Ἡ ζωοφιλία τῶν ἁγίων. Ἡ ἁγιοφιλία τῶν ζώων

ΠΕΝΘΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΥΡΓΕΤΗ

Ο ιεροδιάκονος Πάμπο (1852-1883) έζησε στο νησί Βαλαάμ, όπου υπηρετούσε στην γραμματεία του εκεί εγκατεστημένου Μοναστηριού. Αγαπούσε πολύ την φύση και πέρασε μεγάλο μέρος της ζωής του παρατηρώντας τα φυσικά φαινόμενα της περιοχής και ιδιαίτερα της λίμνης Λατόγκα. Ο Πατήρ Πάμπο είχε μεγάλη αγάπη στους κόρακες, τους οποίους έτρεφε καθημερινά από το δικό του φαγητό. Στις 27 Νοεμβρίου τού 1883 άνεπαύθη εν Κυρίω μετά από σύντομη ασθένεια. Την ημέρα της κηδείας του όλοι οι κόρακες της περιοχής πήγαν και στάθηκαν στην στέγη τού ναού των Αγίων Πέτρου και Παύλου, όπου ψαλλόταν η εξόδιος Ακολουθία, σκίζοντας τον αέρα με τα κρωξίματά τους, λες και πενθούσαν κι αυτά την απώλεια του ευεργέτη τους. Την ώρα που το σκήνωμά του μεταφερόταν από το καθολικό στον τόπο της ταφής του, όλο το σμήνος των πουλιών ακολούθησε την πομπή, συνεχίζοντας να κρώζει θλιμμένα.

Τά θαυμάσια τῆς δημιουργίας: Μυστηριώδεις αἰσθήσεις

ΤΑ ΘΑΥΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ:

ΜΥΣΤΗΡΙΩΔΕΙΣ ΑΙΣΘΗΣΕΙΣ

+Αρχιμ. Δανιήλ Γούβαλη 

  

   Ο Θεός είναι γεμάτος μυστήριο. Ακατάληπτος και ανεξιχνίαστος. Και κατά τον αρχαίο προφήτη «έθετο σκότος αποκρυφήν αυτού».

Αν μελετήσουμε ωρισμένα δημιουργήματα του που εμφανίζουν μυστηριώδεις αισθήσεις, έμμεσα νοιώθουμε πόσο πιο μυστηριώδης είναι ο ίδιος ο Δημιουργός. Βέ­βαια σ' όλα τα δημιουργήματα κρύβονται μυστήρια, αλλά εμείς θα περιορισθούμε σε κάποιους αντιπρόσωπους τού ζωικού κόσμου. Θα διαπιστώσουμε σ' αυτούς την ύπαρξι αισθητήριων οργάνων που είναι αδύνατο να τα κατανοήσουμε. Μυστικό πέπλο τα σκεπάζει. Και κατά κανόνα προσπαθώντας να βρούμε άκρη και να ξεδιαλύ­νουμε το θέμα, καταθέτουμε τα όπλα, επιβεβαιώνοντας έτσι την μικρότητά μας και την αδυναμία μας.

   Θ' αρχίσουμε με την θαλασσινή χελώνα. Ζώο επιβλητικό, με σχήμα υδροδυναμικό, βαρύ ως μισό τόννο, χρήσιμο στον άνθρωπο για τ' αυγά του, το κρέας του καθώς και το όστρακό του.

Όταν έλθη η εποχή της αναπαραγωγής, οι χελώνες αυτές εγκαταλείπουν τα βάθη των ωκεανών και ξανοί­γονται σε μεγάλο ταξείδι. Διανύουν χιλιάδες χιλιόμετρα κατευθυνόμενες σε καθωρισμένες ακρογιαλιές, για να εναποθέσουν τ' αυγά τους. Οι νεογέννητες, μόλις βγουν από τ' αυγό, από κοινού, κοπαδιαστά, προχωρούν προς την θάλασσα και χωρίς κανένα οδηγό (!) κολυμβούν για τα βάθη των ωκεανών, άπ' όπου ξεκίνησαν οι μητέρες τους.

Κοντά στην Αφρική και ειδικώτερα πλησίον στην Μαδαγασκάρη υπάρχει ένα νησί που ονομάζεται Ευρώ­πη. Εκεί κάθε χρόνο εναποθέτουν οι θαλάσσιες χελώνες αναρίθμητα αυγά. Εκεί εκκολάπτονται, σύμφωνα μ' έναν υπολογισμό, τέσσερα εκατομμύρια χελωνάκια!