Ἡ Ὀρθόδοξη ἀνθρωπολογία
καί ἡ ἀνθρωπολογία τῆς Ἐπιστήμης
Δαμασκηνός μοναχός Ἁγιορείτης
Θέμα:
Περί
τῆς φύσεως τοῦ ἀνθρώπου, κατά τήν διδασκαλία τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, σέ
ἀντιδιαστολή μέ τήν διδασκαλία τῆς Ἐπιστήμης περί τοῦ ἀνθρώπου, καὶ
περί τοῦ ὅτι ἡ γνῶσις τῆς Ὀρθοδόξου Ἀνθρωπολογίας εἶναι ἀπαραίτητη
προϋπόθεσις γιά τήν ὀρθή τοποθέτησι σέ θέματα βιοηθικῆς
|
Τό
κύριο θέμα πού θά προσπαθήσω ἐν συντομίᾳ νά ἀναπτύξω εἶναι τό "τί εἶναι
ὁ ἄνθρωπος κατά τήν διδασκαλία τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας". Δευτερευόντως,
θά ἀναφερθῶ στό τί εἶναι ὁ ἄνθρωπος κατά τήν Ἐπιστήμη καί θά προσπαθήσω
νά κάνω μία σύγκρισι μεταξύ τῶν δύο προτύπων τοῦ ἀνθρώπου, ἐκείνου τῆς
Ἐκκλησίας καί ἐκείνου τῆς Ἐπιστήμης. Ἐπειδή δέν εἶμαι εἰδικός, οὔτε γιά
τό ἕνα θέμα οὔτε γιά τό ἄλλο, οὔτε ἐκπροσωπῶ τήν Ἐκκλησία ἤ τήν
Ἐπιστήμη, οἱ ἀπόψεις πού κατατίθενται ἐδῶ εἶναι ἀποκλειστικά οἱ
προσωπικές μου ἀπόψεις, δηλ. πῶς ἔχω κατανοήσει, μέχρι σήμερα, τό θέμα
περί ἀνθρώπου, ὅπως αὐτό προβάλλεται στούς δύο αὐτούς χώρους.
Σήμερα, ὅταν κάποιος, πού εἶναι ἐνεργό μέλος τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ἀποφασίση νά ἀσχοληθῆ σοβαρά καί συστηματικά μέ τά βιοηθικά διλήμματα πού κάθε τόσο τίθενται, κυρίως ἐξ αἰτίας τῆς τεχνολογικῆς προόδου, νομίζω ὅτι εἶναι ἀπαραίτητο, πρᾶγμα πού δέν συμβαίνει πάντοτε, ὁ ἄνθρωπος αὐτός νά ἔχη προηγουμένως ἐντρυφήσει καί νά ἔχη ἐμβαθύνει, ὅσο περισσότερο μπορεῖ, στήν φύσι τοῦ ἀνθρώπου, καί ἐξ ἐπόψεως δομῆς, καί ἐξ ἐπόψεως λειτουργίας, ὅπως αὐτά τά διδάσκουν καί ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ἀλλά καί ἡ σημερινή Ἐπιστήμη, ἄσχετα ἀπό τό ὅτι ὁ ἄνθρωπος παρουσιάζεται σάν ἕνα διαφορετικό πλάσμα στούς δύο αὐτούς χώρους.
