Λόγος γιά τή νοερά, τήν καρδιακή καί τήν ψυχική προσευχή [Α´]

 

ΛΟΓΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΝΟΕΡΑ, ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑΚΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΨΥΧΙΚΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗ 1 (Ἁγ. Ἰγν. Μπριαντσιανίνωφ)

Ἀπόσπασμα ἀπὸ τὸ βιβλίο 

Ἁγίου Ἰγνατίου Μπριαντσιανίνωφ

ΑΣΚΗΤΙΚΕΣ ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ Δ´
ἔκδ. Ἱ. Μονῆς Παρακλήτου,
Ὠρωπὸς Ἀττικῆς, Ἰούνιος 2012

.         Τὴν νοερά, τήν καρδιακή καί τήν ψυχική προσευχή τήν χαρίζει μέ τόν καιρό ὁ σπλαχνικός Κύριος σ’ αὐτόν πού ἀδιάλειπτα καί εὐλαβικά ἀσχολεῖται μέ τήν προσεκτική προσευχή, προφέροντάς την εἴτε μεγαλόφωνα εἴτε ψιθυριστά, ἀνάλογα μέ τήν περίσταση. Τή χαρίζει ὁ Κύριος σ᾿ αὐτόν πού, ὅταν προσεύχεται, συγκεντρώνει τόν νοῦ του στίς λέξεις τῆς προσευχῆς, ἀποδιώχνοντας ὅλες τίς σκέψεις καί φαντασιώσεις, ὄχι μόνο τίς ἐφάμαρτες καί τίς μάταιες ἀλλά ἀκόμα καί τίς φαινομενικά καλές.
.       Ἀδελφέ, δέν σέ συμφέρει νά λάβεις πρόωρα τή θεοδώρητη καρδιακή προσευχή. Δέν σέ συμφέρει νά αἰσθανθεῖς πρόωρα τήν πνευματική της γλυκύτητα.

Τά δίχτυα τοῦ κοσμοκράτορα. Ἅγιος Ἰγνάτιος Μπρατσιανίνωφ. Μέρος Α'

Τα δίχτυα του κοσμοκράτορα

Κάνοντας το σημείο του σταυρού, θα σας οδηγήσω, αδελφοί, σε ένα πνευματικό θέαμα.
Κάποτε ο μεγάλος όσιος του Θεού Αντώνιος, ο ερημίτης της Αιγύπτου, με θεία αποκάλυψη είδε τις παγίδες του διαβόλου απλωμένες σαν δίχτυα πάνω σε όλη την γή, για την παγίδευση και την ψυχική καταστροφή των ανθρώπων. Στέναξε τότε με πόνο ο όσιος και ρώτησε τον Κύριο: «Ποιος τάχα, Κύριε, θα μπορέσει να ξεφύγει από αυτά τα δίχτυα και να σωθεί;».
Βυθίζομαι με τη σκέψη στην παρατήρηση των διχτυών του διαβόλου. Είναι απλωμένα όχι μόνο έξω από τον άνθρωπο, αλλά και μέσα του. Το ένα δίχτυ είναι σφιχτοδεμένο με το άλλο. Κάποια δίχτυα είναι στημένα σε σειρές. Άλλα αφήνουν μεγάλα ανοίγματα, αυτά όμως οδηγούν σε αναρίθμητες πτυχώσεις από τις οποίες είναι αδύνατο να ξεφύγει κανείς. Θρηνώ πικρά, βλέποντας τα πολύπλοκα σατανικά δίχτυα! Αυθόρμητα ρωτάω κι εγώ, όπως ο ερημίτης όσιος: «Κύριε, ποιος μπορεί να γλυτώσει από αυτά;».

Ὁ φρόνιμος οἰκονόμος (Ἁγ. Ιωάννου Χρυσοστόμου) …

 

Εκείνος, που ελεεί, είναι πολύ καλός οικονόμος. Διότι, τί θα μπορούσε να υπάρξει χειρότερο από αυτόν, που, ενώ κινδυνεύει η ψυχή του, λυπάται το χρήμα και αδιαφορεί για την ελεημοσύνη; Γι’ αυτό, βέβαια, και ο Χριστός επαίνεσε τον οικονόμο εκείνον, που, όταν κινδύνεψε, κατάστρεψε τα γραμμάτια και χρεοκόπησε (Λουκ. 16,8), Διότι, πώς δεν είναι παράλογο, στην παρούσα ζωή, όταν κινδυνεύουμε, να τα δίνουμε όλα, για ν’ απαλλαγούμε από τον κίνδυνο, ενώ, όταν πρόκειται να παραδοθούμε σε επικίνδυνη κόλαση, να μη χρησιμοποιούμε τέτοιο μέτρο οικονομίας;

Γι’ αυτό, λοιπόν, φρόνιμο οικονόμο, ονομάζει τον ελεήμονα, που με λίγα, αγοράζει πολλά, που με τα χρήματα αγοράζει τον ουρανό, με ένδυμα τη βασιλεία, με ψωμί και με ένα ποτήρι κρύο νερό τα μελλοντικά αγαθά.

