Οἱ εὐαγγελικοί Μακαρισμοί. Ἅγιος Ἰγνάτιος Μπρατσιανίνωφ. Μέρος Α'

Οι ευαγγελικοί Μακαρισμοί

Άγιος Ιγνάτιος Μπριαντσιανίνωφ

Από την τήρηση των ευαγγελικών εντολών εμφανίζονται στην καρδιά αισθήματα ξένα προς την πεσμένη ανθρώπινη φύση και άγνωστα σε αυτήν. «Ότι γεννιέται από το Πνεύμα είναι πνευματικό». Και καθώς στις εντολές του Χριστού υπάρχει το Πνεύμα, τα αισθήματα, που προέρχονται από αυτές, είναι πνευματικά.
Ποιο είναι το πρώτο αίσθημα που εμφανίζεται στην καρδιά από την τήρηση των ευαγγελικών εντολών; Το αίσθημα της πνευματικής φτώχειας.
Μόλις ο χριστιανός θα θελήσει να εφαρμόσει είτε στην εξωτερική είτε στην εσωτερική του διαγωγή τις εντολές, θα δει τη φθαρμένη φύση του να επαναστατεί και να εναντιώνεται πεισματικά στο Ευαγγέλιο.

Τά δίχτυα τοῦ κοσμοκράτορα. Ἅγιος Ἰγνάτιος Μπρατσιανίνωφ. Μέρος Β'

Τα δίχτυα του κοσμοκράτορα

Δείτε εδώ:Α' μέρος
 
 Άγιος Ιγνάτιος Μπρατσιανίνωφ

Να μια απλή απεικόνιση των διχτυών που έχει απλώσει ο κοσμοκράτορας για τη σύλληψη των χριστιανών. Ναι, μόνο ένα άτεχνο ζωγράφισμα τους επιχείρησα, αδελφοί, αλλά αυτό ασφαλώς θα σας προκάλεσε τρόμο, ασφαλώς θα γέννησε μέσα σας το ερώτημα: «Και ποιος μπορεί να ξεφύγει από αυτά τα δίχτυα;».
Ακόμα δεν τελείωσε, όμως, ο φοβερός πίνακας! Ακόμα κινείται ο χρωστήρας μου από τον λόγο του Θεού!
Τι λέει λοιπόν, ο Θεός; Κάνει μια προφητεία, που ήδη επαληθεύεται. Στους έσχατους καιρούς, προαναγγέλλει, «επειδή θα πληθύνει η κακία, η αγάπη των πιο πολλών θα ψυχρανθεί». Ο αδιάψευστος λόγος του Θεού, ο πιο στέρεος από τον ουρανό και τη γη, μας προειδοποιεί ότι στους έσχατους καιρούς θα αυξηθούν τόσο τα διαβολικά δίχτυα όσο και οι άνθρωποι που θα πιάνονται σε αυτά.
Πράγματι! Κοιτάζω τον κόσμο. Και τι βλέπω;

Λόγος γιά τή νοερά, τήν καρδιακή καί τήν ψυχική προσευχή [Α´]

 

ΛΟΓΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΝΟΕΡΑ, ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑΚΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΨΥΧΙΚΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗ 1 (Ἁγ. Ἰγν. Μπριαντσιανίνωφ)

Ἀπόσπασμα ἀπὸ τὸ βιβλίο 

Ἁγίου Ἰγνατίου Μπριαντσιανίνωφ

ΑΣΚΗΤΙΚΕΣ ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ Δ´
ἔκδ. Ἱ. Μονῆς Παρακλήτου,
Ὠρωπὸς Ἀττικῆς, Ἰούνιος 2012

