φανῶσι τοῖς ἀνθρώποις νηστεύοντες· ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι ἀπέχουσι τὸν μισθὸν αὐτῶν. Σὺ δὲ νηστεύων ἄλειψαί σου τὴν κεφαλὴν καὶ τὸ πρόσωπόν σου νίψαι, ὅπως μὴ φανῇς τοῖς ἀνθρώποις νηστεύων, ἀλλὰ τῷ πατρί σου τῷ ἐν τῷ κρυπτῷ, καὶ ὁ πατήρ σου ὁ βλέπων ἐν τῷ κρυπτῷ ἀποδώσει σοι ἐν τῷ φανερῷ.

 Μὴ θησαυρίζετε ὑμῖν θησαυροὺς ἐπὶ τῆς γῆς, ὅπου σὴς καὶ βρῶσις ἀφανίζει, καὶ ὅπου κλέπται διορύσσουσι καὶ κλέπτουσι· Θησαυρίζετε δὲ ὑμῖν θησαυροὺς ἐν οὐρανῷ, ὅπου οὔτε σὴς οὔτε βρῶσις ἀφανίζει, καὶ ὅπου κλέπται οὐ διορύσσουσιν οὐδὲ κλέπτουσιν· ὅπου γάρ ἐστιν ὁ θησαυρὸς ὑμῶν, ἐκεῖ ἔσται καὶ ἡ καρδία ὑμῶν.

Tό ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα της Κυριακής 26-02-12.

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιανό. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ».
Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας.
Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2011.
Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Ρωμαίους κεφ. ιγ΄ 11 - 14 & ιδ΄ 1 - 4 

ιγ΄ 11 - 14 & ιδ΄ 1 - 4

Ευαγγέλιον: Κατά Ματθαίον Κεφ. ΣΤ΄ 14 - 21

ΣΤ΄ 14 - 21

Εὐχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει ἐκπονήσει ὁ μακαριστός Θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Οἱ Νηστεῖες τῆς Ἐκκλησίας (Ἐορτές, Ἱστορικό)

Η Νηστεία είναι Εντολή του Θεού. Είναι η μία από τις δύο πρώτες που έδωσε στον Αδάμ μέσα στον Παράδεισο. Συγκεκριμένα, η πρώτη ήταν «να εργάζεται και να φυλάττει τον Παράδεισο», ενώ η δεύτερη «να μην φάει από τον καρπό του δέντρου της γνώσεως του καλού και του κακού».  Το Νόημα αυτής της Εντολής ήταν το εξής: Με «όπλο» τη Νηστεία, να συνηθίσουν οι άνθρωποι στην Υπακοή προς τον Θεό και στην Πάλη κατά του διαβόλου. Ο Κύριος τόνισε ακόμη περισσότερο την αξία της Νηστείας, όταν περί του γένους των δαιμόνων ανέφερε χαρακτηριστικά: «Τούτο δε το γένος ουκ εκπορεύεται ει μη εν προσευχή και νηστεία». Δηλαδή, το γένος αυτό, δεν είναι δυνατόν να νικηθεί από κανέναν άνθρωπο, ο οποίος δεν προσεύχεται και δε νηστεύει. Αξίζει ακόμη να σημειωθεί ότι όταν νηστεύουμε, πρέπει και να ομολογούμε όποτε χρειαστεί τη Νηστεία μας (π.χ. όταν μας προσκαλέσουν σε γεύμα με αρτίσιμα φαγητά, ενώ είναι καιρός Νηστείας, θα πρέπει να αρνηθούμε ευγενικά τη συμμετοχή μας σε αυτό, ομολογώντας ότι νηστεύουμε), χωρίς όμως ποτέ να την επιδεικνύουμε, δηλαδή χωρίς να την φανερώνουμε σε κανέναν για να υπερηφανευτούμε ή για να δείξουμε το πόσο αγωνιζόμαστε. Ο Κύριος άλλωστε μας διδάσκει να κρατάμε κρυφή, κάθε Προσευχή και Νηστεία μας.

