Από τον βίο της αγίας Συγκλητικής
«Τις αμελείς και ράθυμες ψυχές –έλεγε η μακαρία
Συγκλητική- κι εκείνες πού από νωθρότητα δεν καταφέρνουν να προκόψουν στην
αρετή, καθώς και όσες κυριεύονται εύκολα από την απόγνωση, πρέπει να τις
ενθαρρύνουμε. Αν μάλιστα παρουσιάσουν ακόμα κι ένα μικρό καλό, να το θαυμάζουμε
και να το μεγαλοποιούμε. Απεναντίας, και τα πιο σοβαρά και μεγάλα σφάλματά
τους, να τα χαρακτηρίζουμε μπροστά τους σαν πολύ μικρά κι ασήμαντα. Γιατί ο
διάβολος, πού θέλει όλα να τα διαστρέφει για να μας κολάσει, προσπαθεί να
κρύβει από τους αγωνιστές και τους επιμελείς στην άσκηση τις αμαρτίες τους,
κάνοντάς τους να τις ξεχνούν, για να τους ρίξει έτσι στην υπερηφάνεια. Ενώ,
αντίθετα, στις αρχάριες και αστερέωτες ψυχές παρουσιάζει εξογκωμένα τα
αμαρτήματά τους, για να τις ρίξει σε απελπισία.