Μιλᾶμε πολύ γιατί δέν ἔχουμε τίποτα νά ποῦμε!

Θα έχετε παρατηρήσει πόσο ενοχλητικοί και κουραστικοί γίνονται κάποιοι συνάνθρωποι μας όταν μιλούν στο κινητό τους τηλέφωνο σε δημόσιο χώρο. Σπάνια θα δεις κάποιον να χαμηλώνει την ένταση της φωνής του ή να βάζει συνεσταλμένα την παλάμη του μπροστά στο στόμα του. Συχνά γινόμαστε μάρτυρες δημόσίων εξομολογήσεων η οποία όμως μου φαίνεται ότι δεν προδίδει ''άνεση''αλλά κοινωνικό ''αυτισμό''. Δεν επικοινωνούν με τους άλλους,αλλά αυτό που κάνουν είναι να μιλάν για τον εαυτό τους μπροστά στους άλλους.
 
Τα ριάλιτι και τα πρωινάδικα εισήλθαν στην πραγματική μας ζωή. Σε αυτά ακούς να μιλάνε για όλους και για όλα χωρίς αναστολές, χωρίς ταμπού, για σεξουαλικά, οικογενειακά και άλλα θέματα.

Η τηλεόραση και η τεχνολογία έχουν εισάγει νέα ήθη και όλοι θεωρούν φυσικό να αποκαλύπτουν την προσωπική τους ζωή σε όλους.
Τους αφιερώνω λοιπόν αυτό το παρακάτω  υπέροχο κείμενο:

Ἡ πνοὴ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. α'. Τί εἶναι τὸ Ἅγιο Πνεῦμα καὶ τί δίνει στὸν ἄνθρωπο.

   Η ΠΝΟΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ

Ὁ ἅγιος Ἰννοκέντιος (Βενιαμίνωφ, 1707-1879), εἶναι μία λαμπρὴ ἱεραποστολικὴ καὶ ἀρχιερατικὴ μορφὴ τῆς ρωσικῆς ἐκκλησιαστικῆς ἱστορίας. Ἀφοῦ ἀφιέρωσε σαράντα πέντε ὁλόκληρα χρόνια τῆς ἐπίγειας ζωῆς του στὸν εὐαγγελισμὸ τῶν εἰδωλολατρικῶν ἐθνοτήτων τῆς Ἄπω Ἀνατολῆς, τὰ δεκαεπτὰ ὡς ἱερέας (1823-1840) καὶ τὰ εἴκοσι ὀκτὼ ὡς ἐπίσκοπος Καμτσάτκας, Κουρίλων καὶ Ἀλεουτίων Νήσων (1840-1868), ἀνῆλθε στὸν μητροπολιτικὸ θρόνο τῆς Μόσχας (1868), ὅπου παρέμεινε ὡς τὴν ὀσιακὴ κοίμησή του, τὸ 1879, ἐπιτελώντας ἕνα μεγαλόπνοο καὶ ἐντυπωσιακὸ ποιμαντικὸ ἔργο. Τὸ 1077 ἀνακηρύχθηκε ἐπίσημα ἅγιος ἀπὸ τὴν Ἱερὰ Σύνοδο τοῦ Πατριαρχείου Μόσχας.

Ἀνάμεσα στὰ συγγραφικὰ πονήματα τοῦ ἁγίου Ἰννοκεντίου περιλαμβάνεται καὶ τὸ μικρὸ ἀλλὰ περίφημο ἔργο του «Ὑπόδειξη τοῦ δρόμου πρὸς τὴ βασιλεία τῶν οὐρανῶν». Τὸ βιβλίο αὐτό, μία συνοπτικὴ ὀρθόδοξη κατήχηση, γνώρισε καταπληκτικὴ ἐπιτυχία. Στὴ Ρωσία, ὡς τὸ 1917, ἔφτασε τὶς 47 ἐκδόσεις. Στὰ ἑλληνικὰ ἔχουν γίνει, ἀπὸ τὸ 1843 μέχρι σήμερα, τουλάχιστον πέντε διαφορετικὲς μεταφράσεις του, ὁρισμένες ἀπ' αὐτὲς μὲ ἐπανειλημμένες ἐκδόσεις.

Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος.Λόγος λα' περί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος

ΑΓΙΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ ΛΟΓΟΣ ΛΑ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ

Από: Στυλ. Γ. Παπαδόπουλος (επιμ.), Μιλάει ο Γρηγόριος ο Θεολόγος, μτφρ. Διονύσιος Κακαλέτρης, εκδ. Αποστολική Διακονία, Αθήνα 1991.

