Πώς θα ελεηθούμε; Πώς θα σωθούμε;
Εγώ θα σας το πω˙ ας έχουμε πάντοτε μέσα στην ψυχή μας την προσευχή και τους καρπούς της,
εννοώ δηλαδή την ταπεινοφροσύνη και την πραότητα. Διότι λέγει: «Μάθετε
από μένα ότι είμαι πράος και ταπεινός στην καρδιά και θα βρήτε ανάπαυσι
στις ψυχές σας» (Ματθ. 11, 29)˙ και πάλι ο Δαυίδ λέγει˙ «Θυσία για το
Θεό είναι το συντριμμένο πνεύμα˙ καρδιά συντριμμένη και ταπεινωμένη ο
Θεός δεν θα την περιφρονήση» (Ψαλμ. 50, 19). Διότι ο Θεός τίποτε δεν
αποδέχεται και δεν αγαπά τόσο, όσο ψυχή πράη, ταπεινή και ευχάριστη.
Πρόσεχε
λοιπόν και συ αδελφέ, και όταν δης κάτι από τα απροσδόκητα να έρχεται
και να σε ενοχλή, μην καταφύγης στους ανθρώπους και στηρίξης την ελπίδα
σου σε θνητή βοήθεια αλλά αφήνοντας τους όλους κατά μέρος, τρέξε με τη σκέψι σου στο γιατρό των ψυχών. Διότι μόνον Εκείνος μπορεί να θεραπεύση την καρδιά.