Δεν είναι λίγες οι φορές που ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος έχει εκθειάσει την νηστεία και τους καρπούς της στους μελιρρύτους λόγους του. Η νηστεία, κατά τον Άγιο,«ταπεινώνει το σώμα καί χαλιναγωγεί τα σκιρτήματα της σαρκός, καθιστά την ψυχή πιο καθαρή, της δίνει φτερά, την ανεβάζει ψηλά καί την κάνει ανάλαφρη» (P.G.53,83).
Σε άλλο του λόγο πάλι λέγει: «Εάν η νηστεία ήταν αναγκαία στον παράδεισο, πολύ περισσότερο είναι αναγκαία έξω από αυτόν. Εάν το φάρμακο είναι χρήσιμο πρίν από την πληγή, πολύ περισσότερο μετά από την πληγή. Εάν το όπλο μας ήταν χρήσιμο πριν ξεσηκωθούν σε πόλεμο οι επιθυμίες μας, πολύ περισσότερο είναι αναγκαία η βοήθεια της νηστείας μετά την τόσο μεγάλη μάχη των επιθυμιών, που προέρχονται από τους δαίμονες.
Εάν ο Αδάμ άκουγε την φωνή του Θεού περί του απαγορευμένου καρπού, δεν θα άκουγε την δεύτερη που έλεγε: "γῆ εἶ καὶ εἰς γῆν ἀπελεύσῃ". Επειδή όμως παρήκουσε σ' αυτήν, γι' αυτό επήλθε ο θάνατος, οι φροντίδες, οι πόνοι, οι λύπες και ζωή χειρότερη από κάθε θάνατο. Γι'αυτό αγκάνθια καί τρίβολοι, γι' αυτό πόνοι και ωδίνες καί βίος επίμοχθος. Είδες πώς ο Θεός αγανακτεί, όταν περιφρονείται η νηστεία; Μάθε καί πόσο χαίρεται, όταν αυτή τιμάται» (Ρ.G.49, 307-308).
