«Τούρκοι» νοσταλγοῦν τό Βυζάντιο: «Αὐτός ὁ τόπος εἶναι ἑλληνικός - Θέλουμε νά γίνουμε Χριστιανοί»!

Στην Κωνσταντινούπολη "Τούρκοι" λένε σε Έλληνες επισκέπτες: «Ο τόπος αυτός είναι δικός σας»!

Ο φανατισμός των Ισλαμιστών στην Τουρκία δεν επιτρέπει διαφοροποιήσεις ειδικά σε θέματα θρησκείας. Αυτό όμως που δεν επετεύχθη με «ζεϊμπέκικα και κουμπαριές» το πράττει η Ορθοδοξία αφού είναι έκδηλο σε πολλούς Τούρκους το Ορθόδοξο υπόβαθρο.

Αν καί οι λιγοστοί Σελτζούκοι άλλαξαν τον εθνοθρησκευτικό χαρακτήρα εκατομμυρίων Ελλήνων (Μικρασίας, Θράκης, Πόντου κ.α.) που λόγω βίας ή συμφερόντων εξισλαμίσθηκαν ακόμα και επιφανειακά, σήμερα μία κρυμμένη Ορθόδοξη θρησκευτικότητα εκδηλώνεται από τους απογόνους τους.

Οι κρυπτοχριστιανοί αποτελούν για το Πατριαρχείο ένα κρυφό ποίμνιο τραγικών θυμάτων μιας αυταρχικής διοίκησης αιώνων.

Φοιτητές της θεολογικής του Α.Π.Θ., Ουκ αρνησόμεθά σοι φίλη Ορθοδοξία!

Οὐκ ἀρνησόμεθά σοι φίλη Ὀρθοδοξία!

Ὑπὸ φοιτητῶν τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Α.Π.Θ.

Ὡς φοιτητὲς καὶ τῶν δύο τμημάτων τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Α.Π.Θ. θεωροῦμε χρέος μας ἀπέναντι στὸν ἀρχηγὸ τῆς πίστεώς μας, Κύριο ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστό, νὰ τοποθετηθοῦμε ἀπέναντι στὶς πρόσφατες προδοσίες τῆς Μάνας μας Ὀρθοδοξίας.

Ἀρχικὰ δηλώνουμε ὅτι πιστεύουμε και συνομολογοῦμε μετὰ τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων τῶν ἐννέα Οἰκουμενικῶν Ἁγίων Συνόδων καὶ πάντων τῶν Ἁγίων ὅτι θὰ μείνουμε πιστοὶ ἄχρι τέλους τῆς ζωῆς μας, εἰς τὰς ἐγγράφους καὶ ἀγράφους παραδόσεις τῆς ΜΙΑΣ, ΑΓΙΑΣ, ΚΑΘΟΛΙΚΗΣ ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ, ὅπως αὐτὰς ἐδογμάτισαν, ἐτήρησαν καὶ παρέδωσαν, ἄνευ προσθήκης τινὸς ἢ ἀφαιρέσεως.

Προειδοποιοῦμε τοὺς σύγχρονους πολεμίους τῆς Ὀρθοδοξίας μας, Οἰκουμενιστὲς Ἀρχιερεῖς

Οἱ κοινωνικές μας σχέσεις μέ τούς κοσμικούς ἀνθρώπους

ΟΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΜΑΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΚΟΣΜΙΚΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ

Αρχιμ. Κύριλλου

Ο Απ. Παύλος θέτει τα πλαίσια στα οποία θα κινηθεί ο χριστιανός στο επίπεδο των κοινωνικών λεγομένων σχέσεων με τους κοσμικούς ανθρώπους. Γράφει λοιπόν: »Μην προσαρμόζεσθε στην νοοτροπία αυτού του κόσμου, αλλά να μεταμορφώνεστε συνεχώς προς το καλό, αποκτώντας το νέο φρόνημα του πιστού. Έτσι θα μπορείτε να διακρίνετε ποιο είναι το θέλημα του Θεού, το καλό και αρεστό στον Θεό και τέλειο» (Ρωμ. 12,2).  »Μην κάνετε αταίριαστους δεσμούς με απίστους. Γιατί ποια σχέση μπορεί να έχει η δικαιοσύνη με την ανομία;  Ή τι κοινό υπάρχει ανάμεσα στο φως και το σκοτάδι; Ποια συμφωνία μπορεί να γίνει ανάμεσα στον Χριστό και τον διάβολο; Ή τι έχει να μοιράσει ο πιστός με τον άπιστο;» (Β’ Κορ. 6,14-15).