Ἡ Ὁμοιoπαθητική «ἰατρική» ὡς ἀσυμβίβαστη μέ τή Χριστιανική πίστη Β'

Η ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ «ΙΑΤΡΙΚΗ» ΩΣ ΑΣΥΜΒΙΒΑΣΤΗ ΜΕ ΤΗ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΠΙΣΤΗ Β΄

(Κείμενο ἀπό τό ἔντυπο

«Ὀρθοδοξία καί αἵρεσις» τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Μαντινείας καί Κυνουρίας, τεῦχ. 77, Νοε. – Δεκ. 2011).

Ἡ «μύηση» τοῦ ὁμοιοπαθητικοῦ γιατροῦ

Στὸ προηγούμενο τεῦχος τοῦ ἐντύπου μας δημοσιεύσαμε τὸ πρῶτο μέρος τῆς ἀναφορᾶς μας στὴν Ὁμοιοπαθητικὴ «ἰατρική», μιὰ ἀπὸ τὶς λεγόμενες «ἐναλλακτικὲς θεραπεῖες», θέμα ποὺ ἀπασχολεῖ (καὶ παραπλανᾶ) πάρα πολλοὺς στὴν ἐποχή μας. Εἴδαμε τὶ ἀκριβῶς εἶναι ἡ Ὁμοιοπαθητική, ποιὸ εἶναι τὸ «πνευματικὸ» - ἀποκρυφιστικό της ὑπόβαθρο, τὶ πιστεύει γιὰ τὸ ὁμοιοπαθητικὸ φάρμακο κ.λπ. Ἔγινε, πιστεύουμε, σαφές, ὅτι δὲν πρόκειται γιὰ ἐπιστημονικὴ ἰατρικὴ μέθοδο, ἀλλὰ γιὰ «θεραπευτικὴ» πρακτικὴ ἀσυμβίβαστη μὲ τὴν Ὀρθόδοξη πίστη καὶ ἐπικίνδυνη γιὰ τὴν ὑγεία τοῦ ἀνθρώπου. Στὸ τεῦχος αὐτὸ θὰ συνεχίσουμε καὶ θὰ ὁλοκληρώσουμε τὴν ἀναφορά μας στὸ θέμα, ὥστε νὰ δοθεῖ μιὰ πλήρης καὶ σφαιρικὴ κατὰ τὸν δυνατὸ εἰκόνα του, ἀρχίζοντας ἀπὸ τὸ πῶς ἐκπαιδεύεται ὁ ὁμοιοπαθητικὸς γιατρός.

Ἡ Ὁμοιπαθητική «ἰατρική» ὡς ἀσυμβίβαστη μέ τή Χριστιανική πίστη (Α')

Η ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ «ΙΑΤΡΙΚΗ» ΩΣ ΑΣΥΜΒΙΒΑΣΤΗ ΜΕ ΤΗ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΠΙΣΤΗ Α΄

Οἱ ἐνστάσεις τῶν ἐπισήμων φορέων

    Στὴν ἐποχή μας τὸ φαινόμενο τῆς ἐξάπλωσης τῶν λεγόμενων «ἐναλλακτικῶν θεραπειῶν», ὅπως ἡ Ὁμοιοπαθητική, ὁ Βελονισμός, τὸ Ρέϊκι, ἡ Ρεφλεξολογία, ἡ Ἰριδολογία κ.ἄ. προσλαμβάνει ἀνεξέλεγκτες διαστάσεις. Ἐπειδὴ οἱ «θεραπεῖες» αὐτές εἶναι ἀσυμβίβαστες μὲ τὴν Ὀρθόδοξη πίστη καὶ βασίζονται σὲ ἀποκρυφιστικὲς τεχνικὲς τῆς Νέας Ἐποχῆς, ἀφιερώνουμε τὰ ἑπόμενα δύο τεύχη τοῦ ἐντύπου μας στὴν πιὸ γνωστἠ ἀπ’ αὐτές, στὴν Ὁμοιοπαθητική, σὲ συνέχεια ὅσων εἴχαμε ἀναφέρει παλαιότερα (τεῦχ. 5, Νοε. 1999) γι’ αὐτὴ τὴ μέθοδο. Ἡ ἐξάπλωση τῶν μεθόδων αὐτῶν ἤδη ἐγείρει ἐνστάσεις ἐπισήμων φορέων, ποὺ ἀσχολοῦνται μὲ θέματα ὑγείας.

