9 πατρικές νουθεσίες πρός πιστούς τοῦ γέροντα Ἰωαννίκιου Μπαλάν

Ο γέροντας Ιωαννίκιος με τον π.Κλεόπα στη μονή Συχαστρία

1) Είπε ο γέροντας σ΄ έναν νέο δόκιμο που μόλις είχε λάβει δώρο ένα κομποσκοίνι από έναν άλλον πατέρα. ''Αυτό το κομποσκοίνι θα σου ζητήσει πολύ κόπο¨ 

 2) Οι αρχάριοι στην προσευχή να λένε όσο πιο συχνά το ¨Πάτερ ημών ή τον Ν' ψαλμό ή κάποια άλλη προσευχή χωρίς να επιμένουν στην αρχή τόσο στην ευχή του Ιησού αλλά προσπαθώντας ν΄ αποκτήσουν κατάσταση εγρήγορσης στην παρουσία του Θεού.

3) Καλύτερα να είσαι στον κόσμο με τον πόθο να γίνεις μοναχός, παρά να είσαι στο μονα-στήρι με το μυαλό στα εγκόσμια.

Πῶς σκέφτεται ἕνας ἅγιος στίς δύσκολες στιγμές

Από επιστολή του Μεγάλου Βασιλείου σε ένα φίλο του μοναχό

«… Μα έλα εδώ κι ας σου είναι δύσκολο, για να με παρηγορήσεις ή για να με συμβουλεύσεις ή και για να είσαι κοντά, έτσι κι αλλιώς θα μου κάνει καλό και μόνο να σε δω. Και το σημαντικότερο; Να προσεύχεσαι, όσο μπορείς να προσεύχεσαι, για να μην βουλιάξουν και οι σκέψεις μου μέσα στην τρικυμία που με δέρνει. Να διατηρήσω σε κάθε περίσταση την διάθεση της ευχαριστίας προς τον Θεό. Να μην συναριθμηθώ με τους κακούς δούλους του Ευαγγελίου, που όταν ο Θεός τους φέρνει τα πράγματα καλά τον δοξολογούν κι όταν τους παιδαγωγεί με δυσκολίες δεν συμφωνούν. Αντίθετα, να ωφεληθώ κι από τις ίδιες τις δυσκολίες πιστεύοντας ακόμα περισσότερο σε Εκείνον, τώρα που το έχω μεγαλύτερη ανάγκη.».

katafigi.gr/

http://synodoiporia.blogspot.gr/2012/06/blog-post_9398.html

Καθαρισμός τῆς καρδίας. Γέρων Ἰωσήφ Βατοπαιδινός

 Καθαρισμός της καρδίας Διδαχές από τον Άθωνα

Γέρων Ιωσήφ Βατοπαιδινός

Το κέντρο της ζωής μας είναι η απασχόλησί μας με τον πνευματικό νόμο. Αυτός είναι και ο λόγος πού αρνηθήκαμε τον κόσμο και εγκαταλείψαμε τον οικογενειακό βίο, ο οποίος δεν είναι αμαρτωλός. Τον εγκαταλείψαμε, επειδή θελήσαμε να εκφράσωμε με ένα ιδιαίτερο τρόπο την αγάπη μας προς τον Θεό, τηρούντες έτσι με ακρίβεια την πρώτη εντολή. Κληθέντες από τον Θεό, ακολουθήσαμε την φωνή Του για να εφαρμόσωμε αυτή την εντολή.

Και για να εύρωμε τον κατάλληλο χρόνο, τον απερίσπαστο μάλλον, εβγήκαμε έξω από την κοινωνία και αρνηθήκαμε τους οικογενείς μας, ασχολούμενοι λεπτομερώς με την εσωστρέφεια, ελέγχοντες τα νοήματα των πραγμάτων. Και αυτό τον τρόπο, να ημπορέσωμε να νικήσωμε όχι μόνο την πρακτική μορφή της αμαρτίας, αλλά να την αφανίσωμε από την γέννησί της. 

Όχι μόνο να μην αμαρτάνωμε πρακτικά, αλλά ούτε κατά διάνοια να έχωμε συνεργασία με το κακό. Και με αυτό τον τρόπο φθάναμε στον μακαρισμό του Κυρίου: «Μακάριοι οι καθαροί τη καρδία, ότι αυτοί τον Θεόν όψονται». Ο Ιησούς μάς ανέφερε ότι: «Τα έξωθεν εισερχόμενα ου κοινούσι τον άνθρωπο», δηλαδή δεν τον μολύνουν.

