Κυριακή τῶν Ὁσίων Ἁγιορειτῶν Πατέρων

Την Κυριακή μετά την Κυριακή των Αγίων Πάντων εορτάζεται η μνήμη των οσίων Αγιορειτών Πατέρων. Μεταφέρουμε από τα Προλεγόμενα του βιβλίου «Από την ασκητική και ησυχαστική αγιορείτικη Παράδοση» γλαφυρή περιγραφή αγιασμένων μορφών του Άθωνα:

«Εύρισκες παλαιά Γέροντες στο Άγιον Όρος με το κομποσχοίνι στο χέρι και το σακίδιο στην πλάτη να οδοιπορούν μεγάλες αποστάσεις μέσα στα δύσβατα μονοπάτια. Τα σώματα τους ήταν αποξηραμμένα από την πολυετή άσκηση, τα μάτια τους βαθουλωμένα από τις αγρυπνίες και το στόμα τους ξηρό από τις συνεχείς ενάτες.

Μερικά γεροντάκια ήταν έγκλειστα στα Κελλιά τους. Δεν πήγαιναν στις Καρυές ή στην Δάφνη για προμήθειες, αλλά ο Θεός έστελνε αγγέλους αγάπης, μοναχούς, πού τους βοηθούσαν. Δεν είχαν ανθρώπινες παρηγοριές και κοσμικές ανέσεις, αλλά αισθάνονταν οι ίδιοι αυτάρκεις, ανενδεείς και ήταν τελείως αμέριμνοι. Άλλοι σεβάσμιοι Γέροντες πού έζησαν με υπομονή στο Κοινόβιο και λευκάνθηκαν στην υπακοή και στα διακονήματα, ανέπνεαν τον Θεόν και τον Γέροντα και έφθασαν σε μέτρα απαθείας.

Ἐπιθυμητές τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν: «Κακοπαθοῦσαν καὶ προσεύχονταν γιὰ τοὺς τρυφῶντες καὶ ἀναπαυομένους. Ἀγρυπνοῦσαν γιὰ τοὺς ὑπνοῦντες. Ἔχυναν δάκρυα καὶ μετανοοῦσαν γιὰ τοὺς γελῶντες».

 .         ΣΧ. «ΧΡ. ΒΙΒΛΙΟΓΡAΦΙΑΣ»: Ἡ ἔκδοση αὐτοῦ τοῦ βιβλίου  (βλ.σχετ.: 1. http://christianvivliografia.wordpress.com/2011/12/14/ἀπὸ-τὴν-ἀσκητικὴ-καὶ-ἁγιορειτικὴ/, 2. http://christianvivliografia.wordpress.com/2012/01/19/ἂν-ἔσκυβες-δὲν-θὰ-ἤσουν-τώρα-ἐδῶ-ἐξ/, 3. http://christianvivliografia.wordpress.com/2012/01/28/ὀλοζώντανο-περιστατικὸ-ἀποκτήσεως/) συμπίπτει ἀφ᾽ ἑνὸς μὲ τὴν ἐθνική μας περιπέτεια καὶ ἀφ᾽ ἑτέρου μὲ τὴν θεολογικὴ περιπλάνηση στοὺς σκοτεινοὺς δρόμους τῆς “μεταπατερικότητος”. Ἔρχεται τὸ βιβλίο λοιπὸν αὐτὸ νὰ δώσει στερεὰ τροφὴ καὶ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ στὶς δύο αὐτὲς προκλήσεις. Εἰδικῶς στὴν δεύτερη, τῆς λεγομένης “μεταπατερικῆς θεολογίας”, τὴν ὁποία καλοὶ θεολόγοι ἀσπάζονται καὶ προωθοῦν, παραθεωρώντας ὅλο τὸν πλοῦτο καὶ τὴν Χάρι τῆς βιωμένης ἀληθινῆς θεολογίας, δηλ. τῆς κοινωνίας μὲ τὸν Θεὸ μέσα ἀπὸ τὴν ἡσυχαστικὴ (ἁγιορειτικὴ ἐν προκειμένῳ) «τριβή», τὴν εὐαγγελικὴ ὁδὸ σωτηρίας ποὺ διαθέτει ἡ Ἐκκλησία.

Ὁ Γέρο-Φιλάρετος ἀπό τά Καρούλια

Λίγα χρόνια, πριν να φύγει από τον κόσμο τούτο, ένας κακοποιός άνθρωπος έκλεψε ότι πολύτιμο είχε ό Γέρο-Φιλάρετος στην Καλύβα του, δηλαδή όλα τα Πατερικά βιβλία που είχε και μελετούσε του τα έκλεψε. 

H Αστυνομική Αρχή, συνέλαβε τον κλέφτη με τα βιβλία στη Θεσσαλονίκη. O κλέφτης, για να δικαιολογηθεί στην Αστυνομία, είπε πώς αγόρασε τα βιβλία από τον Γέρο-Φιλάρετο, που μένει στα Καρούλια. H Αστυνομική Αρχή αυτεπάγγελτα κατήγγειλε τον Γέρο-Φιλάρετο για αρχαιοκαπηλία, πως πούλησε τα βιβλία που είχαν αρχαιολογική αξία και θεωρούνται Κειμήλια. Ήρθαν οι κλήσεις κι έπρεπε να παρουσιαστεί σαν κατηγορούμενος στο δικαστήριο. Οι αδελφοί Δανιηλαίοι έμαθαν το λυπηρό αυτό γεγονός και φρόντισαν αμέσως να τον ντύσουν με κάπως ευπρεπή ρούχα και να του βγάλουν τα κουρελιασμένα, μπαλωμένα άλλα πεντακάθαρα ρούχα που φορούσε. Τέλος, τον συνόδευσε ένας από την αδελφότητα μέχρι το δικαστήριο στη Θεσσαλονίκη. Εκεί παρουσιάστηκε στο δικαστήριο χωρίς δικηγόρο.