Ανακοινωθέν Μητ. Πειραιώς κ. Σεραφείμ για δημοσιεύματα του π. Δαν. Αεράκη και του καθ. Αρ. Πανώτη

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ & ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ
᾿Εν Πειραιεῖ τῇ 24ῃ Φεβρουαρίου 2012

Α Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Θ Ε Ν

Ὁ πολιός Ἀρχιμανδρίτης π. Δανιήλ Ἀεράκης μέ ἄρθρο του στό περιοδικό πού ἐκδίδει (Μάρτιος 2012) καί ὁ ἐμβριθέστατος Καθηγητής κ. Ἀριστείδης Πανώτης μέ τό κείμενό του «Τό πρότυπο τοῦ Ἐπισκόπου κατά τόν μακαριστό φίλο μου Ἐπιφάνιο (Ἑτεοκλῆ) Θεοδωρόπουλο» συνηγοροῦν  μετ’ ἐπιτάσεως στήν προσπάθεια φερομένων ἐκσυγχρονιστῶν τῆς ἀμωμήτου ἡμῶν πίστεως καί χρησιμοποιοῦντες πλάγιον λόγον ἀποπειρῶνται νά ἀπομειώσουν τά αὐτονόητα.

Εἰδικώτερα ὁ πρῶτος μέ ἀφορμή ἀσφαλῶς τήν Ἡμερίδα τῆς Ἱ. Μητροπόλεως Πειραιῶς: «Πατερική Θεολογία καί μεταπατερική αἵρεση» μέ τό γνωστό του «χαριτωμένο» ὕφος ἀποσιωπώντας ἐπιδεικτικά τά σαφέστατα ἐπιχειρήματα ἐγκρίτων καί εἰδικῶν ἀκαδημαϊκῶν θεολόγων κληρικῶν καί λαϊκῶν ἐπιχειρεῖ ἐνασχολούμενος μόνον μέ τήν λέξη «αἵρεση» νά ἀσκήση κριτική στήν οὐσία.

«Οἱ γαστρίμαρτοι προσφέρουν πλούσιο τραπέζι στά σκουλήκια»

«ΟΙ ΓΑΣΤΡΙΜΑΡΓΟΙ ΠΡΟΣΦΕΡΟΥΝ ΠΛΟΥΣΙΟ ΤΡΑΠΕΖΙ ΣΤΑ ΣΚΟΥΛΗΚΙΑ»

Ἀπό τό βιβλίο «ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΜΑΡΓΑΡΙΤΑΡΙΑ»

τοῦ παμμακαρίστου πυρσοῦ τῆς οἰκουμένης Ἁγίου ΙΩΑΝΝΟΥ τοῦ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ,

τοῦ κήρυκος τῆς μετανοίας καί ἐλεημοσύνης

ΤΟΜΟΣ ΠΡΩΤΟΣ

«Δέν εἶναι ὁ ἀγώνας μας πρός τίς δυνάμεις πού ἔχουν αἷμα καί σάρκα» (Ἐφ. 6,12), καί ἐσύ παχαίνεις τόν ἑαυτόν σου, ἐνῶ πρόκειται νά παλαίψεις; Ὁ ἀντίπαλος διάβολος στέκεται τρίζοντας τά δόντια του, ἐνῶ ἐσύ βρίσκεσαι σέ κατάσταση ἀποχαυνώσεως καί συγκεντρώνεις τήν προσοχήν σου στήν τράπεζα; Γνωρίζω ὅτι αὐτά ἄδικα τά λέγω, ἀλλά ὄχι γιά ὅλους. «Ἐκεῖνος πού ἔχει αὐτιά γιά νά ἀκούει, ἄς ἀκούει» (Λουκᾶ 2).