Τό Ἅγιον Πνεῦμα μᾶς κάμνει πανσόφους. Ἁγίου Ἀνθίμου τῆς Χίου

Μας έχει αποδείξει ο Χριστός ότι, αν και δεν έχομεν καθηγητάς, αν και δεν έχομεν επιστήμονας διδασκάλους να μας οδηγήσουν εις την τελειότητα, έχομεν όμως την χάριν τον Αγίου Πνεύματος, η οποία δύναται να μας καταστήση τελείους.
Πρέπει όμως να αγωνισθώμεν, διά να την λάβωμεν.
Και αν δεν έχωμεν επιστήμονας οδηγούς, σοφιστές, θαρσοποιητάς, ημπορούμεν να λάβωμεν την χάριν του Αγίου Πνεύματος διά των ιδίων έργων μας. Το Άγιον Πνεύμα όμως δεν έρχεται μόνον του· θα το καλέσης, θα του ετοιμάσης τόπον διά να έλθη. Είπαμεν ότι το Άγιον Πνεύμα· έκαμε τους αποστόλους πανσόφους το αυτό Πνεύμα ημπορεί να έλθη και εις άνθρωπον, που είναι άξιος.

Ἐργασία. β'μέρος

 

 «Μακάριοι οἱ ἐλεήμονες ὅτι αὐτοί ἐλεηθήσονται» (Ματθ. Ε΄. 7)

Ἀπό τό βιβλίο «Πνευματικές Νουθεσίες»

Ὁσίου Μακαρίου τῆς Ὄπτινα

(ἀποσπάσματα ἐπιστολῶν)

 Ἐργασία
Πές στή γυναίκα σου πώς εἶναι ἐντελῶς παράλογο νά στενοχωριέται, ἐπειδή ὁ γιόκας της βρίσκει... σκληρή τήν καινούργια δουλειά του! Μά τί εἶπε ὁ Κύριος στόν Ἀδάμ, ὅταν, μετά τήν πτώση του, τόν ἐξόρισε ἀπό τόν παράδεισο; «Ἐν ἱδρῶτι τοῦ προσώπου σου φαγῇ τόν ἄρτον σου» (Γεν. 3. 19). Ἐπιπλέον, καί τί δέν θά μποροῦσε νά πάθει, ἄν δέν ἐργαζόταν σκληρά; Ἀπό τήν ἀργία γεννιοῦνται ὅλες οἱ κακίες. Κι ἐκεῖνος βρίσκεται σέ μιά ἡλικία πού οἱ σαρκικές ὁρμές εὔκολα παρασύρουν καί πνίγουν τόν ἄνθρωπο. Αὐτό συχνά ἀποτρέπεται μέ τή σκληρή δουλειά.

Ἡ ζωή στόν κόσμο-Πλοῦτος

«Μακάριοι οἱ ἐλεήμονες ὅτι αὐτοί ἐλεηθήσονται» (Ματθ. Ε΄. 7)

Ἀπό τό βιβλίο «Πνευματικές Νουθεσίες»

Ὁσίου Μακαρίου τῆς Ὄπτινα

(ἀποσπάσματα ἐπιστολῶν)

1. Ἡ ζωή στόν κόσμο

Χαίρομαι πού μπόρεσες νά δεῖς ὅτι ἡ ζωή μέσα στόν κόσμο μπορεῖ νά εἶναι τόσο εὐάρεστη στό Θεό, ὅσο καί ἡ ζωή μέσα σέ μοναστήρι. Ἐκεῖνο πού πραγματικά ἔχει σημασία, ὁπουδήποτε κι ἄν εἴμαστε, εἶναι ἡ τήρηση τῶν ἐντολῶν τοῦ Θεοῦ, ἡ ἀγάπη πρός ὅλους καί ἡ γνήσια βίωση τῆς ταπεινοφροσύνης.

Θυμήσου τόν ἅγιο Ἀντώνιο καί τόν τσαγκάρη τῆς Ἀλεξάνδρειας...

2. Πλοῦτος

Ἀπό τά παλιά χρόνια, ὅπως διαβάζουμε στούς βίους τῶν ὁσίων καί στήν ἐκκλησιαστική ἱστορία, πολλοί ἄνθρωποι, ἀκολουθώντας τήν κλήση τοῦ Θεοῦ, ἄφηναν τόν κόσμο καί ἀποσύρονταν στήν ἐρημο.

Μήν ἀγωνιᾶς γιά τό μέλλον. Ὁ Κύριος μεριμνᾶ!