Ο ΛΑ ' Λόγος είναι ο σπουδαιότερος από τους Θεολογικούς Λόγους του αγ. Γρηγορίου. Εκφωνήθηκε στο ναό της αγ. Αναστασiας στην Κωνσταντινούπολη, το 380, πιθανόν κατά το διάστημα μεταξύ Ιουλίου και Νοεμβρίου. Είναι η πρώτη φορά που σε ειδική πραγματεία, αφιερωμένη στο άγιο Πνεύμα, ομολογείται και καταδεικνύεται η θεότητα και το ομοούσιο του αγ. Πνεύματος. Ο Γρηγόριος διακηρύσσει την ορθή πίστη της Εκκλησίας ότι «εκ φωτός του Πατρός φως καταλαμβάνοντες τον Υιόν εν φωτί τω Πνεύματι» (§ 3). Καταρρίπτει, στη συνέχεια, τους συλλογισμούς των αιρετικών Πνευματομάχων με θεολογικά επιχειρήματα (§ 4-21) και τέλος, απαντώντας στο επιχείρημα ότι στην αγία Γραφή δεν δηλώνεται ρητά η θεότητα του Πνεύματος, παραθέτει πλήθος χωρίων, όπου υποδεικνύεται η θεότητα του Πνεύματος (§ 29-30). Αλλά και το ίδιο το Πνεύμα τώρα, σύμφωνα με το Γρηγόριο, φανερώνει στούς αξίους βαθύτερα και σαφέστερα οτι είναι Θεός, ένα από τα τρία πρόσωπα της μιας θεότητας (§ 26).

Μοναχική ζωή.Ι.Μ.Μ.Λαύρας. Ἅγιο «αὐτομίσος»

«ΕΝΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ  ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΥΣ»
ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΕΥΘΥΜΙΟΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ
(Ι.Μ. ΚΩΣΤΑΜΟΝΙΤΟΥ, ΒΙΓΛΑ, Ι.Μ. Μ. ΛΑΥΡΑΣ) 1915-2004

ΜΟΝΑΧΙΚΗ ΖΩΗ

Ι. Μ. Μ. ΛΑΥΡΑΣ

 

Ἅγιο «αὐτομίσος»

Ὁ Γέροντας βαθμιαῖα ἔχασε τήν ἀκοή καί τήν ὅρασή του στήν Λαύρα. Ὅταν τοῦ ἔλεγαν νά φροντίσει γιά τά μάτια του ἔλεγε:

-«Δέν θέλω νά βλέπω ἐδῶ ἀλλά ἐκεῖ, στόν οὐρανό».

Ζοῦσε μέ τό ὅραμα τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ. Εἶχε νεκρωθεῖ γιά τόν κόσμο καί εἶχε «μισήσει ἑαυτόν», σύμφωνα μέ τόν λόγο τοῦ Κυρίου: «Ὅποιος δέν μισήσει τόν πατέρα του καί τήν μητέρα, καί τήν γυναίκα καί τά τέκνα καί τούς ἀδελφούς καί τίς ἀδελφές, ἀκόμη δέ καί τήν ψυχή του, δέν μπορεῖ νά εἶναι μαθητής μου»⁶¹.

Μερικοί τόν κατέκριναν λέγοντας ὅτι πλανήθηκε. Γι’αὐτό, ἔλεγαν, δέν θέλησε νά βγεῖ ἔξω, ὥστε νά πάει στούς γιατρούς καί νά θεραπευθεῖ.

-«Θά μποροῦσε» συμπλήρωναν «νά συγκατέβαινε λίγο. Νά ἄφηνε κάπως τήν ἄσκησή του, γιά νά μήν τυφλωθεῖ καί νά μήν ταλαιπωροῦνται οἱ διακονηταί ἐξαιτίας τοῦ δικοῦ του πείσματος».

Ἐκεῖνος ὅμως ἀποκάλυψε σέ κάποιον ἀπό τούς πατέρες τά ἑξῆς:

Μοναχική ζωή.Ι.Μ.Μ.Λαύρας.Ἀληθινή ἐλευθερία.

 

«ΕΝΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ  ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΥΣ»
ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΕΥΘΥΜΙΟΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ
(Ι.Μ. ΚΩΣΤΑΜΟΝΙΤΟΥ, ΒΙΓΛΑ, Ι.Μ. Μ. ΛΑΥΡΑΣ) 1915-2004

ΜΟΝΑΧΙΚΗ ΖΩΗ

Ι. Μ. Μ. ΛΑΥΡΑΣ

 

Ἀληθινή ἐλευθερία.