Ὁ Χριστός λειώνει ἀπό τήν πείνα, ἐνῶ ἐσύ καταστρέφεις τόν ἑαυτόν σου ἀπό τή γαστριμαργία· δύο ἐντελῶς ἀσύμμετρα πράγματα. Ποιό κακό λοιπόν δέν προκαλεῖ ἡ ἀπολαυστική ζωή; Εἶναι ἀντίθετη μέ τόν ἑαυτό της· γι' αὐτό δέν γνωρίζω πῶς ἔχει καί τό ὄνομα αὐτό· διότι ὅπως ἀκριβῶς ἡ δόξα εἶναι ἀτιμία καί ὁ πλοῦτος, ἐνῶ εἶναι φτώχεια, ὅμως ἔχει τό ὄνομα αὐτό, ἔτσι καί ἡ τρυφηλή ζωή εἶναι ἀηδία.

 Μήπως δηλαδή πρόκειται νά θυσιασθοῦμε καί παχαίνομε τούς ἑαυτούς μας; Γιατί προσφέρεις στό σκώληκα πλούσιο τραπέζι; Γιατί αὐξάνεις τήν ποσότητα τῆς σήψεως, γιατί χύνεις πηγές ἱδρώτων καί συγκεντρώνεις δυσωδία; Γιατί καθιστᾶς τόν ἑαυτό σου ἄχρηστο ὡς πρός ὅλα; Θέλεις νά γίνῃ ὁ ὀφθαλμός σου ἰσχυρός; Κάνε τό σῶμα σου δυνατό καθόσον καί στίς χορδές ἡ μέν παχειά καί ἀδιευκρίνητη εἶναι ἄχρηστη γιά τίς μελωδίες, ἐνῶ ἐκείνη πού ἔχει λειανθεῖ ἀπό παντοῦ εἶναι ρυθμική καί παναρμόνια. Γιατί καταχωνιάζεις τήν ψυχή σου; Γιατί κατασκευάζεις τοῖχο παχύτερο;

Γιατί δημιουργεῖς πολύ τόν καπνό καί πυκνό τό σύννεφο, τή στιγμή πού ἀπό παντοῦ ἀναδίδονται ἀτμοί σάν πυκνή ὁμίχλη; Ἄν ὄχι κανένας ἄλλος τουλάχιστον οἱ ἀθλητές ἄς σέ διδάσκουν, ὅτι τό λεπτότερο σῶμα εἶναι ἰσχυρότερο. Συνεπῶς καί ἡ ψυχή πού ζεῖ μέ εὐσέβεια εἶναι ἰσχυρότερη διότι μοιάζει μέ ἡνίοχο καί ἵππο...

Ἐκδόσεις «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ»

Εὐχαριστοῦμε θερμά τόν Ἐκδοτικό Οἶκο «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ» γιά τήν ἄδεια δημοσίευσης ἀποσπασμάτων ἀπό τά βιβλία πού ἐκδίδει.
Ἱερομόναχος Σάββας Ἁγιορείτης http://HristosPanagia3.blogspot.com

«Ἀλλιῶς πιστεύει ὁ πιστός, ἀλλιῶς ὁ ἄπιστος»

«ΑΛΛΙΩΣ ΠΙΣΤΕΥΕΙ Ο ΠΙΣΤΟΣ, ΑΛΛΙΩΣ Ο ΑΠΙΣΤΟΣ»

Ἀπό τό βιβλίο «ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΜΑΡΓΑΡΙΤΑΡΙΑ»

τοῦ παμμακαρίστου πυρσοῦ τῆς οἰκουμένης Ἁγίου ΙΩΑΝΝΟΥ τοῦ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ,

τοῦ κήρυκος τῆς μετανοίας καί ἐλεημοσύνης

ΤΟΜΟΣ ΠΡΩΤΟΣ

Ὀνομάζεται μυστήριον, διότι δέν πιστεύομεν ὅσα βλέπομεν, ἀλλά, ἄλλα βλέπομεν καί ἄλλα πιστεύομεν. Δηλαδή τέτοια εἶναι ἡ φύσις τῶν μυστηρίων μας. Ἀλλιῶς λοιπόν διάκειμαι πρός αὐτά ἐγώ καί ἀλλιῶς ὁ ἄπιστος.