Οι χριστιανοί ως μάρτυρες του Χριστού στον κόσμο

Ωστόσο, παρά τα όσα σημειώσαμε παραπάνω, οι χριστιανοί οφείλουν να έχουν θετική παρουσία μέσα στον κόσμο. Με το παράδειγμα της ζωής τους και με τον λόγο τους θα λειτουργήσουν ως μάρτυρες της χριστιανικής αλήθειας στον κόσμο, κατά το παράδειγμα του ίδιου του Κυρίου μας που ήλθε στον κόσμο για να φανερώσει την αλήθεια για τον Θεό: »εγώ εις τούτο γεγέννημαι και εις τούτο ελήλυθα εις τον κόσμον, ίνα μαρτυρήσω τη αληθεία» (Ιω. 18,37).  Όπως ο Θεός Πατέρας απέστειλε τον Υιό Του στον κόσμο, έτσι και ο Ιησούς αποστέλλει τους μαθητές Του με ιεραποστολή στον κόσμο (Ιω. 17,18), να διδάξουν πάντα τα έθνη και να τα βαπτίσουν στο όνομα της Αγίας Τριάδος.

Τὸ εἶπε καθαρὰ ὁ Χριστός· Μὲ ὁμολογεῖς; θὰ σὲ ὁμολογήσω· μὲ ἀρνεῖσαι; θὰ σὲ ἀρνηθῶ(βλ. Ματθ. 10,32-33).

 

Σὲ τέτοια ἐποχὴ ζοῦμε. Ὁ Χριστὸς ὅμως ζητάει καὶ σήμερα νὰ τὸν ὁμολογοῦμε. Ἂς γίνουμε λοιπὸν κ᾽ ἐμεῖς μικροὶ ὁμολογηταί.

Πῶς θὰ κάνουμε τὴν ὁμολογία;

Ἂς ἀρχίσουμε ἀπὸ τὰ μικρὰ, γιὰ νὰ πᾶμε στὰ μεγάλα.

 ·      

Κυριακή τοῦ Θωμᾶ. Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ 

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΘΩΜΑ

Πραξ. Απ. Ε΄ 12-20

Δεν υπάρχει μεγαλύτερο θαύμα από την ύπαρξη και την συνεχή και αδιάκοπη ζωή της Εκκλησίας μας. Αν θέλει κάποιος να είναι καλόπιστος και να βλέπει τα πράγματα στην αντικειμενική τους διάσταση, αυτή την πραγματικότητα του συνεχούς θαύματος, διαπιστώνει από την ημέρα της ενδόξου Αναστάσεως και της Πεντηκοστής.

Το ξεκίνημα αυτό και την διάδοση του λόγου του Θεού μέσα από τόσα και τόσα εμπόδια, μας παρουσιάζει το Αποστολικό μας Ανάγνωσμα το οποίο θα πρέπει με προσοχή να ακούσουμε, και κυρίως να μελετήσουμε. Και οπωσδήποτε πολλά είναι τα σημεία που μπορούμε να σταθούμε και να μελετήσουμε. Εμείς όμως τώρα θα εμβαθύνουμε κυρίως στην Νίκη της Εκκλησίας μας.

Σαλπίζει από τα βάθη των αιώνων η χρυσή σάλπιγγα της Εκκλησίας μας, ο ιερός Χρυσόστομος: «Πόσοι επολέμησαν την Εκκλησίαν;» και δίνει την απάντηση «Και οι πολεμήσαντες απώλοντο, Αύτη δε, υπέρ τους ουρανούς αναβέβηκεν».

«Οἱ Ἅγιοι ἔπαιζαν τήν ζωή τους κορώνα-γράμματα». ΓΕΡΩΝ ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΣ ΚΑΤΡΑΚΟΥΛΗΣ.

Μέχρι τις τελευταίες στιγμές της ζωής του, ο πατήρ Δαμασκηνός αγωνιζόταν με νεανικό φρόνημα, αν και το πεδίο της μάχης ήταν πλέον διαφορετικό. Επιθυμούσε να εξομοιωθή με τον Χριστό και να εκπλήρωση τον πρώτο νεανικό του πόθο: να πεθάνει για την αγάπη Του. Να, πώς μιλούσε λίγο καιρό πριν την εκδημία του: «Είναι αλήθεια ότι εμείς πλέον ανεβήκαμε εις τον σταυρό και πρέπει να αγαπήσουμε την σταύρωση, την περιφρόνηση. Ο Χριστός εσταυρώθη, περιφρονήθηκε από όλους και εγκατελείφθη από όλους γενικά... Κι εμείς τελικά να περιμένομε ότι θα μας προδώσουν και θα μας εγκαταλείψουν οι πάντες. Αν τον Θεόν Τον εγκατέλειψαν οι πάντες, εμείς τί είμεθα;... Θα μας εγκαταλείψουν, ναι... θα μας περιφρονήσουν οι φίλοι μας, θα μας συκοφαντήσουν...