Σέ μία ἐπίσκεψή μου στό κελλί του, μοῦ διηγήθηκε τό ἑξῆς χαριτωμένο καί συγκινητικό περιστατικό:

Μία ἡμέρα, ὅταν ἦταν νεώτερος, εἶχε πάει στό Κοιμητήριο τῆς Λαύρας⁵⁴ καί εἶχε ξαπλώσει μακαρίως, ἀτημέλητος ὡς συνήθως, ἀνάμεσα στά μνήματα. Μάλιστα ἀντί γιά ζωστικό φοροῦσε ἕνα παντελόνι.

Κατά συγκυρία, τον εἶδε ἕνας Γερμανός προσκυνητής καί τόν λυπήθηκε. Ἔβγαλε νά τοῦ δώσει ἕνα 500άρικο (500 δραχμές), τό ὁποῖο γιά ἐκείνη τήν ἐποχή ἦταν σοβαρό ποσό.

Μοναχική ζωή.Ι.Μ.Μ.Λαύρας.«-Πεθαίνει σήμερα κανείς ἀπό νηστεία; -Μπααα!!!»

«ΕΝΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΥΣ» ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΕΥΘΥΜΙΟΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ (Ι.Μ. ΚΩΣΤΑΜΟΝΙΤΟΥ, ΒΙΓΛΑ, Ι.Μ. Μ. ΛΑΥΡΑΣ) 1915-2004 ΜΟΝΑΧΙΚΗ ΖΩΗ Ι. Μ. Μ. ΛΑΥΡΑΣ «-Πεθαίνει σήμερα κανείς ἀπό νηστεία; -Μπααα!!!» Μοῦ ἔλεγε: - «Ἅμα δέν φᾶς μέχρι τήν ἐννάτη, τόν ἔθαψες τό διάβολο». Ἐπίσης μέ συμβούλευε: -«Στό Κελλί νά τό κάνετε μονοφαγία», δηλ. ἐννοοῦσε νά καθιερώσουμε νά τρῶμε μία φορά τήν ἡμέρα. Ἄλλοτε, πού τοῦ ἔλεγα νά νηστέψω, μοῦ ἔλεγε: -«Ἐσύ δέν μπορεῖς νά νηστέψεις». Ἤξερε ἀλλά καί «ἔβλεπε» μέ τό χάρισμα πού εἶχε, ὅτι εἴχαμε πάρα πολλές δουλειές-διακονήματα μέ πολύ σωματικό κόπο. -«Γιά νά νηστέψεις πρέπει νά ΚΑΘΕΣΑΙ!!!» μοῦ τόνισε. Ἄλλοτε μοῦ μιλοῦσε γιά τό ἀκατάστατο φαγητό. Βγαίνει κανείς στόν κῆπο τήν ἐποχή, πού ἔχει πολλά φροῦτα καί λαχανικά καί τρώει πολύ. -«Δόστου κεράσια, δόστου τό ἕνα, τό ἄλλο...».Ἦταν σάν νά μέ «ἔβλεπε» μπροστά του... Ἄλλοτε μοῦ εἶπε μέ πολλή ἔμφαση χτυπώντας μάλιστα τήν κοιλιά του: -«Ἡ σωτηρία μας ἐξαρτᾶται ἀπό τοῦτο ἐδῶωω!!» (καί χτυποῦσε δυνατά τήν κοιλιά του)... «Πεθαίνει σήμερα κανείς ἀπό τή νηστεία!!!;;;...ΜΠΑααααα!!!...». Ὅταν τοῦ εἶπα γιά τό Γέροντά μας, ὅτι εἶχε κάνει κάποτε 40 ἡμέρες νηστεία-ἀσιτία θαύμασε: -«Ἔκανε αὐτό τό πρᾶγμα ὁ παπα-Μάξιμος; Αὐτό εἶναι πολύ μεγάλο!!!» εἶπε. Στή Μ. Λαύρα, παρόλα τά προβλήματα ὑγείας, συνέχισε νά ἀγωνίζεται, χωρίς νά παρεκκλίνει ἀπό τό ἀσκητικό του πρόγραμμα. Κάποια φορά, σέ μία ἐπίσκεψή μου, μέσα στήν