• Ἀκούω ἐγώ ὅτι ἐσταυρώθη ὁ Χριστός καί ἀμέσως θαυμάζω τήν φιλανθρωπίαν Του. Τό ἀκούει καί ὁ ἄπιστος καί τό νομίζει ἀσθένειαν.
• Ἀκούω ὅτι ἔγινε δοῦλος καί θαυμάζω τήν φροντίδα Του - τό ἀκούει ἐκεῖνος καί τό θεωρεῖ ἀτιμία.
• Ἀκούω ὅτι ἀπέθανε καί ἐκπλήττομαι διά τήν δύναμίν Του, διότι, ἄν καί ἀπέθανε, δέν κατεκρατήθη, ἄλλα καί κατήργησε τόν θάνατον. Ἀκούει ὁ ἄπιστος καί ὑποπτεύεται ἀδυναμίαν.
• Ὁ ἄπιστος, ὅταν ἄκουῃ Ἀνάστασιν, ἰσχυρίζεται ὅτι τό πράγμα εἶναι μῦθος, ἐγώ ὅμως παρεδέχθην τάς ἀποδείξεις ἐκ τῆς πραγματικότητος καί προσκυνῶ τήν οἰκονομίαν τοῦ Θεοῦ.
• Ἐκεῖνος, ὅταν ἀκούῃ λουτρόν, νομίζει ἁπλῶς ὕδωρ, ἐγώ ὅμως βλέπω ὄχι ἁπλῶς αὐτό πού φαίνεται, ἀλλά τόν καθαρισμόν τῆς ψυχῆς διά τοῦ ἁγίου Πνεύματος.
• Ὁ ἄπιστος νομίζει ὅτι τό σῶμα μου μόνον ἔχει λουσθῆ, ἐγώ ὅμως πιστεύω ὅτι καί ἡ ψυχή γίνεται καθαρά καί ἁγία, καί σκέπτομαι τόν τάφον, τήν Ἀνάστασιν, τόν ἁγιασμόν, τήν δικαιοσύνην, τήν ἀπολύτρωσιν, τήν υἱοθεσίαν, τήν κληρονομίαν, τήν Βασιλείαν τῶν Οὐρανῶν, τήν χορήγησιν τοῦ Πνεύματος. Διότι δέν κρίνω τά φαινόμενα κατ' ὄψιν, ἀλλά μέ τούς ὀφθαλμούς τῆς διανοίας.

·       Ἀκούω τήν ἔκφρασιν «Σῶμα Χριστοῦ». Ἀλλιῶς ἐγώ τήν καταλαβαίνω καί ἀλλιῶς ὁ ἄπιστος. Λέγει ὁ μακάριος Παῦλος, «ἰδού, σᾶς λέγω ἕν μυστήριον ὅλοι δέν θά ἀποθάνωμεν μέν, ἀλλά ὅλοι θά μεταβληθῶμεν» (Α' Κορ. 15, 51)

Ἐκδόσεις «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ»

Εὐχαριστοῦμε θερμά τόν Ἐκδοτικό Οἶκο «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ» γιά τήν ἄδεια δημοσίευσης ἀποσπασμάτων ἀπό τά βιβλία πού ἐκδίδει.
Ἱερομόναχος Σάββας Ἁγιορείτηςhttp://HristosPanagia3.blogspot.com

Ὁ Ἅγιος Ἱερομάρτυς Ἀνδρόνικος (1918)

 

ΑΘΕΪΣΤΙΚΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ

Βασικά βιογραφικά στοιχεία τον Ιερομάρτυρος

ΑΝΔΡΟΝΙΚΟΥ

Ο άγιος ιερομάρτυς Ανδρόνικος γεννήθηκε την 1η Αυγούστου του 1870 στο χωριό Ποβόντνεβο της επαρχίας Γιαροσλάβ, στην κεντρική Ρωσία. Στο άγιο Βάπτισμα έλαβε το όνομα Βλαδίμηρος.

Στην ηλικία δέκα χρονών γράφτηκε σε Εκκλησιαστικό Σχολείο και μετά την αποφοίτηση του, το 1885 στο Εκκλησιαστικό Σεμινάριο του Γιαροσλάβ.