.         Τὴν νοερά, τήν καρδιακή καί τήν ψυχική προσευχή τήν χαρίζει μέ τόν καιρό ὁ σπλαχνικός Κύριος σ’ αὐτόν πού ἀδιάλειπτα καί εὐλαβικά ἀσχολεῖται μέ τήν προσεκτική προσευχή, προφέροντάς την εἴτε μεγαλόφωνα εἴτε ψιθυριστά, ἀνάλογα μέ τήν περίσταση. Τή χαρίζει ὁ Κύριος σ᾿ αὐτόν πού, ὅταν προσεύχεται, συγκεντρώνει τόν νοῦ του στίς λέξεις τῆς προσευχῆς, ἀποδιώχνοντας ὅλες τίς σκέψεις καί φαντασιώσεις, ὄχι μόνο τίς ἐφάμαρτες καί τίς μάταιες ἀλλά ἀκόμα καί τίς φαινομενικά καλές.
.       Ἀδελφέ, δέν σέ συμφέρει νά λάβεις πρόωρα τή θεοδώρητη καρδιακή προσευχή. Δέν σέ συμφέρει νά αἰσθανθεῖς πρόωρα τήν πνευματική της γλυκύτητα.

Τά δίχτυα τοῦ κοσμοκράτορα. Ἅγιος Ἰγνάτιος Μπρατσιανίνωφ. Μέρος Α'

Τα δίχτυα του κοσμοκράτορα

Κάνοντας το σημείο του σταυρού, θα σας οδηγήσω, αδελφοί, σε ένα πνευματικό θέαμα.
Κάποτε ο μεγάλος όσιος του Θεού Αντώνιος, ο ερημίτης της Αιγύπτου, με θεία αποκάλυψη είδε τις παγίδες του διαβόλου απλωμένες σαν δίχτυα πάνω σε όλη την γή, για την παγίδευση και την ψυχική καταστροφή των ανθρώπων. Στέναξε τότε με πόνο ο όσιος και ρώτησε τον Κύριο: «Ποιος τάχα, Κύριε, θα μπορέσει να ξεφύγει από αυτά τα δίχτυα και να σωθεί;».
Βυθίζομαι με τη σκέψη στην παρατήρηση των διχτυών του διαβόλου. Είναι απλωμένα όχι μόνο έξω από τον άνθρωπο, αλλά και μέσα του. Το ένα δίχτυ είναι σφιχτοδεμένο με το άλλο. Κάποια δίχτυα είναι στημένα σε σειρές. Άλλα αφήνουν μεγάλα ανοίγματα, αυτά όμως οδηγούν σε αναρίθμητες πτυχώσεις από τις οποίες είναι αδύνατο να ξεφύγει κανείς. Θρηνώ πικρά, βλέποντας τα πολύπλοκα σατανικά δίχτυα! Αυθόρμητα ρωτάω κι εγώ, όπως ο ερημίτης όσιος: «Κύριε, ποιος μπορεί να γλυτώσει από αυτά;».

Ο ΣΤΑΥΡΟΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΚΑΙ Ο ΔΙΚΟΣ ΜΑΣ ΣΤΑΥΡΟΣ

Ό σταυρός μας καὶ ὁ Σταυρὸς τοῦ Χριστοῦ

Ο ΚΥΡΙΟΣ είπε στους μαθητές Του: «Όποιος θέλει να με ακολουθήσει, ας απαρνηθεί τον εαυτό του, ας σηκώσει τον σταυρό του κι ας με ακολουθεί».

Γιατί είπε, «τον σταυρό του»; Επειδή είναι σταυρός προσωπικός. Κάθε άνθρωπος, δηλαδή, έχει να σηκώσει τον δικό του σταυρό, ό όποιος, όμως, ονομάζεται συνάμα και Σταυρός του Χριστού.

Για κάθε άνθρωπο «ό σταυρός του» είναι οι θλίψεις και οι οδύνες της επίγειας ζωής, θλίψεις και οδύνες προσωπικές.

Για κάθε άνθρωπο «ό σταυρός του» είναι ή νηστεία, ή αγρυπνία και οι άλλες ασκήσεις της ευσέβειας, με τις όποιες ταπεινώνεται ή σάρκα και υποτάσσεται το πνεύμα. Είναι κι αυτές προσωπικές, καθώς πρέπει να αναλογούν στις δυνάμεις τού καθενός.

Για κάθε άνθρωπο «ό σταυρός του» είναι οι αμαρτωλές αδυναμίες και τα πάθη, προσωπικά επίσης. Με ορισμένα απ' αυτά γεννιέται, ενώ άλλα τα αποκτά στην πορεία της επίγειας ζωής του.