Μ. Σαρακοστή (πρέπει νά ἦταν στά 1991) μοῦ ἔδειξε τό «μεσημεριανό» του, πού φύλαγε μέσα σ’ ἕνα κρεμαστό «φανάρι» μέ σίτα52: ἕνα πιάτο μέ μερικά πλατειά λαχανόφυλλα ὠμά. -«Αὐτό εἶναι τό φαΐ μου γιά σήμερα» εἶπε. Στή συνέχεια μέ ρώτησε: - «Τί ὥρα εἶναι»; Τοῦ εἶπα. -«Βλέπεις», μοῦ λέει. «Μέ ἀπασχολεῖ. Δέν ἔχω ἐλευθερωθεῖ. Ἔχω γαστριμαργία. Ἔχω τό νοῦ μου πότε θά ἔλθει ἡ ὥρα γιά νά φάω (περίμενε νά ἔλθει ἐννέα μέ τό βυζαντινό)». Εἶχε αὐτομεμψία. Πάλευε νά ἐλευθερωθεῖ τελείως ἀπό τήν ἐπιθυμία γιά γήινη τροφή. Κάποια φορά σέ μιά ἀπό τίς ἐπισκέψεις μου στό παμπάλαιο κελλί του στή Λαύρα μοῦ λέει: -«Θέλω νά ξαναγυρίσω στό παλιό μου πρόγραμμα». Δηλ. ἤθελε νά ξαναρχίσει τά τριήμερα, ἐνῶ ἤδη ἦταν στή Λαύρα καί σέ προχωρημένη ἡλικία!!!. -«Ἐσύ τί λές;» Ζητοῦσε συμβουλή ἀπό ἕναν ἀρχάριο μοναχό, αὐτός πού εἶχε λειώσει στήν ἄσκηση, στήν προσευχή καί στήν μελέτη τῶν Πατέρων!!! Ἐγώ δέν εἶχα καταλάβει καλά. Παρ’ ὅλα αὐτά τοῦ εἶπα: -«Ὄχι». -«Γιά νά τό λές κάπου τό ξέρεις, κάπου τό διάβασες, εἶσαι γνωστικός ἐσύ» μοῦ λέει. Τοῦ ἄρεσε, πού συζητούσαμε μέ βάση τά Πατερικά βιβλία. Τόν Εὐεργετινό τή Φιλοκαλία καί τόν «Κλίμακα» (ὅπως τόν ἀποκαλοῦσε) τά «ἔπαιζε στά δάχτυλα». -«Γιά τό πῶς πρέπει νά ζεῖς (ἐννοοῦσε σάν Μοναχός)» μοῦ ἔλεγε, «θά τά βρεῖς ὅλα στή Φιλοκαλία, στό λόγο τοῦ ὁσίου Γρηγορίου τοῦ Σιναῒτου. Πῶς πρέπει νά τρῶς, πῶς νά κοιμᾶσαι κλπ»53. 52 Κυβικό ντουλάπι μέ τοιχώματα μεταλλικά διάτρητα ὥστε νά ἀερίζεται τό περιεχόμενό του (συνήθως κάτι φαγώσιμο» καί συγχρόνως νά προστατεύεται ἀπό τά ποντίκια, τά ἔντομα κ.λ.π. 53 Ὑπάρχει στόν Ε΄ Τόμο τῆς Φιλοκαλίας, ἔκδοση Παπαδημητρίου, Ἀθήνα 1976, σελ.90. Ὁ λόγος ἐπιγράφεται: Τοῦ Ὁσίου Πατρός Ἡμῶν Γρηγορίου τοῦ Σιναΐτου, Περί τοῦ πῶς πρέπει νά λέγῃ ὁ καθένας τήν προσευχήν. Ἀπόσπασμα ἀπό τό βιβλίο: Ἱερομονάχου Σάββα Ἁγιορείτου, «Ἕνας ἀπό τούς τελευταίους» Γέροντας Εὐθύμιος Ἁγιορείτης (Ἱ.μ. Κωσταμονίτου, Βίγλα, Ἱ.μ. Μεγίστης Λαύρας) 1915-2004. Σχῆμα 14Χ20.5, Σελίδες: 96, Τιμή: 4€ Τηλέφωνο παραγγελιῶν γιά τό βιβλίο: 6947612075 ἤ στό e-mail: hristospanagia@yahoo.gr undefined