Το 1891, ως αριστούχος απόφοιτος του Σεμιναρίου, έγινε δεκτός στη Θεολογική Ακαδημία της Μόσχας. Τα χρόνια εκείνα ό νεαρός φοιτητής συναντήθηκε με τον άγιο Ιωάννη της Κρονστάνδης και ζήτησε τις φωτισμένες συμβουλές του.

Ηχητικό Αγιολόγιο 26 Φεβρουαρίου

Ακούστε το βίο των Αγίων της Ορθοδοξίας που εορτάζουν σήμερα 26 Φεβρουαρίου




Για να κατεβάσετε και να αποθηκεύσετε την ομιλία σε mp3 πατήστε ΕΔΩ (δεξί κλίκ αποθήκευση ως, ή αποθήκευση δεσμού ως)


anavaseis.blogspot.com

Tό ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα του Σαββάτου 25-02-12.

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιανό. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ».
Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας.
Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2011.
Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Γαλάτας κεφ. ε΄ 22 - στ΄ 2 

ε΄ 22 - στ΄ 2

Ευαγγέλιον: Κατά Ματθαίον Κεφ. ΣΤ΄ 1 - 13

ΣΤ΄ 1 - 13



Εὐχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει ἐκπονήσει ὁ μακαριστός Θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Ηχητικό Αγιολόγιο 25 Φεβρουαρίου

Ακούστε το βίο των Αγίων της Ορθοδοξίας που εορτάζουν σήμερα 25 Φεβρουαρίου




Για να κατεβάσετε και να αποθηκεύσετε την ομιλία σε mp3 πατήστε ΕΔΩ (δεξί κλίκ αποθήκευση ως, ή αποθήκευση δεσμού ως)


anavaseis.blogspot.com

25 Φεβρουαρίου Συναξαριστής. Ταρασίου Ἀρχιεπισκόπου, Ἀλεξάνδρου Μάρτυρος, Ἀντωνίου Μάρτυρος, Ρηγίνου Ἱερομάρτυρος, Μαρκέλλου Ἱερομάρτυρος Ὁ Ἅγιος Ταράσιος Ἀρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως

Ὁ Ἅγιος Ταράσιος Ἀρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως

Ὁ Ἅγιος Ταράσιος γεννήθηκε, ἀνατράφηκε καὶ ἐκπαιδεύθηκε στὴν Κωνσταντινούπολη ἀπὸ γονεῖς εὐσεβεῖς καὶ εὐγενεῖς, τὸν Γεώργιο, κριτὴ καὶ πατρίκιο καὶ τὴν Εὐκρατία. Λόγω τῆς μεγάλης του μορφώσεως ἀνυψώθηκε στὸ ἀξίωμα τοῦ πρωτασηκρίτου.

Οἱ ἐκκλησιαστικὲς περιστάσεις τὴν ἐποχὴ ἐκείνη ἦταν ἀρκετὰ σοβαρές. Ὑπῆρχε ἀκόμα ὁ πόλεμος τῶν εἰκονομάχων, ἡ δὲ θέση τῶν Ὀρθοδόξων ἔγινε ἀκόμη πιὸ δύσκολη διὰ τοῦ θανάτου τοῦ Πατριάρχου Παύλου Δ’ τοῦ Κυπρίου (780-781 μ.Χ.).

Ἡ βασίλισσα Εἰρήνη ἡ Ἀθηναία, ἡ ὁποία ἐπιτρόπευε τὸν ἀνήλικο υἱό της Κωνσταντῖνο ΣΤ’ (780-798 μ.Χ.), κατανόησε, ὅτι χρειαζόταν ἐκκλησιαστικὸς ἡγέτης μὲ εὐσέβεια, θεολογικὴ κατάρτιση καὶ διοικητικὴ ἱκανότητα, γιὰ νὰ μπορέσει νὰ ἀνταποκριθεῖ στὶς περιστάσεις καὶ τὰ προβλήματα.

