«Τί εἶναι ὁ παράδεισος», Ὁμιλία γέροντος Φιλόθεου Ζερβάκου 1ο + 2ο μέρος

«ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΑΝΩ ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ, ΤΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ» 1ο μέρος της ομιλίας του αγίου Γέροντος π ΦΙΛΟΘΕΟΥ ΖΕΡΒΑΚΟΥ 

«...Θέλω σαν πνευματικός πατέρας να σας κάνω ευτυχής. Να σας πω τον τρόπο και να σας δείξω τον δρόμο για να αποκτήσετε την πραγματική ευτυχία. Ο τρόπος και το μέσον για να γίνετε και εσείς και εγώ ευτυχείς δεν είναι άλλος από το να...» 

(ακούστε την ομιλία που έκανε στις 7-10-1962 ο αείμνηστος Γέροντος π. Φιλόθεος Ζερβάκος και θα οφεληθείτε πολύ. 

Ο π. Φιλόθεος ήταν ηγούμενος στην Ιερά Μονή, στη Λογομβάρδα της Πάρου. Ήταν μεγάλος πνευματικός πατέρας και εξομολογούσε σε πολλά μέρη της Ελλάδος. Πνευματικό του παιδί ήτο και ο Μητροπολίτης Φλωρίνης π. Αυγουστίνος Καντιώτης, που από τα 10 του χρόνια τον οδήγησε ο πατέρας του για εξομολόγηση στο Μοναστήρι του.

«Πῶς θά μποῦμε στόν παράδεισο» (2ο Μέρος της ομιλίας)

Με απλά και Γραφικά λόγια, στις 7-10-1962, ο Γέροντας π. Φιλόθεος δείχνει τον τρόπο και τον δρόμο για να αποκτήσουμε σ' αυτή την πρόσκαιρη ζωή την αληθινή ευτυχία και να βρεθούμε στον Παράδεισο. Ο Χριστός άνοιξε τον δρόμο, όποιος χριστιανός θέλει να είναι κοντά στον Χριστό, ας ακούσει τις συμβουλές του Γέροντα και δεν θα το μετανοιώσει.

Episkopos Episkopos

http://katanixis.blogspot.gr/2014/07/1.html

http://katanixis.blogspot.gr/2014/07/2.html

"Παράδεισος εἶναι ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ..."

αββά Ισαάκ Σύρου

Παράδεισος είναι η αγάπη του Θεού. Μέσα σ’ αυτήν υπάρχει η τρυφή όλων των μακαρισμών. Σ’ αυτόν τον παράδεισο ο μακάριος Παύλος τράφηκε με υπερφυσική τροφή. Και αφού γεύθηκε εκεί το ξύλο της ζωής, έκραξε λέγοντας: «αυτά που μάτι δεν τα είδε, ούτε αυτί τα άκουσε, κι ούτε που τα’ βαλε ο λογισμός του ανθρώπου, όσα ετοίμασε ο Θεός για κείνους που τον αγαπούν» (1 Κορ. 2, 9). Από αυτό το ξύλο της ζωής εμποδίστηκαν ο Αδάμ με τη συμβουλή του διαβόλου.

Το ξύλο της ζωής είναι η αγάπη του Θεού, από την οποία εξέπεσε ο Αδάμ και δεν μπόρεσε πια να χαρεί, παρά δούλευε και έχυνε τον ιδρώτα του στη γη των αγκαθιών. Όσοι στερήθηκαν την αγάπη του Θεού, δηλ. τον παράδεισο, τρώνε με την εργασία τους, μέσα στ’ αγκάθια, το ψωμί του ιδρώτα, και αν ακόμη βαδίζουν στον ίσιο δρόμο των αρετών.