---

Όταν, όμως, δεχόμεθα ευχαρίστως μία συκοφαντία, μία περιφρόνηση, τότε πέφτει επάνω μας το έλεος του Θεού.

Λοιπόν, να είμαστε έτοιμοι για όλα. Οι Άγιοι ήσαν λεβέντες άνθρωποι- όχι κακομοιριάρηδες. Είχαν λεβεντιά μέσα τους. Λεβεντιά πνευματική. Όχι εγωισμούς και τέτοια πράγματα. Όχι!.. Αυτή η λεβεντιά τους οδήγησε στην θυσία. "Έπαιζαν την ζωή τους κορώνα-γράμματα ανά πασαν στιγμήν. Και ερωτάμε τον εαυτό μας τώρα: Εμείς έχομε τα φρονήματα των Αγίων; Είμαστε τελείως αφιερωμένοι στον Θεό, όπως είναι αφιερωμένος ο υπασπιστής του βασιλέως, που τον ακολουθεί μέχρι θανάτου; Είμαστε και εμείς έτσι αποφασισμένοι να φθάσωμε στην ομολογία μέχρι θανάτου;».

ΒΙΒΛΙΟ. ΓΕΡΩΝ ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΣ ΚΑΤΡΑΚΟΥΛΗΣ. 

http://apantaortodoxias.blogspot.com/2012/03/blog-post_9498.html

Βγάλε τόν Σταυρό, ἀλλιῶς ἀπολύεσαι!

Μέ ἀφορμή πρόσφατη ἀνάρτησή μας, μία ἀναγνώστρια μᾶς ἀπέστειλε τήν δική της προσωπική ἐμπειρία στήν Ἀγγλία, πού περιγράφει τήν ἐπιμονή τῆς ἐταιρίας ὅπου δούλευε νά ἀφαιρέσει τόν Σταυρό πού φοροῦσε. Ἐμεῖς τήν συγχαίρουμε γιατί προτίμησε νά ἀπολυθεῖ, τήν πρώτη μάλιστα ἡμέρα ἐργασίας, παρά νά ἀφαιρέσει τό ἱερό σύβολο τοῦ Σταυροῦ. Τέτοιοι νέοι μας γεμίζουν ἐλπίδα!

Ἤμουν φοιτήτρια σέ ἐπαρχιακή πόλη τῆς Ἀγγλίας τό 2001, στό Λίνκολν συγκεκριμένα, πρίν μετατεθῶ στό Λονδίνο γιά σπουδές καί περισσότερες εὐκαιρίες ἐργασίας. Χρειάστηκε νά ἐνισχύσω λίγο τό εἰσόδημά μου κι ἔτσι ἐπίασα δουλειά σέ ἐργοστάσιο συσκευασίας λαχανικῶν μόνο γιά τό Σαββατοκύριακο. Ἦταν τό πρῶτο Σαββατοκύριακο πού ξεκινοῦσα τήν δουλειά, θυμᾶμαι ὅτι θά ἐρχόταν τό πουλμανάκι τοῦ ἐργοστασίου νά μᾶς πάρει ἐμένα καί ἄλλους φοιτητές ἀπό τήν ἑστία στίς 5 τό πρωί. Φτάσαμε στό ἐργοστάσιο, μᾶς καλοδεχτήκανε, μᾶς ἔδωσαν εἰδικές φόρμες, μπότες καί γάντια καί μᾶς ἐξήγησαν τί θά κάναμε γιά 6 ὧρες. Ἐγώ ἤμουν στόν τομέα, ὅπου ἔπρεπε νά βγάζω τά πλυμένα μαρούλια  ἀπό τήν κορδέλα καί νά τά τοποθετῶ σέ ἄλλη γιά νά πᾶνε γιά συσκευασία.

Φοροῦσα τόν Σταυρό μου, ὅπως πάντα τόν φοράω, γιά φυλαχτό καί εὐλογία. Ἦταν ἀπό τό Ἅγιο Ὅρος,  ξύλινος μέ τόν Ἐσταυρωμένο πάνω του. Θεώρησα ὅτι ἔπρεπε νά τόν βγάλω ἔξω ἀπό τό πουλόβερ πού φόραγα ἀλλά μέσα ἀπό τήν φόρμα. Ἡ κορδέλα ἔτρεχε γρήγορα, τά γάντια ἐμπόδιζαν τά χέρια μου νά πιάσουν γρήγορα τά μαρούλια, τά χέρια μου πάγωναν ἀπό τό κρύο νερό καί ἔκανα προσευχή νά μέ βοηθήσει ὁ Θεός νά πάω καλά στήν δουλειά μου.