Πνευματικοί Διάλογοι με τον Ρουμάνο ἡσυχαστή π. Ἡλίε Κλεόπα. Δεύτερη συνομιλία (Α΄ Μέρος)

Πνευματικοί Διάλογοι με τον Ρουμάνο ησυχαστή π. Ηλίε Κλεόπα. 

Δεύτερη συνομιλία (Α΄ Μέρος)

Άγιον Πάσχα 1983 Ιερομόναχος  Ιωαννίκιος Μπάλαν

36.    Τι είναι τα καλά έργα καί πώς μπορούμε να ξέρουμε ότι τα έργα μας είναι καλά ή κακά ενώπιον του Θεού;
    Τα καλά έργα είναι «καρπός δικαιοσύνης» (Φιλιπ. 1,11 και Ιακώβ. 3,18). Τα καλά έργα λέγονται επίσης καί «καρποί άξιοι της  μετανοίας» (Ματθ. 3,18 Λουκ. 3,8). Ό Ιησούς Χριστός ήταν σ' όλους αληθινό παράδειγμα καλών έργων (Ίωάν. 10,32 καί Πράξ. 10,38). Τα έργα μόνο τότε θεωρούνται καλά, όταν είναι ενωμένα με την αληθινή πίστη καί γίνονται για τη δόξα του Θεού. (Ματθ. 6,1-4 Κολ.1,102,23).
Κανείς δεν μπορεί να σωθεί μόνο με τα καλά του έργα εάν δεν συνεργεί καί το έλεος του Θεού στα δύσκολα πνευματικά του καθήκοντα. (Έφεσ. 2,8-9 Β' Τιμ.1,9). Καθένας από εμάς πρέπει να γνωρίζει ότι όλα τα αγαθά έργα πραγματοποιούνται από τον Θεό στους πιστούς, επειδή «ό Θεός εστίν ό ενεργών εν ημίν καί το θέλειν καί το ενεργείν υπέρ της ευδοκίας» (Φιλιπ. 2,13).

37. Ποιο είναι το πρώτο αγαθό έργο καί ποιο θεωρείται μεγαλύτερο ενώπιον τον Θεού;

Ὅσο ὁ ἄνθρωπος ἀποτραβιέται ἀπό τά πράγματα τοῦ κόσμου τόσο περισσότερο πλησιάζει τόν Θεό.

 « ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ»

Η ΑΣΚΗΣΗ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ

Βασισμένο στούς Ἀσκητικούς Λόγους

τοῦ Ἀββᾶ Ἰσαάκ τοῦ Σύρου

• Ὅταν θέλεις νά συμβουλέψεις κάποιον στό καλό, πρῶτα νά τοῦ δείξεις τήν ἀγάπη σου καί μετά μέ λεπτότητα καί προσοχή νά τοῦ κάνεις τήν παρατήρηση, προσέχοντας νά μήν τόν πληγώσεις. Γιατί αὐτός θά παρατηρήσει πρῶτα τήν ἀγάπη πού θά τοῦ δείξεις, κι ὕστερα θά προσέξει τήν παρατήρηση πού θά τοῦ κάνεις. Ἔτσι θά τόν ὠφελήσεις χωρίς νά βλαφτεῖ ἡ ψυχή του.
• Ὅσο ὁ ἄνθρωπος ἀποτραβιέται ἀπό τά πράγματα τοῦ κόσμου τόσο περισσότερο πλησιάζει τόν Θεό.
• Νά μή λυπᾶσαι ὅταν συναντᾶς στενοχώριες καί δυσκολίες στή ζωή σου, γιατί ὅλ᾿ αὐτά γίνονται κατά παραχώρηση Θεοῦ, γιά τήν ψυχική σου ὠφέλεια. Ἀκόμη οὔτε τόν θάνατο νά φοβᾶσαι. Γιατί βλέποντας ὁ Θεός τήν ὑπομονή σου, θά σέ βοηθήσει νά φτάσεις στή νίκη, ἐκεῖ ὅπου θ᾿ ἀπολαύσεις τά αἰώνια ἀγαθά πού ἑτοίμασε γιά κείνους πού Τόν ἀγαποῦν ἀληθινά.

ΤΕΛΟΣ ΚΑΙ Τῼ ΘΕῼ ΔΟΞΑ!

ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΡΑΚΛΗΤΟΥ
ΩΡΩΠΟΣ ΑΤΤΙΚΗ.


Εὐχαριστοῦμε θερμά τόν Ἡγούμενο τῆς Ἱ.Μ. Παρακλήτου γιά τήν ἄδεια δημοσίευσης ἀποσπασμάτων ἀπό τά βιβλία πού ἐκδίδει ἡ Ἱερά  Μονή.
Ἱερομόναχος Σάββας Ἁγιορείτηςhttp://HristosPanagia3.blogspot.com

Ἡ ζωοφιλία τῶν ἁγίων. Ἡ ἁγιοφιλία τῶν ζώων

ΠΕΝΘΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΥΡΓΕΤΗ

Ο ιεροδιάκονος Πάμπο (1852-1883) έζησε στο νησί Βαλαάμ, όπου υπηρετούσε στην γραμματεία του εκεί εγκατεστημένου Μοναστηριού. Αγαπούσε πολύ την φύση και πέρασε μεγάλο μέρος της ζωής του παρατηρώντας τα φυσικά φαινόμενα της περιοχής και ιδιαίτερα της λίμνης Λατόγκα. Ο Πατήρ Πάμπο είχε μεγάλη αγάπη στους κόρακες, τους οποίους έτρεφε καθημερινά από το δικό του φαγητό. Στις 27 Νοεμβρίου τού 1883 άνεπαύθη εν Κυρίω μετά από σύντομη ασθένεια. Την ημέρα της κηδείας του όλοι οι κόρακες της περιοχής πήγαν και στάθηκαν στην στέγη τού ναού των Αγίων Πέτρου και Παύλου, όπου ψαλλόταν η εξόδιος Ακολουθία, σκίζοντας τον αέρα με τα κρωξίματά τους, λες και πενθούσαν κι αυτά την απώλεια του ευεργέτη τους. Την ώρα που το σκήνωμά του μεταφερόταν από το καθολικό στον τόπο της ταφής του, όλο το σμήνος των πουλιών ακολούθησε την πομπή, συνεχίζοντας να κρώζει θλιμμένα.

