Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησόν με.
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΑΓΙΟΣ ΜΑΚΑΡΙΟΣ ΟΠΤΙΝΑ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΑΓΙΟΣ ΜΑΚΑΡΙΟΣ ΟΠΤΙΝΑ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τετάρτη 30 Μαΐου 2012

Ἐργασία. β'μέρος

 
 «Μακάριοι οἱ ἐλεήμονες ὅτι αὐτοί ἐλεηθήσονται» (Ματθ. Ε΄. 7)
Ἀπό τό βιβλίο «Πνευματικές Νουθεσίες»
Ὁσίου Μακαρίου τῆς Ὄπτινα
(ἀποσπάσματα ἐπιστολῶν)

 Ἐργασία
Πές στή γυναίκα σου πώς εἶναι ἐντελῶς παράλογο νά στενοχωριέται, ἐπειδή γιόκας της βρίσκει... σκληρή τήν καινούργια δουλειά του! Μά τί εἶπε Κύριος στόν Ἀδάμ, ὅταν, μετά τήν πτώση του, τόν ἐξόρισε ἀπό τόν παράδεισο; «Ἐν ἱδρῶτι τοῦ προσώπου σου φαγῇ τόν ἄρτον σου» (Γεν. 3. 19). Ἐπιπλέον, καί τί δέν θά μποροῦσε νά πάθει, ἄν δέν ἐργαζόταν σκληρά; Ἀπό τήν ἀργία γεννιοῦνται ὅλες οἱ κακίες. Κι ἐκεῖνος βρίσκεται σέ μιά ἡλικία πού οἱ σαρκικές ὁρμές εὔκολα παρασύρουν καί πνίγουν τόν ἄνθρωπο. Αὐτό συχνά ἀποτρέπεται μέ τή σκληρή δουλειά.

Παρασκευή 25 Μαΐου 2012

Ἡ ζωή στόν κόσμο-Πλοῦτος


«Μακάριοι οἱ ἐλεήμονες ὅτι αὐτοί ἐλεηθήσονται» (Ματθ. Ε΄. 7)
Ἀπό τό βιβλίο «Πνευματικές Νουθεσίες»
Ὁσίου Μακαρίου τῆς Ὄπτινα
(ἀποσπάσματα ἐπιστολῶν)
  1. ζωή στόν κόσμο
Χαίρομαι πού μπόρεσες νά δεῖς ὅτι ζωή μέσα στόν κόσμο μπορεῖ νά εἶναι τόσο εὐάρεστη στό Θεό, ὅσο καί ζωή μέσα σέ μοναστήρι. Ἐκεῖνο πού πραγματικά ἔχει σημασία, ὁπουδήποτε κι ἄν εἴμαστε, εἶναι τήρηση τῶν ἐντολῶν τοῦ Θεοῦ, ἀγάπη πρός ὅλους καί γνήσια βίωση τῆς ταπεινοφροσύνης.
Θυμήσου τόν ἅγιο Ἀντώνιο καί τόν τσαγκάρη τῆς Ἀλεξάνδρειας...
  1. Πλοῦτος
Ἀπό τά παλιά χρόνια, ὅπως διαβάζουμε στούς βίους τῶν ὁσίων καί στήν ἐκκλησιαστική ἱστορία, πολλοί ἄνθρωποι, ἀκολουθώντας τήν κλήση τοῦ Θεοῦ, ἄφηναν τόν κόσμο καί ἀποσύρονταν στήν ἐρημο.

Κυριακή 20 Μαΐου 2012

Μήν ἀγωνιᾶς γιά τό μέλλον. Ὁ Κύριος μεριμνᾶ!

 

«Μακάριοι οἱ Πεινῶντες και διψῶντες την δικαιοσύνην,
ὅτι αὐτοί χορτασθήσονται» (Ματθ. Ε΄. 6)
Ἀπό τό βιβλίο «Πνευματικές Νουθεσίες»
Ὁσίου Μακαρίου τῆς Ὄπτινα
(ἀποσπάσματα ἐπιστολῶν)

  1. Ἐμπιστοσύνη στήν πρόνοια τοῦ Θεοῦ
Τό ὅτι ἔχουμε πίστη δέν σημαίνει μόνο ὅτι πιστεύουμε στό Θεό σάν δημιουργό μας. Σημαίνει ἐπίσης ὅτι ἀναγνωρίζουμε τήν ἀκατάπαυστη πρόνοια καί μέριμνά Του γιά τό καλό μας, ἀκόμα καί στίς ἀσήμαντες πτυχές τῆς ζωῆς μας. Αὐτό, βέβαια, εἶναι λίγο-πολύ ἀδύνατο νά τό ἀντιληφθεῖ ὁ νοῦς μας, ἔτσι ὅπως εἶναι βυθισμένος μέσα στό σκοτάδι τῶν παθῶν...
Ἐκεῖνο πού πρέπει νά ἐπιζητοῦμε, ὅταν βρισκόμαστε μέσα στή θύελλα τῶν θλίψεων, δέν εἶναι ἡ συναισθηματική νάρκωση, οὔτε κάποια μέθοδος πού θά μᾶς κάνει ἀναίσθητους, ἀλλά ἡ τέχνη ν᾿ ἀποδεχόμαστε καί νά ὑπομένουμε μ᾿ εὐγνωμοσύνη κάθε λύπη.