Κάποια στιγμή ἦρθε ἡ ὑπεύθυνη, ἡ ὁποία μου ζήτησε πολύ εὐγενικά νά βγάλω τόν Σταυρό μου γιατί, ὅπως εἶπε, δέν ἐπιτρέπεται νά φορᾶμε κοσμήματα σέ ὥρα ἐργασίας. Τῆς ἀπάντησα τό ἴδιο εὐγενικά ὅτι τόν Σταυρό δέν τό φοράω γιά κόσμημα ἀλλά γιά προστασία καί εὐλογία. Αὐτή συνέχισε νά ἐπιμένει ὅτι δέν τήν ἐνδιαφέρει γιά ποιό λόγο φοράω τόν Σταυρό καί ὅτι ἔπρεπε νά τόν βγάλω ἄμεσα. Τῆς εἶπα ὅτι εἶναι σύμβολο τῆς πίστεώς μου, ἕνα ἱερό σύμβολο γιά μένα, καί ὅτι εἶναι ὁ Σταυρός πού σταυρώθηκε ὁ Θεός πού πιστεύω. Μοῦ ἀπάντησε ξανά ὅτι μέ καταλαβαίνει ἀλλά πρέπει νά τόν βγάλω γιά νά μή πέσει στά μαρούλια καί μπεῖ σέ συσκευασία. Μοῦ εἶπε ὅτι μόνο οἱ βέρες ἐπιτρέπονται. Ἐκείνη τήν ὥρα μου ἦρθε νά βάλω τά γέλια ἀλλά δέν τό ἔκανα.

Τήν ρώτησα γιά ποιό λόγο ἐπιτρέπουν τίς βέρες καί μοῦ ἀπάντησε ὅτι εἶναι ἱερό σύμβολο γάμου.  Τῆς ἐπανέλαβα ὅτι καί ὁ Σταυρός γιά ἐμένα εἶναι ἱερό σύμβολο πίστεως καί δέν τόν βγάζω, καί ὅτι ὁ Σταυρός δέν θά πέσει στά μαρούλια γιατί εἶναι μέσα ἀπό τήν φόρμα πού φοράω καί τόν φοράω γιά προστασία. Μοῦ δήλωσε ὅτι ἄν δέν τόν βγάλω τόν Σταυρό θά πρέπει νά φύγω ἀπό τήν δουλειά. Τῆς ἀπάντησα ὅτι τόν Σταυρό δέν πρόκειται νά τόν βγάλω καί προτιμῶ νά φύγω ἀπό τήν δουλειά. Μέ ὁδήγησε στά ἀποδυτήρια, τούς παρέδωσα τήν φόρμα καί τίς μπότες καί ἔφυγα.

Τό συμβάν τό ἀνέφερα στό γραφεῖο εὑρέσεως ἐργασίας ὡς ἀπαράδεκτο καί καταχρηστικό. Δέν γνώριζα ἄν καλύπτεται νομικά ἡ ἀπαγόρευση νά φοράει κάποιος τόν Σταυρό του. Καί βέβαια δέν ξανασυνεργάστηκα μέ τό συγκεκριμένο γραφεῖο.

Δύο ἡμέρες ἀργότερα μέ τήν βοήθεια τοῦ Θεοῦ, βρῆκα ἐργασία σέ ἑλληνικό ἑστιατόριο ὅπου εἴχαμε μία πολύ καλή συνεργασία καί ἀκόμα καί τώρα μετά ἀπό τόσα χρόνια διατηροῦμε μία πολύ καλή φιλία.

Ποτέ ξανά ὅσα χρόνια καί ἄν ἔμεινα Ἀγγλία καί ὡς ἀπόφοιτη ἀπό τήν σχολή μου, ἐργαζόμενη σέ ἑταιρεῖες καί γραφεῖα δέν ἀντιμετώπισα τέτοιο θέμα ξανά οὔτε ἄκουσα φίλους μου νά τό ἀντιμετωπίζουν.

Πάντως εἶναι ἰδιαίτερα θλιβερό τό γεγονός νά ζητεῖται ἀπό τήν μία νά ἀφαιροῦν οἱ πιστοί τόν Σταυρό ἐν ὥρα ἐργασίας καί ἀπό τήν ἄλλη νά ἐπιτρέπουν τίς βέρες  πού ἀσφαλῶς κρύβουν μεγάλο κίνδυνο εἰδικά σέ μία χειρωνακτική ἐργασία μέ μηχανήματα.

Χρυσή.

http://www.orthodoxia-ellhnismos.gr/