Οἱ ἀληθινές ἐκκλησιαστικές εἰδήσεις

Σεβ. Μητροπολίτου Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου Ιεροθέου

Υπάρχει στον τόπο μας μία σύγχυση για τις λεγόμενες εκκλησιαστικές ειδήσεις που δημοσιεύονται στις εφημερίδες και τα περιοδικά. Πολλοί νομίζουν ότι ειδήσεις είναι εκείνες που αφορούν την εκλογή του Αρχιεπισκόπου και των Αρχιερέων, ή εκείνες που έχουν σχέση με τα οικονομικά προβλήματα της Εκκλησίας ή τέλος πάντων αναφέρονται σε μερικές δραστηριότητες που κάνει η Εκκλησία, ζώντας σε αυτόν τον μεταβαλλόμενο κόσμο.

Κανείς, βέβαια, δεν μπορεί να αρνηθή και αυτήν την πραγματικότητα. Και το ότι υπάρχει ενδιαφέρον από τον λαό για εκκλησιαστικά θέματα είναι σημαντικό, όταν δεν γίνεται χάριν μιας απλής εξωτερικής περιεργείας, γιατί έτσι φανερώνεται ότι θεωρεί τον εαυτό του ως τμήμα της Εκκλησίας και ενδιαφέρεται για την ζωή και την δράση της.

Όμως, οι αληθινές εκκλησιαστικές ειδήσεις είναι εκείνες που αναφέρονται στην ιερά ιστορία, την λεγομένη “ιστορία των γεγονότων”, που είναι ό,τι έχει σχέση με την ενανθρώπιση του Υιού και Λόγου του Θεού και την σωτηρία του ανθρώπου. Είναι γνωστή η πατερική ρήση, ότι ο Θεός έγινε άνθρωπος για να κάνη τον άνθρωπο θεό. Κάθε φορά, λοιπόν, που κάποιος άνθρωπος, βιώνοντας τους καρπούς της θείας ενανθρωπίσεως, γίνεται κατά χάριν θεός, θεούμενος, αυτό αποτελεί την ύψιστη είδηση, γιατί αναφέρεται στην σωτηρία του ανθρώπου.

Ἅγιος Ἰωάννης τῆς Κλίμακος, Περί γαστριμαργίας

ΚΛΙΜΑΞ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΣΙΝΑΪΤΟΥ Λόγος Δέκατος Τέταρτος – Περί Γαστριμαργίας(Δια την ονομαστήν δέσποιναν, την πονηράν κοιλίαν)

1. Προκειμένου τώρα να ομιλήσωμεν περί κοιλίας, αποφασίσαμεν πάλι –όπως και σε όλα τα θέματα- να στρέψωμε την φιλοσοφία μας εναντίον μας. Διότι είναι αξιοθαύμαστο, εάν απηλλάγη κανείς από αυτήν, πριν κατοικήση τον τάφο.

2. Γαστριμαργία είναι η υποκριτική συμπεριφορά της κοιλίας, η οποία, ενώ είναι χορτασμένη, φωνάζει πως είναι ενδεής. Και ενώ είναι παραφορτωμένη μέχρι διαρρήξεως, ανακράζει ότι πεινά. Γαστριμαργία είναι η δημιουργός των καρυκευμάτων, η πηγή των τέρψεων του λάρυγγος. Εσύ έκλεισες την φλέβα (των ηδονικών απαιτήσεών της), αλλά αυτή ξεπρόβαλλε από άλλο μέρος. Την έφραξες και τούτη, αλλά καινούργια ανοίχθηκε. Γαστριμαργία είναι μία απάτη των οφθαλμών. Καθ’ ην στιγμήν κάποιος τρώγει το μέτριο σε ποσότητα φαγητό του, η γαστριμαργία τον κάνει να σκέπτεται, πώς να ήταν δυνατόν να καταβροχθίση δια μιάς τα σύμπαντα.

Ἀναρωτιέστε, γιατί ὑπάρχει τόση ἀπελπισία...

