
«Τα σημάδια της ασέβειας», σημείωνε, «είναι φανερά στη ζωή του λαού μας.
Όλοι βλέπουμε με θλίψη τα μεθύσια, τους ξυλοδαρμούς μέχρι θανάτου, την
κραιπάλη και την ακολασία, ιδιαίτερα των νέων, την κατάπτωση των
οικογενειακών ηθών, προπάντων την ανυποταξία των παιδιών στους γονείς,
το εξεζητημένο ή και έξαλλο ντύσιμο, την αισχρή και αντικοινωνική
συμπεριφορά, τη σκληρότητα και την εκδικητικότητα, το ψεύδος και την
απάτη. Όλα αυτά δείχνουν την απομάκρυνσή μας από τον Θεό. Τα παιδιά και
οι νέοι μεγαλώνουν χωρίς κανέναν ελπιδοφόρο και αυστηρό κανόνα διαγωγής.
Στα πρόσωπά τους είναι ζωγραφισμένη η σκληρότητα. Τι θα γίνει, λοιπόν,
αργότερα, όταν η σκληρότητα της ίδιας της ζωής, της ανελέητης ζωής, θα
βάλει πάνω τους και τη δική της σφραγίδα, καθώς αυτοί θα κυνηγούν τις
υλικές ή μάλλον τις κτηνώδεις απολαύσεις; Γιατί το ξέφρενο κυνηγητό των
απολαύσεων αποτελεί το χαρακτηριστικό ιδεοληπτικό γνώρισμα των σημερινών
ανθρώπων, που έχουν απαρνηθεί τις υψηλές, τις πνευματικές αξίες... Όλα
αυτά είναι περισσότερο από θλιβερά, είναι απογοητευτικά και δυσοίωνα.
Αγωνιώ γιά το μέλλον του λαού μας...».