Nιμίγκ
Τιαντζίνρεν Σινσιανλιέ. Ίσως να σας φαίνονται κινέζικα αυτά τα παντελώς ακαταλαβίστικα.
Για να πάψετε να αναρωτιέστε: είναι στ' αλήθεια κινέζικα και αναφέρονται σε κάποιον
ανώνυμο νεομάρτυρα, κάτοικο του Τιέντσιν (Τιάντζιν στην σύγχρονη κινεζική ανάγνωση).
Προσπαθούσα, που λέτε, για μέρες να ζωγραφίσω με μολύβι τον άγνωστο αυτόν άγιο,
πού έζησε το 19ο αιώνα στη μακρινή κι απέραντη χώρα της Ασίας. Εντόπισα την
ενδυμασία των Κινέζων του 19ου αιώνα, αντέγραψα με δυσκολία τα κινέζικα
γράμματα πού αναφέρονται στον άγιο.
Όμως, ολ' αυτά κάνουν να αναδυθεί ένα απλό αλλά
απαραίτητο ερώτημα. Για να ζωγραφίσουμε έναν άγιο, πρέπει να έχουμε ενώπιόν μας
ένα υπαρκτό πρόσωπο. Οι άνθρωποι του θεού δεν είναι όντα φανταστικά ούτε απλώς
αφορμή για τον ζωγράφο να πιάσει δουλειά. Ή ύπαρξή τους εντάσσεται αναγκαστικά στις
συντεταγμένες του χώρου και του χρόνου. Άρα, αν θέλουμε να μιλήσουμε σοβαρά και
υπεύθυνα για το θέμα, πρέπει να περιοριστούμε αυστηρά στα γεγονότα κι απ' αυτά
ν' αντλήσουμε συμπεράσματα.