 

«Μακάριοι οἱ Πεινῶντες και διψῶντες την δικαιοσύνην,

ὅτι αὐτοί χορτασθήσονται» (Ματθ. Ε΄. 6)

Ἀπό τό βιβλίο «Πνευματικές Νουθεσίες»

Ὁσίου Μακαρίου τῆς Ὄπτινα

(ἀποσπάσματα ἐπιστολῶν)

3. Ἐμπιστοσύνη στήν πρόνοια τοῦ Θεοῦ

Τό ὅτι ἔχουμε πίστη δέν σημαίνει μόνο ὅτι πιστεύουμε στό Θεό σάν δημιουργό μας. Σημαίνει ἐπίσης ὅτι ἀναγνωρίζουμε τήν ἀκατάπαυστη πρόνοια καί μέριμνά Του γιά τό καλό μας, ἀκόμα καί στίς ἀσήμαντες πτυχές τῆς ζωῆς μας. Αὐτό, βέβαια, εἶναι λίγο-πολύ ἀδύνατο νά τό ἀντιληφθεῖ ὁ νοῦς μας, ἔτσι ὅπως εἶναι βυθισμένος μέσα στό σκοτάδι τῶν παθῶν...

Ἐκεῖνο πού πρέπει νά ἐπιζητοῦμε, ὅταν βρισκόμαστε μέσα στή θύελλα τῶν θλίψεων, δέν εἶναι ἡ συναισθηματική νάρκωση, οὔτε κάποια μέθοδος πού θά μᾶς κάνει ἀναίσθητους, ἀλλά ἡ τέχνη ν᾿ ἀποδεχόμαστε καί νά ὑπομένουμε μ᾿ εὐγνωμοσύνη κάθε λύπη.

"Ὁ Γέροντας Παΐσιος γιά «τό ψωμί καί τό κρασί πού κάνουν τήν Μεταλαβιά»

Τώρα, όπως οι άνθρωποι δεν σηκώνουν τίποτε και τα πετούν όλα, έτσι και τα γράμματα δεν σηκώνουν τίποτε, ούτε οξείες ούτε περισπωμένες! Και όπως όλοι τρέχουν, δεν βάζουν ούτε τελεία!

Βλέπω μια γλώσσα που γράφουν μερικοί! Διάβαζα σε μία μετάφραση της Καινής Διαθήκης: «Από την Αίγυπτο κάλεσα τον γιο μου». Δεν ταιριάζει, βρε παιδί! Δεν ξεχωρίζει το ιερό από το ανίερο! Γράφουν έτσι, δήθεν για να είναι όλα ίδια, να υπάρχη ομοιομορφία στην γλώσσα. Ποιος, ακόμη και από το πιο τελευταίο χωριό, δεν θα καταλάβαινε, αν έγραφε «τον υιόν μου»; Άκουσα μια φορά στο Άγιον Όρος σε μια ανάγνωση: «Το ψωμί και το κρασί που κάνουν την Μεταλαβιά». Δεν ταιριάζει· πως να το κάνουμε; Ποιος δεν ξέρει τι θα πη «άρτος» και «οίνος»;

http://paterikiorthodoxia.blogspot.com

 http://agioritikesmnimes.blogspot.com/2012/05/1254.html

Μερικοί πού σκανδαλίζονται ἀπό μερικά γεγονότα καταλήγουν νά μήν πιστεύουν, γιατί δέν καταλαβαίνουν οἱ καημένοι ὅτι ὅπως, ἄν φταίει ἕνας χωροφύλακας, δέν φταίει τό ἔθνος, ἔτσι κι ἄν φταίει ἕνας παπᾶς, δέν φταίει ἡ Ἐκκλησία.

Αν όμως φταίει ένας δεσπότης, ένας παπάς, ένας καλόγερος, δεν φταίει ο Χριστός. Αλλά οι άνθρωποι δεν πάνε ως εκεί. «Αντιπρόσωπος του Χριστού δεν είναι;» λένε.

Ναι, αλλά αναπαύεται ο Χριστός με αυτόν τον αντιπρόσωπο; Ή δεν σκέφτονται τι τον περιμένει αυτόν τον αντιπρόσωπο στην άλλη ζωή. Γι' αυτό μερικοί που σκανδαλίζονται από μερικά γεγονότα καταλήγουν να μην πιστεύουν, γιατί δεν καταλαβαίνουν οι καημένοι ότι όπως, αν φταίει ένας χωροφύλακας, δεν φταίει το έθνος, έτσι κι αν φταίει ένας παπάς, δεν φταίει η Εκκλησία.

Όσοι όμως σκανδαλίζονται, αλλά έχουν καλή διάθεση, καταλαβαίνουν, όταν τους εξηγήσεις. Αυτοί έχουν και ελαφρυντικά, γιατί μπορεί να μην είχαν βοηθηθεί και να έχουν άγνοια από μερικά πράγματα

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΙΣΙΟΣ
http://talantoblog.blogspot.com/2012/04/blog-post_24.html