
Εκείνος, που ελεεί, είναι πολύ καλός
οικονόμος. Διότι, τί θα μπορούσε να υπάρξει χειρότερο από αυτόν, που,
ενώ κινδυνεύει η ψυχή του, λυπάται το χρήμα και αδιαφορεί για την
ελεημοσύνη; Γι’ αυτό, βέβαια, και ο Χριστός επαίνεσε τον οικονόμο
εκείνον, που, όταν κινδύνεψε, κατάστρεψε τα γραμμάτια και χρεοκόπησε
(Λουκ. 16,8), Διότι, πώς δεν είναι παράλογο, στην παρούσα ζωή, όταν
κινδυνεύουμε, να τα δίνουμε όλα, για ν’ απαλλαγούμε από τον κίνδυνο,
ενώ, όταν πρόκειται να παραδοθούμε σε επικίνδυνη κόλαση, να μη
χρησιμοποιούμε τέτοιο μέτρο οικονομίας;
Γι’ αυτό, λοιπόν, φρόνιμο οικονόμο,
ονομάζει τον ελεήμονα, που με λίγα, αγοράζει πολλά, που με τα χρήματα
αγοράζει τον ουρανό, με ένδυμα τη βασιλεία, με ψωμί και με ένα ποτήρι
κρύο νερό τα μελλοντικά αγαθά.