Ἔτσι ἐξελέγη Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως ἀπὸ τοὺς λαϊκοὺς ὁ Ἅγιος Ταράσιος παρὰ τὶς ἐπίμονες ἀρνήσεις του, ἀφοῦ ἔλαβε ὑπόσχεση ἀπὸ τοὺς βασιλεῖς, ὅτι θὰ συγκληθεῖ Οἰκουμενικὴ Σύνοδος ποὺ θὰ ἀντιμετωπίσει τὰ διάφορα θεολογικὰ ζητήματα καὶ τὰ ἐκκλησιαστικὰ θέματα. Ἡ χειροτονία τοῦ νέου Πατριάρχου ἔγινε στὶς 25 Δεκεμβρίου 784 μ.Χ.

Tό ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα τῆς Παρασκευής 24-02-12.

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιανό. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ».
Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας.
Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2011.
Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Κορινθίους Β΄ κεφ. δ΄ 6 - 15 

δ΄ 6 - 15

Ευαγγέλιον: Κατά Ματθαίον Κεφ. ΙΑ΄ 2 - 15

ΙΑ΄ 2 - 15



Εὐχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει ἐκπονήσει ὁ μακαριστός Θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Ηχητικό Αγιολόγιο 24 Φεβρουαρίου

Ακούστε το βίο των Αγίων της Ορθοδοξίας που εορτάζουν σήμερα 24 Φεβρουαρίου




Για να κατεβάσετε και να αποθηκεύσετε την ομιλία σε mp3 πατήστε ΕΔΩ (δεξί κλίκ αποθήκευση ως, ή αποθήκευση δεσμού ως)


anavaseis.blogspot.com

24 Φεβρουαρίου Συναξαριστής. Εὕρεση Τιμίας Κεφαλῆς Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Προδρόμου, Ἰωάννου τοῦ Θεριστοῦ, Μποϊζὶλ Ὁσίου, Ἀθελμπέρτου βασιλέως, Ἐράσμου Ὁσίου

Εὕρεση Τιμίας κεφαλῆς τοῦ Ἁγίου Προφήτου, προδρόμου καὶ βαπτιστοῦ Ἰωάννη

Ὅταν ἀποκεφαλίσθηκε ἀπὸ τὸν Ἡρῴδη, ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Πρόδρομος, ἡ τίμια κεφαλὴ αὐτοῦ τοποθετήθηκε μέσα σὲ ἀγγεῖο ἀπὸ ὄστρακο καὶ κρύφθηκε στὴν οἰκία τοῦ Ἡρῴδη.

Μετὰ ἀπὸ πολλὰ χρόνια, ὁ Ἅγιος Ἰωάννης φανερώθηκε στὸ ὄνειρο δυὸ μοναχῶν, οἱ ὁποῖοι εἶχαν ἀναχωρήσει γιὰ τὰ Ἱεροσόλυμα μὲ σκοπὸ νὰ προσκυνήσουν τὸν τάφο τοῦ Κυρίου, ἀγγέλλοντας σὲ αὐτούς, ποῦ βρίσκεται ἡ τίμια κεφαλή του.

Καὶ ἐκεῖνοι, ἀφοῦ τὴν βρῆκαν, τὴν εἶχαν μὲ τιμές. Ἀπὸ αὐτοὺς τὴν παρέλαβε κάποιος κεραμεὺς καὶ τὴν μετέφερε στὴν πόλη τῶν Ἐμεσηνῶν. Ὅταν ὅμως πέθανε, τὴν κληροδότησε στὴν ἀδελφή του.

Καὶ ἀπὸ τότε διαδοχικὰ περιῆλθε σὲ πολλούς, γιὰ νὰ καταλήξει στὰ χέρια κάποιου ἱερομονάχου ἀρειανοῦ ποὺ ὀνομαζόταν Εὐστάθιος καὶ φύλαξε τὴν τίμια κάρα σὲ σπήλαιο.

Ἀπὸ ἐκεῖ μεταφέρθηκε, ἐπὶ Οὐάλεντος (364-378 μ.Χ.), στὸ Παντείχιον τῆς Βιθυνίας μέχρι ποὺ ὁ Θεοδόσιος ὁ Μέγας (379-395 μ.Χ.) ἀνεκόμισε αὐτὴ στὸ Ἕβδομο τῆς Κωνσταντινουπόλεως, ὅπου ἀνήγειρε μέγα καὶ περικαλλέστατο ναό.