Αμαθείς είναι οι άνθρωποι, που δεν γνωρίζουν τον Θεό και τη δύναμή Του
Αγίου Νικολάου Αχρίδος

Η σφραγίδα της απελπισίας είναι η αυτοκτονία. Αναρωτιέστε, γιατί υπάρχει τόση απελπισία και γιατί υπάρχουν τόσοι απελπισμένοι στην εποχή μας; Από το άδειασμα του μυαλού και την ερημιά της καρδιάς. Ο νους δε σκέφτεται το Θεό και η καρδιά δεν αγαπάει το Θεό. Όλος ο κόσμος δεν μπορεί να γεμίσει το ανθρώπινο μυαλό, αυτό μπορεί μόνο ο Θεός να το κάνει. Χωρίς τον Θεό ο νους είναι πάντα άδειος και όλες οι γνώσεις που μπαίνουν στο μυαλό πέφτουν στην άβυσσο. Η αγάπη όλου του κόσμου δεν μπορεί να γεμίσει την καρδιά του ανθρώπου, επειδή η καρδιά νιώθει πως η κοσμική αγάπη αλλάζει και είναι σαν την παλίρροια και την άμπωτη της θάλασσας.

Tό ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα τῆς Τρίτης 21-02-12.

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιανό. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ».
Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας.
Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2011.
Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.Απόστολος: Επιστολαί Καθολικαί Ιούδα κεφ. α΄ 1 - 10

1 - 10

Ευαγγέλιον: Κατά Λουκάν Κεφ. ΚΒ΄ 39 - 42 & 45 - 71 & ΚΓ΄ 1

΄ΚΒ΄ 39 - 42 & 45 - 53

ΚΒ΄ 54 - 71 & ΚΓ΄ 1

Εὐχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει ἐκπονήσει ὁ μακαριστός Θεολόγος Π

Tό ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα τῆς Παρασκευή 17-2-12.

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιανό. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ».
Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας.
Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2011.
Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Επιστολαί Καθολικαί Ιωάννην Β΄ κεφ. α΄ 1 - 13



α΄ 1 - 13

Ευαγγέλιον: Κατά Μάρκον Κεφ. ΙΕ΄ 21 , 22 , 25 , 33 - 41

21 , 22 , 25 , 33 - 41

Εὐχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει ἐκπονήσει ὁ μακαριστός Θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Tό ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα της Τετάρτης 15-02-12

Η καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιανό. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ’ ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ’ ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ».
Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ’ αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας.
Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2012.
Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί για να  μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε.

Απόστολος: Προς Φιλήμονα κεφ.  1 - 25

1 - 25

Ευαγγέλιον: Κατά Μάρκον Κεφ. ΙΔ΄ 43 - 72 & ΙΕ΄ 1

ΙΔ΄ 43 - 72 ΙΕ΄ 1

Εὐχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει ἐκπονήσει ὁ μακαριστός Θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Αν η εικόνα του Αγιογραφικού Αναγνώσματος δεν είναι ευκρινής, παρακαλούμε πατήστε κλικ στο http://hristospanagia1.wordpress.com/

Δὲν ἀντέχουμε ὅλα τὰ βιβλία. Γέρων Πορφύριος ὁ Καυσοκαλυβίτης

Τὸ ἔτος 1971, διάβαζα ἕνα βιβλίο  μὲ τὰ ἑξῆς περιεχόμενα: Τί εἶναι Πνευματισμός, Ἱστορία τοῦ Πνευματισμοῦ, Πνευματιστικὰ Φαινόμενα, Θεωρία πρὸς ἐξήγηση, Μεσάζοντες ἢ Μέντιουμ, Πνευματισμὸς ὡς ἀποκάλυψη, Διδασκαλία τοῦ Πνευματισμοῦ, Πνευματισμὸς καὶ Χριστιανισμός, καὶ καθὼς προχωροῦσα στὸ διάβασμα, μοῦ ἔφερνε τὸ περιεχόμενό του διάφορες φοβίες, ταραχές, καὶ μοῦ δημιουργοῦσε στὸν λογισμό μου διάφορα προβλήματα.
Τὸ εἶδε ὁ Παππούλης τὸ πρόβλημά μου χωρὶς νὰ τοῦ τὸ πῶ ἐγώ καὶ μοῦ λέει:

Tό ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα της Τριτής 14-02-12

Η καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιανό. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ’ ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ’ ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ».
Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ’ αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας.
Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2012.
Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί για να  μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε.

Απόστολος: Καθολικαί Επιστολαί Ιωάννην Α΄ κεφ. γ΄ 9 - 22

γ΄ 9 - 22

Ευαγγέλιον: Κατά Μάρκον Κεφ. ΙΔ΄ 10 - 42

ΙΔ΄ 10 - 42



Εὐχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει ἐκπονήσει ὁ μακαριστός Θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Αν η εικόνα του Αγιογραφικού Αναγνώσματος δεν είναι ευκρινής, παρακαλούμε πατήστε κλικ στο http://hristospanagia1.wordpress.com/