
ΤΑ ΠΑΘΗ ΚΑΙ Η ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ
ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΠΩΣ ΘΕΡΑΠΕΥΟΝΤΑΙ
Β1) ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η
ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ
Ὁ
ἀποπροσανατολισμός τοῦ σύγχρονου
ἀνθρώπου
Δυστυχῶς,
ὑπάρχει ἀποπροσανατολισμός τοῦ
σύγχρονου ἀνθρώπου. Ὁ σύγχρονος ἄνθρωπος
εἶναι ψυχικά πάσχων, ἀφοῦ εἶναι
μεταπτωτικός.
Ὁ
ἀποπροσανατολισμός πηγάζει ἀπό τόν
ψευτοδιαφωτισμό τῆς Δύσης, ἡ ὁποία
δέν «βλέπει» πρός τόν Θεό, γι’ αὐτό καί
ἡ ἄθεη γνώση της δέν μπορεῖ νά θεραπεύσει
τούς ψυχικά πάσχοντες, πού εἶναι ὅλοι
οἱ ἄνθρωποι. Τά πάθη, πού εἶναι ἡ
θλιβερή κληρονομιά ὅλων τῶν μεταπτωτικῶν
ἀνθρώπων, δέν θεραπεύονται παρά μόνον
μέ τήν Θεία Χάρη. Μ’ αὐτήν καί μόνο μ’
αὐτήν ὁ ἄνθρωπος γίνεται πνευματικά
καί ψυχικά ὑγιής, γίνεται πρόσωπο.
«Ὁ
ἄνθρωπος ποὺ δὲν πιστεύει στὸν Θεὸ
καὶ στὴν μέλλουσα αἰώνια ζωὴ»,
ἔγραφε ὁ μακαριστὸς Γέροντας Παΐσιος,
«καταδικάζει αἰώνια τὴ ψυχή του, καὶ
μένει ἀπαρηγόρητος καὶ σ’ αὐτὴ τὴ
ζωή. Νομίζω ὅτι ὅλη ἡ προσπάθεια
πρέπει νὰ γίνη σ’ αὐτὴ τὴν κατεύθυνση·
διότι βλέπουμε σχεδὸν ὅλη τὴν Εὐρώπη
ποὺ διέθεσε ὅλη τὴν ἐπιστήμη (τὴν
ἀνθρώπινη γνώση), γιὰ νὰ διορθώση
[δῆθεν] τὴν εἰκόνα τοῦ Θεοῦ· ἀλλὰ
γιὰ νὰ μὴν εἶναι [ἐνν. ἐπειδὴ δὲν
εἶναι] οἱ ἴδιοι (σχεδὸν ὅλοι) στραμμένοι
πρὸς τὸν Θεόν, καὶ [γιὰ] νὰ [μὴ] ζητᾶνε
καὶ τὴν θεία Του ἐπέμβαση, ταλαιπωροῦνται
συνέχεια, καὶ ταλαιπωροῦν συνέχεια
μικροὺς καὶ μεγάλους· καὶ ἀπὸ τὴν
φύση [ἐννοεῖ, τὸ φυσικὸ περιβάλλον],
τὴν ὁποία σιγὰ-σιγὰ παραμορφώνουν,
ἄρχισαν νὰ παραμορφώνουν καὶ τοὺς
ἀνθρώπους, καὶ νὰ τοὺς «περιποιοῦνται»
στὰ ψυχιατρεῖα μὲ ἠλεκτροσὸκ».